◄[SEQ/AU!]► MEZAR PARTISI® (NO.IV) | #thriller (✓)

◄ [MP:4] - BÖLÜM 11 ►

(Bilgilendirme: Düşmemesi için kızın elini tutan bir kadın fotoğrafıdır.)

👁‍🗨: "Dayanışma önemlidir."

[x]

Rose etrafı kontrol ederek sırtını yasladığı duvarın arkasına geçip yanı başındaki kızlara baktı. "Kimse yok."

"Güzel." Lalisa iki adım yaklaştı demirliklere doğru, 5 m yükseklikteki duvarın aşağısında ellerinde silahlarla nöbet tutan askerlere baktı.

"Yaşlı ihtiyarın dediğini hatırlayın, burada görülme olasılığımız yüksek. Gitmemiz gerekiyor." Dedi Jennie etrafa bakınırken.

Şehrin 9 metrelik sınır duvarlarının olası bir saldırıya karşı inşa edilen nöbet kulelerine giden koridorlardan birindelerdi. Koridor biraz genişti, bu yüzden düşmüyorlardı ve demirlikler vardı tutunabilecekleri. Hemen karşılarında şehrin karanlık gecesini aydınlatan ışık kirliliği yapan uzun gökdelenler vardı sadece camdan oluşan. Son teknolojinin hüküm sürdüğü bir yerdi burası.

"Ne lanet bir yere geldiysek zombiler ve Necronlar bile askerlerden daha merhametlilerdi." Dedi Rose sıkıntıyla elini kaldırıp sabır dileyerek 60'lık dayıların bir şey anlamadıklarında yaptıkları hareketi yaparken. Jennie başıyla onaylarken Lalisa arkasına dönüp kendilerine baktı. "Pekala, halledeceğiz."

Duvarın koridoruna çıkmadan önce çocukların aileleriyle konuşmuşlar ve ailelerin çözümü olarak da yaşlı bir ihtiyarın yanına gitmişlerdi, hurdalığa. İhtiyarla antlaşma yapmakta zorlanınca vazgeçmişlerdi adam toplayıp baskın yapmaktan. Fakat ihtiyar kendilerine acıyarak şehrin iç dizaynının kroki çizimini kızlara gösterdiğinde kızlar telefonlarından fotoğrafını çekmişlerdi krokinin ve güvenli olduğunu düşündükleri tek yer burasıydı. Duvar çok uzun ve büyük olduğu için koridor olup olmadığı belli bile olmuyordu. Dolayısıyla isteseler bile görülmeleri imkansızdı.

Neyse ki duvarların belirli yerlerinde dürbünler vardı, gözetlemek için. Duvarın koridorları ve dürbünleri daha çok askerler için yapılmıştı ancak kızların işine çok yarıyordu.

Lalisa kızlara baktı. "Nereye gideceğiz?"

"Öncelikle içeri fark ettirmeden girmemiz ve çocukların nerede tutulduğunu öğrenmemiz gerekiyor. Ve itiraf etmem gerekirse," Jennie sıkıntıyla baktı. "Nasıl olacağını da bilmiyorum. Sizin aklınıza geliyor mu bir şey?"

Rose ve Lalisa düşünürken Rose sordu. "İkizler nerede?"

"Arabanın yanında bıraktık, zombi saldırısı falan olursa en azından korusunlar bizimkileri." Dedi Lalisa. Jennie başını salladı. "Doğru."

"O zaman," Rose telefonunun ekranından haritaya baktı ve koridoru gösterdi. "Buradan gidersek ana binayı görebiliriz."

Jennie ve Lalisa başlarıyla onaylayıp koridora doğru döndüklerinde önden Rose ilerledi. "Hadi, beni takip edin."

[MEZAR PARTISI: DORDUNCU KITAP]

"Yb son 1 saate yetişemeyecek gibi."