Game Of Life: Volume 1 (SELF-PUBLISHED UNDER IMMAC)

27. None

|| Eivel ||

Nagkaroon ng sandaling katahimikan. For a moment, the tension in the room disappeared and the atmosphere changed.

Natulala ako sa salitang nakasulat sa whiteboard ng pharaoh. 

"H-Huh. . ."

Tumaas ang dalawang kilay niya nang mapansin niya ang reaksyon ko. He acted surprised when he saw my answer as if he didn't expected it.

"Oh, looks like we have different answers," kaswal niyang sambit.

Walang boses na lumabas sa bibig ko. Bagkus ay humigpit lamang ang pagkahahawak ko sa whiteboard ko at mariin akong napakagat sa ibabang labi.

"Strange. . . but oh well, you'll have your point, Miss Eivel." Kumurba ang labi niya sa isang ngiti bago burahin ang nakasulat sa whiteboard niya.

Napaismid ako bago ibaba ang akin at burahin ang nakasulat. What's with his answer?

Napailing ako at pilit kong isinawalang bahala ang sagot niya. Maybe he's just bluffing when he said he really know me.

Sumulyap ako sa blackboard para basahin ang susunod na tanong at naningkit ang mga mata ko sa nakita.

'Someone who makes me laugh.'

I gritted my teeth out of frustration. Anong klaseng tanong 'yan? Ginagago ba nila 'ko?

Kung kilala nila 'ko, alam nilang walang saysay sa 'kin ang mga tanong na 'yan.

Iritado kong sinulat ang sagot ko sa whiteboard at walang pag-aalinlangan itong tinaas.

'None'

As soon as I raise my whiteboard, I was taken aback by the pharaoh's answer.

Kusang nawala ang bakas ng pagkairita ko sa mukha nang makita ko ang pangalan na nakasulat.

'Kid'

I paused for a moment. Para bang bigla kong narinig ang boses niya sa isipan ko.

'Eyo! Eivel!'

"Looks like I got the answer wrong again."

Natauhan ako nang magsalita ang lalaking kaharap ko. Agad akong napailing at tinago ko ang ekspresyon ko.

"Tsk, do you really even know me?" giit ko habang binubura ang nakasulat kong sagot.

"Oh, forgive me." He chuckled.

Napaismid ako at napaiwas ng tingin. Sa totoo lang ay dapat maging masaya ako na nagkakamali siya dahil ang ibig sabihin n'on ay nagkakaroon ako ng puntos.

Pero hindi ko alam kung bakit hindi ko mapigilang mainis. . .

Muling nabura ang nakasulat sa pisara at napalitan ito ng bagong tanong.

'Someone I want to play against with.'

Kumunot ang noo ko sa nabasa. Anong klaseng tanong 'yan?

Bakit ako mag-aaksaya ng oras sa ibang bagay o magkakaroon man lang ng interes maliban sa pag-aaral?

'None'

'Kenji'

Sabay kaming nagtaas ng pharaoh. Sa pangatlong pagkakataon, magkaiba ang sagot naming dalawa. I gasped when I saw his answer.

Kenji? That guy? I didn't even remember him-

-̵-̷-̷-̸-̶-̵-̸-̶

"Chess competition? Isasali niyo 'ko ro'n?"