Unicode
_______
"appa...appaရေ..လုလုရဲ့appa"
အပေါ်ထပ်ကနေအောက်သို့ပြေးဆင်းလာရင်း..သူ့appaကိုအော်ခေါ်နေသည်။
"ဟေ..ဘာလို့ဒီလောက်အော်ခေါ်နေတာလဲ"
"ဟာ..appa...ဒီနေ့ချောမောနေပါလား..သန့်နေရောပဲ"
"အပိုတွေပြောမနေနဲ့..အိမ်နေရင်းဝတ်စုံပဲဝတ်ထားတာ..ဟွန့်..ဘာတွေပူဆာမလို့မျက်နှာချိုလာသွေးနေတာလဲ"
"အာရီဂူး..တော်လိုက်တဲ့လုလုappa...အဲ့ဒါလုလုနဲ့တူလို့appaကတော်တာလေ"
"မင်းကငါမွေးထားတာလေ..ငါနဲတူလို့ မင်းတော်တာပေါ့..မင်းနဲ့တူလို့ငါကတော်ရမှာလား"
"ဟုတ်ပါပြီ..ဟုတ်ပါပြီ...appaရဲ့...ဟို...လုလုလေ..မုန့်ဖိုးလိုချင်လို့"
"မုန့်ဖိုးလိုချင်လို့...အဲ့ဒါများစောစောကတည်းကပြောပါလား..စကားပလ္လင်ကလာခံနေသေးတယ်"
"ဟီးဟီး...ပေးမယ်မလား..appa"
"ခနစောင့်"
အခန်းထဲဝင်ပြီး..ပိုက်ဆံသွားယူကာပြန်ထွက်လာသည်။
"ရော..မဟုတ်တဲ့နေရာမှလျောက်သုံးမနေနဲ့နော်"
"မသုံးပါဘူးappaရဲ့...အဲ့ဒါဆို..လုလုသွားပြီနော်"
"ဘယ်သွားမှာလဲ"
သူတို့သားအဖကိုပြုံးပြုံးကြီးကြည့်နေသောtaoမှထပြောလိုက်သည်။
"သားသူငယ်ချင်းတွေနဲ့changထားလို့"
"သူငယ်ချင်း..ဘယ်ကသူငယ်ချင်းလဲ...ချန်းညောလ်တို့ဘတ်ဟျွန်းတို့လား"
"သားမှာသူငယ်ချင်းဘယ်သူတွေရှိသေးလို့လဲ..သူတို့နဲ့ပဲပေါ့"
"ဘတ်ဟျွန်းတို့နဲ့ဆိုရင်တော့သွားပါ..ommaကတခြားသူတွေနဲ့ထင်လို့..လူကြီးတစ်ယောက်မှမပါဘူးလား"
"omma...သားတို့ကအခုမှအထက်တန်းအောင်တဲ့ကလေးတွေမဟုတ်ဘူး...ဘွဲ့ရပြီးနေပြီလေ..လူကြီးလိုသေးလို့လား"
"အိုး..ommaမျက်စိထဲမှာတော့..ကလေးတွေလိုပဲဟာကို"
လုဟန်တစ်ခုခုစဥ်းစားနေပြီးမှ..
YOU ARE READING
ကလေးရဲ့လူကြီး။ (Complete)
FanfictionOh sehun:::ဘယ်သူ့ကိုမှ..ထပ်ချစ်လို့ မဖြစ်ဘူး..ဘယ်သူ့ကိုမှလည်းထပ်ပြီးချစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး Xiao Luhan:::ခင်ဗျားက ကျွန်တော့် အတွက်ပဲလူကြီး..ခင်ဗျားရှောင်ပြေးလို့ရမယ်မထင်နဲ့. #HunHan #fanfic Thanks to all the readers. Author..Nun Hnin
