ORPHIC

Chapter 27

Malaika's POV

"I know." I confidently said and laugh.

"Ahm is it okay?"

"Hmm, tolerable." I teasingly said.

"Ahh I should delete it." he said.

"Hey! I'm just kidding, it's good. It's soothing actually." I said.

"Now you're making fun of me?" tinawanan ko na lang siya.

"You should sleep now Mr. Min." I said. maaga pa kami bukas sa shoot.

"Yes Mrs. Min, Goodnight. Dream of me kitten." He said then laughs. I said my goodbye too.

Pag katapos ko siya kausapin ay chineck ko yung groupchat namin nang makita ko na may chat sila.

Amara: Ang haba talaga nung buhok nung isa noh Sander?

Sander: Oo, sa sobrang haba ang sarap putulin.

Amara: I want you to the bone pa nga.

Sander: SANA ALL.

Aika: Guys ako lang ito.

Amara: Pigilan mo ako Sander, gugupitin ko talaga buhok ng abbaeng ito.

Sander: Sige lang, hindi kita pipigilan.

Aika: Goodnight guys papanaginipan ko pa daw si Yoongi.

Ang yabang self. Agad kong pinatay yung cellphone ko, alam kong babarahin na nila ako. Matutulog na sana ako ng makatanggap ako ng tawag. Mukhang sa Pilipinas, nag palit na kaya ng number si Dad? Agad ko itong sinagot, na sana hindi ko na lang pala ginawa.

"Hello daughter, sunduin mo ako bukas ng 4 pm sa airport." That voice. Ang nanay ko. Nahanap niya ako? Tangina.

"W-why?"

"Isn't it obvious? I'm visiting you. Tsaka namiss kita." Liar. Pipilitin niya nanaman ako.

"Ma, tama na."

"I won't stop Malaika." She said and ended the call.

Bakit? Bakit pa siya mag papakita ulit? Ayaw ko siyang makita. Again, I cried again the whole night.

The next day tahimik akong dumating sa set. Mukhang napansin nilang pito kaya agad silang lumapit sakin.

"Are you okay noona?" JK, Jimin, and V.