Game Of Life: Volume 1 (SELF-PUBLISHED UNDER IMMAC)

42. New level

|| Eivel ||

There was a sudden silence. Walang nagawang makakibo sa aming lahat dahil sa pagkabigla. Hindi pa rin maproseso ng utak ko ang mga nangyari.

Nanalo kami?

"Eyo!!!"

"Ya!!!"

Natauhan ako nang umalingawngaw ang mga boses nina Kid at Potchi. Hindi sila nag-aksaya ng oras at mabilis na kumilos.

Potchi jumped down from my shoulder and went to Sage together with Kid. Sinalubong nila ang kasama namin ng pag-akbay sa balikat at pagyakap sa pisngi.

"Eyo! Nice one, Sage!" masiglang sambit ni Kid habang naka-akbay kay Sage.

"Ya! That's our Sage-ya!" dagdag ni Potchi.

Nanatili akong nakapako sa kinatatayuan ko dahil hindi ko pa rin magawang makapaniwala. Nang patuloy kong pinagmasdan sina Sage ay roon nag-sink in sa utak ko ang nangyayari.

We won! We freaking won!

Hindi ko na rin napigilan ang saya ko at agad akong lumapit sa pwesto nina Sage. I was about to congratulate him when someone caught my attention.

Natigilan ako sa paghawak sa balikat si Sage nang makita ko ang Game General sa harapan niya na wala pa ring kibo.

Nakayuko ito at mariin ang pagkakasara ng kamao. He's trembling in anger as he continues to bite his lower lip.

Kapwa ko ay nasa kaniya rin ang atensyon ni Sage at hindi pinapansin ang pag-akbay ni Kid at pagyakap ni Potchi sa pisngi niya.

"N-No- that's impossible. N-No one can beat me-" paulit-ulit na sambit ng Sphinx.

Natigilan din sa pagsasaya sina Potchi at Kid nang magsalita ang Sphinx. Pare-pareho kaming nakatingin sa kaniya ngayon.

"That's stupid! I'm the smartest Game General! I can also read minds! No one can beat me!" sigaw ng lalaking kaharap namin.

Nanatili kaming tahimik at walang imik sa mga sinasabi niya. Inangat niya ang kaniyang ulo at seryosong tinapunan ng tingin si Sage. He tried to fake a smile as he attempt to walk closer to us.

"I didn't lose, right? I-I mean, I still have the bishop! Y-Yes! I still have the bishop! Let's have a rematch-"

Natigilan siya sa pagsasalita nang makita niya ang seryosong ekspresyon ni Sage. Humakbang ang kasama ko papalapit sa kaniya at walang kaemo-emosyon siyang tinapunan ng tingin.

"Do I look like I give fuck to the bishop?" Sage looked at him dead in the eye, expressionless. He pointed his finger on the ground. "On your knees... and beg."

Hindi nakakibo ang Sphinx at tanging paglunok nang malalim na lamang ang nagawa niya. Mas lalong humigpit ang pagkasasara ng kamao niya pero hindi siya umangal man lang.

Bagkus ay tinapunan niya 'ko ng tingin bago unti-unting lumuhod sa harapan namin.

Hindi kaagad ako napag-react sa nangyari dahil sa pagkabigla. Natagpuan ko na lamang ang sarili kong pinapanood ang Game General sa pagluhod sa harapan ko.

"I-I'm sorry-"

"I said, beg for forgiveness," malamig na sambit ni Sage.

Nagsimulang magtuluan ang pawis ng Sphinx at mariin siyang napakagat sa ibabang labi. "I-I beg for your forgiveness. I was wrong— I'm really sorry," marahan niyang sambit.

Parang natuyo ang lalamunan ko at hindi ko nagawang makasagot kaagad. Natauhan ako nang tapunan ako ng tingin ni Sage na para bang hinihintay ang magiging sagot ko.