My Sun And His Moon (Clique Series #1)

Chapter 29

Monday na naman syempre may pasok na ulit.

Gagraduate na kami next week at nakakaexcite.

Papasok na ako nang di ko mapigilan ngumiti sa nangyari nung sabado. Paakyat na ako ng building nang may umakbay sa akin.

"Ngiting-ngiti ah? Anong nangyari?"

"Ikaw pala, Danice. Wala naman. Anong ngiting-ngiti ka dyan!" Sabi ko sabay alis ng braso niyang naka-akbay sa akin.

"Suuuus!" Kantiyaw naman nya sa akin.

"Nga pala, gagraduate na tayo. Ano nang balita sa entertainment na kumuha sayo?"

Biglang nag iba itsura niya. Lumaki ang ngiti na halos di na makita ang mata.

"Start na ako ng training ko next month. After ng graduation makikilala ko na ang magiging manager ko." Masayang sabi nya.

Lunch na at di ko pa nakikita si Enzo. Kanina pang umaga di pa nag chachat.

Dumating na sa table namin sina Troy at Kent.

"Si Enzo?"

"Yun nga din itatanong namin eh." Sabi ni Kent.

"H..huh?"

"Di pumasok sa dalawang period namin. Absent" sabi naman ni Troy.

Tumayo ako.

"Oh saan ka pupunta??" Tanong nila.

"Pupuntahan ko kuya niya. Tatanungin ko kung bakit absent si Enzo."

"Sama kami!" Sumunod naman sila habang papunta kami ng faculty room.

Kumatok ako at pinapasok naman kami.

"Good afternoon po. Nandito po ba si sir Javier?" Tanong bamin sa ibang teacher na nandoon.

"Ay hindi pumasok. Ooperahan daw ang kapatid niya kaya di muna papasok."

Nanlambot ako bigla.

"P..po??"

~~

"C'mon!"

"Trix. Calm down." Sabi ni Kent.

"Pick the fvcking phone up!" Sabi ko habang dina-dial ang number ni Sir Javier.

Nakailang ring na ayaw pa rin sumagot.

He didn't told me na may surgery sya ngayon. Napa-upo na lang ako at kinagat ang kuko sa thumb ko.

Sinubukan ko ulit one last time. Sumagot din ang loko.

"Trix?"

"What took you so long?! How's the operation?" Sabi ko nang sumagot din.

"It's still ongoing"

"What hospital?"

"Hoy, hoy, pupuntahan mo?" Tanong nila.

"Danice, paki sabi sa profs, wala akong gana mag-aral."

I grabbed my things and pinuntahan ang motor ko para pumunta sa hospital.

~~

Pumunta ako kung saan sinabi ni sir Javier na hospital si Enzo.

Nang nakarating ako sa tapat ng er nakita ko si sir Javier nakaupo at naghihintay.

"What happened?" I stood in front of him he look at me then stare for a sec.

"Nothing. It's just today naka schedule yung operation niya. Tatanggalin yung tumor niya."

I kinda felt relief nang marinig yon.

Umupo ako sa tabi niya.

"Is he gonna be ok pag tapos ng operation?"

He shrugged his shoulder.

"50/50"

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya.

"What...do you mean 50/50?"

"He can be ok but there's tendency na may magkaroon ulit ng tumor."

Natahimik ako sa narinig ko.

~~

Di ko napansin na naka idlip ako ng gisingin ao no sir Javier. Pag dilat ko napa upo ako ng deretso dahil naka sandal pala ako sa kaniya nung nakatulog ako.

I rolled my eyes when i heard him chuckled.

Tinignan ko ang pinto at occupied pa rin ang er. On going pa rin ang operation.

Tinignan ko ang phone ko at nakita ko ang chat ni Danice sa akin. In open ko yun at puro notes lang ng lecture ng mga subject na di ko naabutan kanina.

"You skipped class?"

I crossed my arms and raised one brow at him.

"Why do you care?" I said.

"Enzo's right about you. You're so stubborn." Sabi niya habang umiiling.

Maya-maya pa ay lumabas ba ang doctor na syang dahilan kaya napa tayo kai ni sir.

"How is he, doc?"

"The operation went well so he'll be fine. We took out over 50% of the tibia bone, including all the way down to the ankle joint."

Nilipat na din sya sa isang room kung saan sya pag papahingahin. Di muna kami pinapasok kasi he need to rest. Tinignan lang namin sya mula sa malaking glass window.

Nag pa chemo na pala sya this past days nang hindi ko alam.

"Ayaw niyang ipa-alam nung mga nangyari sa kaniya nitong weekdays. He said baka mag alala ka daw" sabi ni sir.

I just nod.

"You should get back home muna. I'll call you if nagising na sya."

Just like what he said umuwi muna ako.

~~

Pag dating ko sa bahay ay sinalubong ako ni manang.

"Kanina ka pa hinihintay ng tatay mo, hinahanap ka niya." Bungad sa akin ni manang.

"Where is he?"

"Na sa veranda nag kakape" tumango ako at pumunta sa likod kung na saan ang veranda.

At nandoon nga sya sa harap ng laptop habang nag kakape.

"What is it?"

"Sit down" sabay tingin sa upuan niya na upuan.

I sat down and wait for his response.

"You want to see you mom right?" He said while staring at his laptop.

Lumambot ang tingin ko sa kaniya.

"Yes, please." Sabi ko habang nag pipigil ng luha.

"So I finally reached out to her. I've been trying to contact her this past few weeks. And used my connection to find her. This morning they just find out na she's living in Palawan right now."

I smiled. I just realized that i really don't hate him that much. This proved that he really loves us.

"I already talked to her. I asked how is she doing. She's living a simple yet the best of her life there. And i told her that we want to see her, and we'll visit her on 24th of April." he said still not looking at me.

"What do you th-"

I hugged him tight.

"Thanks, dad"

"Your welcome my daughter. Dad loves you very much" he said while patting my back.

This is my first time in my life that i hug him.