De verloofde [onc2021]

Hoofdstuk 12

Jerinde zit dicht naast Lina en probeert haar te laten stoppen met trillen. Ze streelt haar armen en drukt haar dicht tegen zich aan.

Ondanks de omstandigheden betrapt Dion zichzelf erop dat hij wilde dat hij zo geliefkoosd werd door Jerinde en hij geeft zichzelf snel een taak te doen om niet langer naar dat verleidelijke beeld te hoeven kijken.

Hij klopt Luke op zijn schouder en zegt luid: "Je hebt je zus geweldig beschermd, ik ben trots op je."
Op het stoïcijnse gezicht van Luke breekt een glimlach door die ze niet vaak zien. Normaal is hij chagrijnig en gedraagt hij zich daar ook naar. Maar nu hij iets goeds heeft gedaan, merkt hij de waardering op en die smaakt naar meer.

Dreigend kijkt hij dan ook naar Silvester die voor korte tijd knock out is gegaan door de snoeiharde slag die hij toegediend kreeg.
Als die vent nog één keer aan zijn zus zit, nee, als hij zelfs maar kíjkt, dan krijgt hij weer met hem te maken.
Silvester kijkt terug naar Luke en peinst er niet over om die jongen nogmaals tegen de haren in te strijken. Één blauw oog is voldoende.

Jerinde trekt de aandacht van Dion en zodra hij bij haar staat, zegt ze zacht: "Hij weet wat van jouw verleden, maar als ik jou was, zou ik hem niet vertellen dat je dat niet weet. Het lijkt me niet verstandig om iemand zoals hem dat soort informatie te geven."
Ze fronst haar wenkbrauwen zorgelijk.

Dion kan zich niet inhouden en bukt zich naar haar toe. Hij strijkt zacht met zijn vinger tussen haar ogen. Het werkt, want het rimpeltje verdwijnt als bij toverslag. Jerinde wordt rood en kijkt verlegen weg.
Dion antwoordt: "Dat had ik inderdaad ook al bedacht. Ik denk dat het slim is dat hij weer teruggaat naar zijn eigen woonplaats.
Als ik ooit zin heb, ga ik ook die kant eens op. Puur om te kijken of ik me dan weer wat herinner. Maar daar voel ik op dit moment absoluut geen behoefte toe."

Silvester merkt de veranderende sfeer op en kijkt agressief naar de twee vrouwen die daar zo beschermd zitten. Hij beloofd zichzelf plechtig dat hij ooit wraak op ze zal nemen, op een moment dat ze het niet verwachten.
Voor nu ziet hij in dat het verstandig is om zich terug te trekken. De aantallen zijn veel te gelijk. Hij wenkt zijn mannen en ze verdwijnen met stille trom, gadegeslagen door het selecte groepje dat getuige is geweest van het drama.

Weer overgaand op de orde van de dag heeft aan de andere kant van Jerinde, Lina gezelschap gekregen van Abel.
Hij kijkt haar bezorgd aan en zij denkt eraan hoe zijn zus en hij toch op elkaar lijken. Qua schoonheid staan broer en zus op eenzame hoogte en alleen de nieuweling Dion zou eventueel aan ze kunnen tippen.

Verdriet sluimert in haar ogen als ze denkt aan haar eigen gewone uiterlijk. Ze weet ook wel weer waarom ze geen actie onderneemt bij Abel. Ze gunt hem meer dan een gemiddeld meisje.

Maar op dit moment mag ze zich koesteren in zijn absolute aandacht en ze voelt zich zo geradbraakt dat ze dat zichzelf gunt.
Abel trekt haar terug uit haar gedachten door zacht te vragen hoe het met haar gaat. Lina knikt hem toe en zegt: "Nu weer goed, als Luke er niet was geweest, was het heel wat slechter afgelopen."

Ze ziet de schaduw niet die in zijn ogen verschijnt.

Abel kijkt haar aandachtig aan, benieuwd of het inderdaad goed met haar gaat. Ze ziet alweer wat minder pips, en de tranen hebben haar ogen doen glanzen. Haar donkere ogen en haren steken extra af tegen haar bleke huid en haar ietwat rode neus staat vooral erg schattig.
Hij voelt zich schuldig, want hij vindt niet dat Luke deze verantwoordelijkheid had moeten dragen. Dat kan hij eigenlijk ook niet. Deze keer pakte het gelukkig goed uit, maar een volgende keer mikt hij verkeerd waardoor hij juist Lina wat zou kunnen laten overkomen.
Abel fronst opnieuw. Waarom hij zo'n sterk gevoel van beschermingsdrang heeft bij Lina, wijt hij aan het feit dat zij de beste vriendin van Jerinde is.

Hij geeft haar een zacht klopje op haar rug, vlak naast de plek waar zijn zus nog steeds in een losse omhelzing zit met Lina.
Hij glimlacht haar toe en belooft haar: "Dit overkomt jullie niet meer. Daar zorgen we met zijn allen voor."

Haar droevige glimlachje kan hij niet helemaal duiden.