De verloofde [onc2021]

Hoofdstuk 20

De hoeven van de paarden en de wielen van de koets ratelen door de straatjes van Merunos. De aanblik van deze stad blijft verbluffend en Yunus ziet trots hoe de anderen de aanblik blijven indrinken.

Ze vervolgen de weg door de binnenstad en verder naar boven, waar het paleis een weids uitzicht heeft over de stad en het land. In de rug is de stad goed gedekt door de ongenaakbare bergen die aan deze kant juist vriendelijk uitglooien tot begaanbare heuvels. Waar dat niet het geval was, is dynamiet gebruikt. Het resultaat is een unieke aanblik.

Jerinde begint zenuwachtig te worden. Hoe de stand van zaken tussen Nathaniel en haar ook is, ze zijn nog steeds officieel verloofd en ze gaat zijn ouders voor het eerst ontmoeten. Het helpt niet echt dat Nathaniel ook voor het eerst zijn ouders weer ziet. De prinsen gokken er nog steeds op dat Nathaniel nu elk moment zijn geheugen terug zal krijgen, maar tot op heden is dat niet het geval.

Ook deze nieuwste trigger: het zien van zijn geboortestad en echte woonplaats blijkt niet voldoende te zijn. Jerinde krijgt er een hard hoofd in. Ondertussen weet ze dat ze ondanks hun eerdere grootspraak pas kan en wil trouwen met de Nathaniel die zijn hele verleden weer kent én dat dan duidelijk is wie hij echt is. Tot die tijd zal ze haar poot stijf houden. Ze hoopt met heel haar hart dat dat voldoende is.

Nathaniel denkt aan Jerinde, zoals hij constant heeft gedaan als hij niet zijn broer het hemd van het lijf aan het vragen was over het hofleven en zijn eigen bijdrage daaraan.
Hij voelt nog steeds hetzelfde voor haar en weet ook dat dat nooit zal veranderen. Maar hij merkt haar voorzichtigheid naar hem toe op en het heeft hem alles gekost, maar hij heeft haar met rust gelaten tijdens de reis.

Hij kijkt rond, op zoek naar iets bekends. Maar zelfs het paleis dat daar majestueus staat is onbekend voor hem. Ze rijden door de toegangspoort en beide prinsen worden buigend begroet. Jerinde en Lina hebben in de stad goed om zich heen gekeken en gezwaaid naar de toeschouwers die nieuwsgierig naar de vrouwen keken. Ze hebben zich nu teruggetrokken en stappen rustig uit zodra ze stilstaan bij het bordes. De deur wordt voor ze opengedaan.

Jerinde stapt als eerste uit en bedankt de lakei - die is toegeschoten om te helpen - vriendelijk. Zodra Lina op de grond staat, zijn ook Yunus en Nathaniel afgestegen. De paarden en de koets worden weggevoerd en nu blijft er werkelijk geen excuus meer over om de trappen van het bordes te beklimmen en zijn ouders te ontmoeten.

Yunus knikt Jerinde toe en zegt: "Ze zijn werkelijk heel aardig, je hoeft je niet druk te maken."

Ze bedankt hem en houdt vervolgens haar pas iets in. Waar ze alle dagen dat ze onderweg waren Nathaniel zo goed en kwaad als dat ging heeft genegeerd, zoekt ze nu weer toenadering. Ze grijpt zijn arm beet en zo lopen ze gezamenlijk naar boven. Nathaniel juicht in stilte, hij geeft haar een kneepje in haar arm en kijkt haar stralend aan. Ze lacht een beetje onzeker terug, maar het is een begin.
Yunus biedt Lina zijn arm aan en zo worden de jongedames als prinsessen het kasteel in begeleidt.

Gespannen kijkt Yunus naar Nathaniel als ze een grote zaal binnen lopen. Hij zegt: "Herken je deze zaal? Hier hield je altijd audiëntie."
Nathaniel schudt zijn hoofd. Hij kijkt naar de pracht en praal, maar het is hem allemaal onbekend.

Ook de volgende zaal, waar de koning en koningin aan een lange tafel zitten, is onbekend terrein.
Yunus leidt de andere drie, die steeds stiller geworden zijn, naar het echtpaar. Hij is blij dat het net etenstijd is waardoor ze niet in de kille troonzaal zijn, zodat Jerinde en Lina hun koning en koningin voor het eerst in de huiselijke setting van de gezamenlijke eetzaal zien. Het feit dat er op de achtergrond gerammel weerklinkt van potten en pannen omdat de keuken niet ver weg is, maakt de sfeer net iets losser.

Yunus zegt: "Pa, ma. Ik heb Nathaniel weer opgehaald en we hebben bezoek meegebracht."

Het koninklijk echtpaar kijkt tegelijk op van de zonder meer heerlijk uitziende lunch en staan dan verrast op. Hun ogen schieten snel van hun zonen naar de onbekende vrouwen.
De koning is een knappe man, en zijn zoons lijken sprekend op hem. Vooral Yunus, aangezien die ook sluik haar heeft. De krullen van Nathaniel komen van zijn moeder vandaan, een bevallige lange vrouw met sprekende donkere ogen.

Koning Yunus DiCothos - charmant als altijd - zegt: "En wat voor een bezoek! Met wie heb ik de eer?"

Koningin Cara DiCothos kijkt verrukt naar de lieve gezichtjes voor haar. Zou Yunus een meisje gevonden hebben? Van Nathaniel kan ze het zich eerlijk gezegd niet voorstellen dat die zich bindt aan één vrouw. Niet als er een heel land vol van die wonderschone exemplaren beschikbaar zijn.
Ze ziet beide zoons wat ongemakkelijk kijken en dat blonde meisje kijkt zelfs benauwd, verlegen naar de grond.
Wat hebben die bengels over hun ouders verteld?
Ze komt dichterbij, een hartelijke glimlach op haar gezicht. Alles om het deze personen, die blijkbaar erg belangrijk zijn voor haar kinderen, naar de zin te maken.