နှလုံးသားဟာ ဖန်လို || ဘာသာပြန် [COMPLETED]

အခန်း - 7.1 (Z)

【 Zawgyi 】

အံု႔မိႈင္းေနေသာေကာင္းကင္ထက္ဆီမွ မိုးက ရုတ္တရက္ သည္းထန္စြာရြာသြန္းလာ၏။
အရိပ္အေယာင္မရိွဘဲ က်ဆင္းလာသည့္
မိုးစက္မိုးေပါက္တို႔က ျပင္းလြန္းကာ၊
မိုးသည္းထဲ လမ္းေလ်ွာက္ေနသူတိုင္းမွာ
စပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းခံစားရေလာက္ေအာင္ပင္။

ရွစ္ခ်ိန္​ေျမာက္အတန္းၿပီးဆံုးေသာအခါ
ဘဲလ္ျမည္သံထြက္ေပၚလာခဲ့၏။ ဆရာက
မၾကာခင္​လာေတာ့မည့္ ႏွစ္ဝက္စာေမးပြဲမ်ားအေၾကာင္း သတိေပးၿပီးေနာက္ စာသင္ခန္း၏
အျပင္ဘက္သို႔ ေလ်ွာက္သြားေတာ့သည္။
ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူတိုင္းက ပစၥည္းမ်ား
သိမ္းဆည္းလိုက္ၾကကာ ထြက္ခြာဖို႔အသင့္ျဖစ္
ေနၿပီ။ အမ်ားစုကေတာ့ အိမ္ကို တိုက္ရိုက္
ျပန္ၾကမွာပင္။

က်န္းေဖာ့က်န္က အိတ္ကပ္ထဲမွ ဆဲလ္ဖုန္းကို
ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ မ်က္ႏွာျပင္ေပၚတြင္
ဖုန္းေခၚဆိုမႈ၊ သို႔မဟုတ္ မက္ေဆ့ခ်္ဝင္ေနေၾကာင္း အမွတ္အသားတစ္ခုမွ ရိွမေနခဲ့။

သူ မ်က္ေမွာင္တြန္႔ခ်ိဳးသြားရ၏ :
ေက်ာပိုးအိတ္ကိုဆြဲယူၿပီးေနာက္ အတန္းထဲမွ
ထြက္လာလိုက္သည္။

သူ ေကာက်င္းရွန္ကို တြဲဖို႔လိုလားေၾကာင္း
​ေျပာခဲ့ၿပီးေနာက္ တစ္ပတ္မ်ွၾကာသြားေပၿပီ။
ထိုစဥ္က ေကာက်င္းရွန္မွာ မသိမသာ
မ်က္လႊာခ်သြားရံု။ ၿပီးေနာက္ စကားတစ္လံုးမွ
ျပန္မေျပာဘဲ သူ႔အၾကည့္ကိုလႊဲဖယ္ရင္း
တံခါးပြင့္သည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ အျပင္ဘက္သို႔ ေရွာင္ထြက္သြားကာ၊ သူ႔ကို ဓာတ္ေလွကားထဲ
တစ္ေယာက္တည္း ခ်န္ထားရစ္ခဲ့၏။

ထိုစကားလံုးေတြကို သူ ဖြင့္ဟၿပီးေသာ္လည္း
ႏွစ္ၪီးၾကားအေျခအေနက မေျပာင္းလဲေသး။
ေကာက်င္းရွန္က သူ႔ကို ေရွာင္ေနဆဲပင္။

ေကာက်င္းရွန္က သူ႔ကိုလိုက္လိမ့္မည္ဟု
က်န္းေဖာ့က်န္ထင္မွတ္ခဲ့သည္။ မည္သို႔ပင္
ဆိုဆို၊ ထိုအမ်ိဳးသားက အခ်စ္ကိုဝန္ခံထားသူ
မဟုတ္လား။ သူ ယခုလိုမ်ိဳး အခ်ိန္အၾကာႀကီး
ေစာင့္ဆိုင္းေနၿပီး ထိုကိစၥကို ပူပန္ေၾကာင့္ၾကရ
လိမ့္မည္ဟု တစ္ခါမွမေတြးဖူးေပ။