Heaven by Your Side (COMPLETED)

Chapter 8

Chapter 8

Sky POV

GUMANA talaga ang selos ko kanina nang malaman kong si Ian ang kasama niya at buti na lang dahil andun yung jowa ng payatot na iyon.
Invited daw kami ni Pie sa kasal, aba nang-iinsulto yata ang punyemas. Tsk akala mo naman close talaga kami. Ewan, sa tuwing nakikita ko ang pagmumukha ng payatot na Ian na iyon kumukulo dugo, dahil ba naging sila ni Hilary? Oo, at ang malalala pa doon ay si Ian ang kumuha ng first kiss ni Hilary na ikinainis ko ng sobra. Akalain niyo iyon? Tatlong taon kong iningatan iyon, nirespeto ko si Hilary at tiniis kong ang lahat ng pagpipigil na mahalikan siya pero nakuha lang ng gagong iyon ng ganun ganon lang? Tapos pinagpalit lang siya sa ex? Sinong hindi manggigilati sa galit?

The half part of mine says na kasalanan ko rin kasi binitawan ko siya. Oo na kasalanan ko, kaya heto nga ako magsisimulang bumawi. Napabuntong hinga na lang ako sa mga naisip ko.

Lumapit na ako sa motor pero humarang siya. Kahit kailan matigas parin ang ulo. Mga babae, matitigas ang ulo. Hay nako.

"I'll drive or you eat alone." Crap she's blackmailing me, gutom na ako, I waited for her para sumabay sa pagkain pero nauna siyang nakain. I breath in frustration. Bahala na, basta ang gusto ko makasama ko siyang kumain ngayon kahit pa alam kong kumain na siya, walang problema sa'kin kung sasabayan niya ako o hindi basta't kasama ko siya.

"Paano tayo kakain kung mamamatay tayo?" Tanong ko. Tumaas ang kilay niya. Argh it's creepy. Kahit ginagawa niya iyon dati pero ibang sitwasyon 'to. Mas malala. Kaya hindi na ako tatablan niyan, hindi sa ayokong maging under ngunit nag-iingat lang ako.

"Grabe usapang patay agad? You think I would let us die? Can you please stop bluffing nonsense? Nagugutom na ako." Reklamo niya at hinablot ang susi. Such a fast hand. Huminga na lang ako ng malalim.

Nasasapian na ang isang ito at ang sumapi rito ay ang ispirito ng gutom.

Sumakay na siya sa motor at binuhay ang makina. How did she know that? Urghh. No choice but to trust her just this once.

"I will trust you just this once. Kapag may masamang mangyayari hinding hindi kana magdadrive ng kahit anong sasakyan." Palala ko. Paano siya natuto sa ganitong bagay? She's different from before. She grown without me, at nanghihinayang ako dahil wala ako sa tabi niya to witness everything happened to her. I should've not left her side but I was just confused and troubled before.

And now seeing her face, her smile makes my heart beats faster than usual, pagdating sa kanya I feel different, it feels like I am fulfilled. Nawawala ang frustrations at problema ko sa buhay, she is my escapade. She's the only one makes things that everyone can't.

Nakarating na pala kami ng Mang Inasal ng hindi ko namamalayan. Dito na naman? Wala na bang ibang maisip? O baka gutom lang talaga siya. Eh kakain niya pa lang ah. Iba talaga kapag mahilig sa manok ano?

"Ang problema kasi sayo, wala kang tiwala sa mga taong malaki ang tiwala sayo." And she threw my helmet. Mabuti at nasalo ko iyon kaya nabaling doon ang atensyon ko.

She's right. All of those things happen kasi hindi ko siya pinagkatiwalaan. I even think na magkakagusto siya sa ibang lalaki because we're far away from each other pero mali pala ako.

"Ano? Tatayo ka lang diyan?" Taas kilay nitong tanong habang nag cross arm. Hindi ako sumagot at tuloy tuloy na pumasok at umupo.

"Problema mo?" Usisa niya. "Nothing." Milking sagot ko.

She pouted.

Well, she's cute.

Umorder na kami at gaya ng dati two combo meal. She was busy eating kaya malaya akong tingnan siya, may  pang kumawala ang ilang hibla ng buhok niya at natakpan ang gilid ng mukha niya. Hinawi ko iyon kaya napatigil siya sa pagsubo.