𝐵𝑖𝑟 𝑀𝑎𝑟𝑣𝑒𝑙 𝐻𝑖𝑘𝑎𝑦𝑒𝑠𝑖...
Korkuyordum ondan, çünkü yavaş yavaş beni kendine aşık ettiğini biliyordum. Bunun intihardan farksız olduğunu da biliyordum. Yine de ne kalbim, ne de ruhum, ondan ayrı bir dakika bile düşünemiyordu.
★ ✮ ✰ ✬ ✦...
Başlamadan önce oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen^^
Medya ile birlikte okumanız önerilir♡
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hemen ardından üstümüzü değiştirip laboratuvara geçmiştik. Herkes inanılmaz gerginken tek bir çıt bile çıkarmıyordu kimse. En ufak bir sürtüşme, büyük bir kavgayı alevlendirebilirdi. O yüzden özellikle babam ve Bruce inanılmaz sakin ve ılımlı davranıyordu. Hoş, Bruce sakin olmazsa pek iyi şeyler olacağını sanmıyorum da neyse.
Ben de bu deney mevzusunu üstü kapalı bir şekilde anlatmıştım ama fazla kurcalamamaları için de içlerindeki negatif enerjiyi kendime çekmiştim. Bu olaydan sonra detaylıca konuşabilirdik, ama şuan daha önemli mevzularımız vardı.
Üzerimde gri uzun bir hırka vardı, makyajımı çıkarmıştım ve saçlarım dağınıktı. Anlayacağınız, Hydra'nın elindeyken bile bu kadar sefil değildim.
Yok ya, abarttım. Orası felaketti, asla oradan kötüsü olamazdı.
Parçalanmış robota bakarken Bruce konuştuğunda ona döndüm. "Bütün çalışmamız gitti, Ultron kaçtı. İnterneti imdat çıkışı olarak kullandı."
"Ultron." Steve hala nasıl sakin kalabiliyordu. Ben patlamak için doğru anı bekliyordum, ama o?
"Her yere girmiş, dosyalar kameralar. Muhtemelen bizim hakkımızda bizden çok şey biliyor." Natasha'ya katılıyordum. Ben bile daha hayatımı ciddi anlamda bilmiyordum, ama zihnimde boşluklar olduğunu Hydra üssünde anca fark etmiştim.
"Dosyalarınıza giriyor, İnternete giriyor. Ya biraz daha heyecanlı bir şeye erişmek isterse." Rhodey herkesin aklındakini söylemiş gibiydi
Maria beklemeden konuştu. "Nükleer şifreler."
"Nükleer şifreler." Diye onayladı onu. "Bakın birini aramak zorundayız. Umarım arayabiliriz."
"Nükleer mi? Bizi öldürmek istiyordu."
"Öldürmek demedi, yok etmek dedi." Steve haklıydı, kim bilir aklından ne geçiyordu.
"Ee birini öldürdüğünü de söyledi." En başından beri konuşmayan Clint'e döndüm bu sefer.
"Ama binada başka kimse yoktu."
"Hayır vardı." Babam elindeki telefondan ortaya bir hologram çıkardığında herkes oraya odaklandı.
"Bu çılgınlık." Sarı holograma daha dikkatli baktım.
"Bu nedir?" Diye sordum.
"Jarvis. İlk savunma hattıydı. Ultron onu devre dışı bıraktı, mantıklı." Dedi Steve.
"Hayır, Ultron Jarvis'i benimseyebilirdi, ama bu stratejik bir, öfke?" Babam hala nasıl konuşabiliyordu?
Hızlı, sinirli, sert adımlarla içeri giren Thor babamın boğazına yapıştığında hızla yerimden fırladım ve havada duran babamın ve Thor'un yanına koştum.
