Mafya ve Hacker +18

20.Bölüm•

Arkadaşlar bir kitap daha yazmaya başladım.
C Dosyası +18
Sanırım watpadd i bırakmadan önce son kitabım olacak.
Okumak isteyenler okuyabilirler♡

İyi okumalarrr

Sinirle adamın elini sertçe ısırdım.
Adam inleyerek elini çekince sonunda rahat bir nefes alabildim.
-Öldüm mal.Arabanın içinde niye elini ağzıma koyuyorsun?
Diye bağırırken hâlâ nefes nefeseydim.Tam 5 dakikadır nefesimi tutuyordum ya.

Adam yan yan bana bakarken diğeri sırıttı.Nereye düşmüştüm anlamıyorum ki.
-Kız bize canlı lazım oğlum düzgün durun.
Arabayı sürenin sesini duymamla ona döndüm.
Arabada 4 kişiydik,hepsi de genç benim yaşlarımdaydı.
-Adamı duydunuz düzgün durun dedim ve arkama yaslandım.

Beste şoka girdin herhalde kızım bu ne rahatlık?
Ne yapayım iç ses?Korkuyordum hemde deli gibi ama bunun bir faydası yoktu.
Eğer şimdi panik atak geçirirsem iyice mantığımı kaybederdim.
Yanımda ki kıvırcık saçlı çocuğa baktım.Kaşlarını çatmış bana bakıyordu.
-Ne?
Dedim tek kaşımı kaldırarak.
Beni gösterdi ve önde oturan adama döndü.
-Bu kız niye bu kadar rahat?Bozuk olmasın bu?

Kaşlarımı çattım ve ciddi mi diye onu süzdüm.
Gerçekten beni kaçırıyorlardı ve en salaklarını mı vermişlerdi.Benim de bir gururum var.
-Saçmalama Güney.

Arabada oluşan sessizlik büyük ihtimalle onların hoşuna gitse de benim canımı sıkıyordu.
-Nereye gidiyoruz?Neden beni kaçırıyorsunuz?Yine ne yaptım ya? dedim elimi yüzüme vurarak.
Yanımda ki sarışın çocuk bana döndü ve kaşlarını çatarak konuşmaya başladı.
-Çok konuşuyorsun.Gidince öğreneceksin.

Geri arkasına yaslanıp dirseğini kapıya yasladı.Düşünceli gözüküyordu.
Bakışlarım kapı koluna giderken yutkundum.
Hadi Beste yap bir delilik.
Aldığım gazla kola atıldım ve çocuğun üstünden kendimi yola atmaya kalktım.
-Lan!
Diz kapağım adamın aletine denk gelince istemsizce sırıttım.Tamam bunu hak etmişti.Biraz da o nefessiz kalsın değil  mi?

Ama beni isminin Güney olduğunu ögrendigim kıvırcığın çekmesiyle geri yerime oturmak zorunda kaldım.
Yanımda ki sarışın inleyerek büküldü.
Arabanın içini Güney'in kahkahası sardı.

-Tutsanıza oğlum şunun ellerinden bu ne rahatlık lan!?
Ön koltukta oturanın bağırmasıyla kollarım bağlandı.
- Bu kızı öldüreceğim.
Kafasını kaldırıp bana baktığın da gözlerimi ondan çektim.Bayağı sinirli gözüküyordu.

Yol boyunca sessiz kalmayı tercih ettim.
Açıkçası altıma sıçacak kadar korkuyordum.Ama içimden bunu belli etmek gelmiyordu.
İçimde atan hızlı kalbi bilmeseler de olurdu.
Lüks bir yere geldiğimiz de en azından organlarımı almazlar diye düşündüm.

Gerçi hiç belli olmaz.

Güney kollarımı tuttu ve beni ittirerek yürümeye başladı.
-Güney?
Bakışları bana döndü.
-Neden ittiriyorsun?Zaten kendim yürüyorum.
Bir an duraksadı ve ardından kafasını salladı.
-Haklısın..Hâlâ zorluk çıkarmadan gelen birine alışamadım.

Sinirim bozulmuştu gerçekten.
Sonunda villaya girdigimiz de bahçe de korumaların göz hapsinden çıkmıştık.
Villanın içinin boş olduğunu görmemle tek  kaşımı kaldırdım.
Demek ki burada yaşamıyorlar..Bu demektir ki yakalanma risklerinin farkında olup burayı tuttular.
Beni bir yere otutturdukların da yine aynı seneryoyu yaşadım.
Ellerim ve ayaklarım bağlandı.

Arabadakiler de odaya dizildiğin de bir an kendimi çok önemli biri gibi hissettim.Ama sonra bu düşüncenin salaklığı ile yüzümü buruşturdum.