◄[SEQ/AU!]► MEZAR PARTISI® (NO.IV) | #thriller (✓)

◄ [MP:4] - BÖLÜM 71 ►

(SMYANG: BTS - Ignorance (Epiphany Sad Version))

(Bilgilendirme: Pembe gül gifidir.)

👁‍🗨: "Tek bir aşk kırıntısı bile içimizdeki filizin yeşermesine yetecektir.
Ve sana yeminim olsun, adım üzerine. Ömrüm boyunca içimdeki ormanları sana feda edeceğim."
-Jimin.

👁‍🗨: "Canım yanıyor, içimdeki yangın senin sevgi filizlerinden yeşermiş ormanı küle çevirirse ne olacak?"
-Rose.

👁‍🗨: "Ben yanarım ama yine küllerimden doğarım.
Varlığın, kalbimin sarmaşıklanarak çiçek filizlenmesi için yeterli bir sebep."
-Jimin.

[x]

Rose afalladığını belli etmemek için derin bir soluk aldı ve göğsünün üzerinde tuttuğu kollarıyla Jimin'in bedenini hafifçe ittirmeye çalıştı. Jimin'in sesli yutkunuşunu işitince duraksadı.

"Özür dilerim..." Titreyen sesini bastırmaya çalışan Jimin, dolan gözlerinden ondan habersiz akmaya başlamış yaşlarını genç kızın omzuna dökerken gözlerini yumarak kesik bir nefes aldı serice. "Seni tanıdığım günden beri başını belaya sokmaktan, haltlar yapmaktan ve seni yakmaktan korkuyordum. Olan oldu."

Rose kaşlarını çatıp dolmuş gözlerini gizlemeye çalışmadan kıstı. "Karnımdaki çocuğa hakaret ettin sen..."

Jimin dişlerini birbirine bastırarak gözlerini sıkıca birbirine bastırdı.

"Yaptığın şeylerle kalbimi o kadar kırıyorsun ki artık kırabileceğin sağlam kalan bir parçam bile yok... Kalmadı." Yaşlarını döken Rose dişlerini birbirine bastırıp soluk aldı. "Sürekli ezilmekten, hakaret yemekten, canımın acımasından bıktım. Ben de insanım, biliyorum hatalarım var ama bunları düzeltmeye çalışıyorum. Görmüyorsunuz..."

"Görüyorum." Jimin saçlarına dokundu genç kızın, titreyen eliyle. "Görmeyi istiyorum ve görüyorum, sen soyut değilsin."

"Annem bile beni bu kadar yarım bırakmamıştı." Rose'nin sözüyle Jimin ağlamaya başlayarak kollarını genç kızın bedenine sıkıca sardığında Rose'nin titreyen bedeninden ağladığını hissetti.

"Kalbin acıyor." Diye mırıldandı sessiz ağlamasının arasından. "Tam burası." Sağ elini kaldırarak genç kızın sol tarafına, kalp noktasına koyduğunda Rose dudaklarını birbirine bastırdı.

"Ve ben burayı tedavi edeceğim. Sana yemin ederim ki," Jimin başını kaldırıp gözyaşlarını kesti ve derin bir soluk alarak başını başına yasladı. "Çok zor olan bir şey belki, ama yapacağım."

Rose genç adamın kahverengi gözlerine bakarken dolu gözlerini kaçırmadan en derinlerine bıraktı kırıklarını dudaklarını aralarken. "Öldüğün gün ikinci defa ölümü damarlarımda hissetmeme rağmen ağzımı bile açmadım, sana görünmedim, görünemedim..."

Jimin ağlarken tebessüm kondurdu dudaklarına. "Ölmedim. Ama senin ölmeni hiçbir zaman istemedim."

Rose yutkundu gözlerini kısarak. "Adadayken yaratık içine girdiğinde can verdin ancak Polianna seni diktiği için kimse fark etmedi, Jimin."

Jimin duyduğu şeyle şoka girerken mağaranın girişinde bir elini duvara yaslamış mavi şeffaf görüntüsüyle kendilerini izleyen küçük kızı fark etmediler.

Küçük kızın sol gözünden akan yaşı da.

[MEZAR PARTISI: DORDUNCU KITAP]

"Ağlayabiliriz sanırım...
Bilmiyorum, şarkılı okuyunca çok duygusal oluyor bölüm. Küçük kız hakkında... Düşünceleriniz nedir?"