◄[SEQ/AU!]► MEZAR PARTISI® (NO.IV) | #thriller (✓)

◄ [MP:4] - BÖLÜM 25 ►

(Bilgilendirme: İnşaat katında geceyi geçiren bir asker fotoğrafıdır.)

👁‍🗨: "Çaresizlik avuçlara bırakılsaydı, bileklerindeki demir kelepçeler kırılırdı ağırlığından."

[x]

Akşam olduğunda, Rose kollarında sıkıca tutmaya çalıştığı odunlarla birlikte bulundukları kata geldi ve kızların ortasına bıraktı odunları. Soluklandı. "İşte."

Hava kararmıştı, ve soğuktu. Bu yüzden ısınmaları için ateş yakacaklardı.

Lalisa cebinden çakmağı çıkarıp odunları yerleştirdikten sonra ateşi yaktı, yerine oturdu ve ateşi izlediler.

Rose derin bir nefes verdi sıkıntıyla. "Artık buradan gitmeliyiz. İstesek bile kalamayız, ki aranıyoruz zaten."

"Ama çocukları ailelerine kavuşturmamız iyi oldu. Ben iyi hissediyorum şahsen, her ne kadar yakalanacak olsak bile." Dedi Lalisa dudak büzerek. Jennie başını salladı. "Doğru. Çocukları ailelerine verdik. Askerlerden bir şekilde kaçacak yer bulurlar, biz gidelim de."

"Nereye gideceğiz şimdi?"

"Şimdi gitmeyeceğiz, sabah gideriz." Diyerek yanıtladı Jennie Rose'yi. "Şu anda zaten gidemeyiz."

Ortama sessizlik çökünce Lalisa bıkkınlıkla nefes verdi. "Ben uyuyorum, size iyi geceler." Dedikten sonra arkaya doğru uzanıp yanına dönerek gözlerini kapattı ve uykuya bıraktı kendisini. Jennie Rose'yle bakışarak mimikleriyle konuştu. 'Biz de yatalım, sabah erkenden ayrılırız şehirden.'

Üçü de yattıklarında ikizler bir süre sonra başlarını arkalarına çevirip camı olmayan pencereden dışarı baktılar.

Bir şeyler olacakmış gibi hissediyorlardı ve korkuyorlardı.

Çok uzaklardan duydukları uğultular pek de hayra alametmiş gibi durmuyordu.

[MEZAR PARTISI: DORDUNCU KITAP]