NOT AGAIN (Cruel Reality Series 4) [COMPLETED]

Chapter 21

"OKAY NA BA, lahat, Marian?" Tanong niya sa kasama niyang nag-aayos sa conference room dahil may meeting ang board. Sim was inside his office, making some reviews about the proposals and maybe checking something. Para maging handa ito kung may mga katanungan man ang board.

Marian just nodded his head and smirked at her.  "Pakitang gilas ka ngayon sa fafa mo, ha!"

Napairap na lamang siya dahil doon. Kahit kailan talaga ay wala talagang katapusan ang panloloko sa kanya ni Marian. Hindi pa rin ito maka-move on sa pinapakita ni Sim sa kaniya.

She just chuckled and tucked her hair behind her ears and playfully rolled her eyes once more at the man who was grinning from ear to ear right now. "Gago," she muttered.

"Gusto sana kitang tanungin kaso mukhang 'di ka pa ready at mukhang masaya ka naman kaya pagbibigyan na lang kita," Marian shrugged his shoulders at her and that caused her to smile genuinely.

This man really knew how to value privacy and  how to value personal spaces. She liked it.

"Thank you, Mariano," tawa niya sa binatang kausap niya. Kitang-kita niya kung papaano nito binuhat ang isang projector at akmang ibabato sa kanya nang pumasok si Sim at halatang naalarma sa ginagawa ni Marian.

"What the fuck are you doing?!" he shouted. Mabilis na hinila siya ni Sim at itinago sa likod nito.

Uh oh, smells trouble. She thought. Kaagad niyang hinawakan ang mga braso ni Sim na pupunta na sa gawi ng baklang hindi mapakali sa kanyang kinatatayuan. Hawak-hawak pa rin ni Marian ang projector kaya lihim na natawa siya. Naglakad na siya papunta sa harapan ng binata para harangan ito.

"Sir Sim," hinawakan ni sa kamay ang binata nang nagpupumilit itong lagpasan siya.

"Let me through, Maria, I'm gonna kill that fucking bastard," he growled at Marian. Nang malingon niya ang gawi ng binatang kausap niya kanina ay halos matawa siya sa itsura nito.

Tila tuod itong nakatayo at namumutla na parang  tinakasan ng dugo.

"Maria, let——"

"Huwag na, naglolokohan lang naman kami," awat niya kay Sim, hinawakan pa niya ito sa braso para pakalmahin. Kitang-kita niya kung papaano nito tignan ng masama si Marian at kung papaano gumalaw ang panga nito tanda na galit na galit ito. "Naglolokohan lang naman kami," lambing niya kay Sim.

"Naglolokohan? Are you nuts——"

Hindi na niya pinansin ang pagmamaktol ng binata, tumingkayad siya at hinawakan ang magkabilang pisngi nito tsaka niya ito hinalikan ng mabilis sa labi. "Oo nga, Marian is a close friend, natural lang sa amin iyon," lambing pa niya.

Kitang-kita niya kung papaano kumalma ang itsura ni Sim at tsaka bumuntong hininga. 'Di kalaunan ay kumunot ang noo nito sa kanya. "Did you just say Marian?" he asked her. She nodded her head and smiled at him.

Sim just shrugged his shoulders. Hindi man lang naapektuhan ang binata sa sinabi nito at tsaka nilingon si Marian na tila naestatwa na sa kanyang kinatatayuan. Doon niya lang napagtanto na hinalikan niya si Sim sa harap ni Marian. She gulped when she realized that.

Oh boy. She muttered a curse.

"Sir, sorry po talaga," tila natatarantang umayos ng tayo si Marian at tsaka lalapit sana sa kanila pero tumigil ito bago pa makahakbang ng isang beses. "She's my friend and——"

"Forgiven. Don't do that shit again or I'll smash your face using that shit——"

"Bb!" She hissed at him. Ayaw niyang nakikipag-away ang binata lalo na sa mga empleyado nito.