Venüs// Texting

Plaj

*Medya Anıl'cım.*

Gözlerimi kapattıktan sonra nefes almayı da kesmiştim sanki. Kalbimin atışlarının tüm arabada yankılandığından emindim, yanağımda hissettiğim baskıyla gözlerimi açtım. Geri çekilmeden kulağıma fısıldadı "Seni öpersem bu herkesin içinde olmaz büyük ihtimalle." normalde çok kızaran bir insan değilimdir ama şu an ayak parmaklarımdan saç derime kadar kırmızı olduğuma yemin edebilirim. Emre geri çekilirken camı açıp biraz nefes aldım "Dokunuşların haddinden fazla etki bırakıyor." kendi kendime söylediğim şeye gülerken Sıla'ya döndüm "Yazlığı temizlememiz gerekecek biliyorsun değil mi?" "Herkes bir işin ucundan tutarsa çabucak biter. Alt katta erkekler üst katta da biz olacağız." kafamı salladım "Ya sen ne güzel araba kullanıyorsun öyle canım sevgilim benim." Sıla Anıl'ı saçlarını bozarken güldüm "Ya kızım eşek kadar adamım ne biçim seviyorsun?" hafifçe vurdu "eşek olduğun belli." Anıl Sıla'yı öptükten sonra yola devam etti. Emre kolunu omzum atınca bakışlarım ona kaydı "Bayhan gibi bakıyorsun. Uykun varsa sevgilinin muhteşem kollarında uyuyabilirsin." kaşlarımı havaya kalkarken konuştum "Fırsatçı mısın sen acaba?" "Aa ne alaka?" Bunu söylerken çoktan beni kollarının arasına almıştı. Kokusuyla beraber iyice kollarına sinerken saçlarımı çekti "İyi geceler öpücüğü olmadan uyumak yok." Yanağından öptükten sonra kendimi uykuya şıp diye bıraktım.

"Emre içerde Murat Amca var demem dalarım, lan kime diyorum." gözlerimi açamasam da sesleri duyuyordum "Bırak ben taşırım bırak." bedenimin havalandığını hissedince yavaşça gözlerimi açtım "Ne oluyor ya?" Karşımda Demir'i görmemle duraksadım "Sen yemek yemiyor musun kızım? Salaklıkların yetmiyormuş gibi bir de hasta olma. Kul kadar olmuşsun." "Bırak o zaman, gerizekalı." Ayaklarım yere değdiğinde sinirle suratına baktım. Bavulları indirdikten sonra Murat Amca'ya bu akşam bizimle kalması için ısrar etmiştik ama kabul etmemişti. Temizlik faslına başlamadan önce biraz dinlendik "Ben ve Sıla üst kattaki oda ve banyoyu hallederiz. Zeynep, Demir siz de alt kattaki odaları temizlersiniz. Anıl ve Emre'de geri kalan yerleri temizlerler."

İşler bittikten sonra hepimiz salonda toplanmış annemlerin koyduğu yiyecekleri yerken bir yandan da konuşuyorduk "O kadar yoruldum ki, elimi kaldıracak halim yok." Zeynep haklıydı hepimiz yorulmuştuk "Gençler ben uyumaya gidiyorum. İyi geceler." Sıla odaya çıkarken ben de peşine takıldım "Yatağı buraya almak mantıklı oldu, beraber uyuyacağız." Üzerimizi değiştirdikten sonra konuşmaya başladık "Sanırım ben abimle görüşmek istiyorum." yargılayan bakışları göreceğimi zannedecekken bana gülümseyerek baktı "Ahsen bak kopamadığının farkındayım. Israrının sebebi onu çok sevmen biliyorum ama bu sana zarar vermekten başka bir şey katmaz. Bak karşı karşıya geldin de ne oldu, hala kendine gelemedin." ofladım "İçimde bir yerde öyle bir boşluk varki, gerçek anne babamın öldüğünü öğrendiğimden beridir içimde hep bir şüphe bir boşluk var. Onlar hayatta olsaydı ben nasıl olurdum ailem nasıl olurdu? Sürekli bunları düşünüyordum. Abim ile tanıştığımda o boşluğun dolup taştığını hissettim. Sanki içimdeki eksik olan parça şimdi yerini bulmuştu, o dünyanın en iyi abisiydi hatta bir abiden bile fazlaydı. Şimdi onun bu halini görmek bilmek... inanamıyorum, inanmak istemiyorum." Arkamdan sarılan kollar ile neye uğradığımı şaşırırken Sıla odadan çıkmıştı "Aklım çıktı sana bir şey olacak diye, korkumdan bu kadar kızdım. Bak sen benim kardeşimsin, en yakın arkadaşımsın, benim her şeyimsin. Sana bir şey olmasın diye her şey yaparım, lütfen salak cesaretini kendine sakla lütfen." Ayağa kalkıp Demir'e sarılırken göz yaşlarıma hakim olamamaya başladım "Özür dilerim." geri çekildikten sonra oturduk "Abinle görüşeceksen yanında ben de olacağım ama bana söz ver bu son olacak. Bir daha asla onu görmeyeceksin, zorunda kalmadığın sürece." ona iyice sarıldıktan sonra ayağa kalktı "Karizmam iyice yerlenir olmadan iniyorum aşağıya." O odadan çıktıktan sonra ben de yatağıma girip düşünmeye başladım, düşünüp hayal kurmaya.