Beste Soykar 20 yaşında yazılım mühendisliği okuyan bir kızdır.Zengin bir ailesi olduğu halde her zaman kendi ayakları üstün de durmayı hedefleyen Beste bir gün arkadaşının babasına yapılan Mafya saldırısı ile harekete koyulur.
Sevdiklerini korumak...
-Pekala kabul ediyorum dedim boş bakışlarla ona bakarken. Kafasını telefonundan kaldırdı ve bana baktı. Hafifçe gülümseyip karşısında ki koltuğu gösterdi.
İstemeye istemeye karşısına oturduğum da hâlâ düşünüyordum. -Doğru karar. Bunu demesiyle yüzümü buruşturdum. -Çok şerefsiz bir insansın.. ve kendini çok akıllı zannediyorsun. Geriye yaslanırken sesli bir şekilde güldü. -Kendimi akıllı zannetmiyorum Beste..Sen çok safsın.Böyle bir şeyi yaparken bana sağlam bir koz vermiş oldun.
Tek kaşımı kaldırdım.Ben çok saftım öyle mi? -Evet bir hata yaptım..haklısın dedim üzgün bir sesle. Kuzey elini yanağıma koyup kafasını eğince sinirle geri çekildim.
O da hafifçe gülüp elini geri çekti. -Üzülme..Bu görevi başarıyla tamamlarsan bir daha seni rahatsız etmeyeceğim.
Kafamı salladım. -Pekala anlat dinliyorum. Kahvesinden bir yudum aldı ve çantasından kağıtlar çıkardı. -Depo ıssız bir sokak arasında.İçeride bir sürü güvenlik alarmı var.Ben kameraları ve bir kaç alarmı hallederim ama lazer güvenlik sistemleri sana kalmış bir şey.
Ardından kağıtları karıştırdı. Off'layıp kafamı Çevirdim.Bir de ciddi ciddi anlatıyordu. Önüme koyduğu kağıtla ona baktım. - Ne bu? -Lazerlerin olduğu yer.
Kâğıda daha dikkatli baktım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-Bu kadar güvenlik olduğuna göre odada başka şeyler de var dedim ona dönerek. Omuz silkti. -Olabilir..Benim odaklandığım belgeler.Onları alsak yeterli.Bunları aştığın zaman girdiğin odada ki kasa da bir şifre olacak.Şifreyi sen çözeceksin.
Dalga mı geçiyor diye yüzüne baktım.Ciddi olduğunu görünce gülmeye başladım. -Kafayı yemiş olmalısın.Şifrenin ne olduğunu nerden bileyim ben? Alayla gülümsedi.
Sinirle dişlerimi sıktım.Salak salak sırıtması sinirimi bozuyordu. -Eee sonra ne olacak? -Sonra belgeleri alacak ve geri çıkacaksın.Kameraların kesildiğini anlamaları fazla uzun sürmez.
O kadar rahat anlatıyordu ki.Tabi benim yakalanıp yakalanmamam umrumda değildi.Tek derdi kendisiydi. -Yakalanırsam..beni öldürür. dedim yutkunarak. Ayağa kalktı ve hafifçe gülümsedi. -O zaman yakalanma.Yarın seni arabayla alırım..Ankara'ya dönme vakti.
Yanımdan geçip giderken arkasından baktım. O uzaklaşırken hafifçe gülümsedim.
Güzel plan yapmışsın Kuzey..Ama benim ki daha adildi.
°°°
Yanımda ki nakit para ile bir kaç kıyafet almıştım.Üzerimi değiştirip diğer kıyafetlerimi çöpe attım.Yanımda eşya taşımak istemiyordum.
