◄[SEQ/AU!]► MEZAR PARTISI® (NO.IV) | #thriller (✓)

◄ [MP:4] - BÖLÜM 41 ►

(Bilgilendirme: Rain (Yağmur) gifidir.)

👁‍🗨: "Sakin ve sükûnet."

[x]

Yeniden yola koyulmalarının ardından geçen yarım saatin sonunda konaklama merkezine vardıklarında arabadan inen ikili, arka bagaja doğru adımlayarak kızları kucaklarına aldılar ve aşağı indiler. Jungkook V'ye baktı arabayı işaret ederken başıyla. "Jimin'i uyandırsana."

Kendisi kucağındaki Lalisa'yı uyandırmamaya çalışarak konaklama merkezinin girişine ilerleyip ana hole girdiğinde odaları halletmek için danışmaya yöneldi. V arabaya doğru dönerek kapıyı açtı ve Jimin'in omzuna dokundu. "Jimin, kalk geldik."

Genç adam öyle yorgundu ki şu 1 hafta boyunca bir kez bile gözünü kapatıp uyumadığı için, uyandırılması neredeyse 15 dakika sürmüştü V tarafından. Gözaltları morarmış, şişmişti. Dolgun dudakları rengini kaybetmiş, teni sararmıştı Rose gibi. V halini hiç beğenmese de yapacak bir şey olmadığının da elbet farkındaydı.

Jimin Rose'yi yavaşça kucağına alıp dikkatle arabadan inerken ameliyat dikişinin açılmaması için, V arkasından kapıyı kapatıp kilitledi ve ilerledi girişe doğru.

Ana hole girdiklerinde Jungkook'un peşinden yukarı kata çıktı üçü de. Odaların önüne geldiklerinde ne yapacaklarını biliyorlardı.

"Bu sizin, bu da sizin." Elindeki iki anahtarı önce Jimin'e sonra V'ye uzatan Jungkook, sessizce vedalaştıktan sonra Lalisa'yla birlikte odaya girdi ve arkasından kapattı kapıyı. V ve Jennie de odalarına girdikten sonra son olarak Jimin, yavaşça kapıyı açıp odaya girdi ve peşinden kapattı kapıyı. Kucağındaki genç kızı yavaş ve dikkatlice yatağa bırakırken genç kızın şişmiş göz altlarına ve yutkunarak hafifçe kıpırdanışına baktı. Kendisini gördükçe burkulmuş içi çatlaklarını daha da derinleştirip parçalanmaya devam ediyordu.

Başını eğerek genç kızın dudaklarına kapandı gözlerini kapatıp. Gözyaşları genç kızın yanaklarına akarken hıçkırdı. Fısıldadı sıcak nefesini dudaklarına verirken. "Bebeğimizi koruyamadığım için özür dilerim."

Genç kız gözlerini aralayarak kendisine bakınca afallayarak hüzünle baktı Jimin. Rose yorgun sesiyle mırıldandı kurumuş dudaklarını aralayarak. "Senin suçun değildi, ben iyi bir anne olamazdım. Tanrı onları benden almakta haklıydı."

Jimin başını iki yana salladı. "Hayır, böyle deme. Sen çok iyi bir-"

"Ama sen muhteşem bir baba olurdun Jimin." Genç kız acı bir tebessüm edince Jimin'in içi sızladı.

"Sen çok iyi bir... Baba olurdun, Park Jimin. Ben iyi bir anne olmayı beceremediğim için tanrı bana ceza kesti. Razı olmaktan başka bir şansım yok..."

[MEZAR PARTISI: DORDUNCU KITAP]