Esila sanki Everest Dağından düşmüş gibi çığlık atınca aşağıdakiler de buraya doğru gelmeye başlamışlardı bile. O kendi kendine triplere girerken bense gözlerimi kocaman açmış ona bakıyordum. Gerek var mıydı ablam buna?
Yanına gelip kaldırmak için elimi ona uzattım. Tam o esnada kapı hızla açıldı. Kapının kolunun kemiğime çarpmasıyla ani reflekse kolumu çekerken Esila'yı unutmuştum. Poposunun üstüne yine düşünce tekrar ufak bi çığlık basmıştı. Keşke Everest Dağının tepesinden düşseydim de bu anlara tanık olmasaydım. Valla sesimi bile çıkaramazdım.
Ben hafif arkaya çekilirken Esilanın abisi hemen onun yanına gitmişti. İster istemez bir kıyaslama yaptım kafamda. Ne olursa olsun bu kadar sevilmeyecektim. Bizimkiler için de karışan kızdan öte olmayacaktım. Şimdilik sadece iyi bir arkadaştım. Ama ilerde kimsenin arkadaşa ihtiyacı olmayacaktı.
Teker teker ne olduğunu konuşurken kenarda tuvaletim gelmiş halde bekliyordum. Miraç amca gibi yaşlanmaya başlamıştım sanırım. Veya üzüm üzüme baka baka kararır bilmiyorum. Kenardan abimin hafif kızar gibi olan bakışlarını görmüştüm.
Sanki si...
Bir şekilde olay tatlıya bağlansa da karşı tarafın bana güveni kalmamıştı. Benim de hevesim kalmamıştı zaten. Konuşma biraz uzadıktan sonra artık evlerine yürüyüp gitme vakitleri gelmişti.
Herkes ayaklanırken Esila'yı abileri aralarına almışlardı. Sanki yiyeceğiz abi çok meraklıydık kardeşine!
Valla Allah önüme hepsini teker teker seçip koyuyordu. Hayır yani Allah'ım ben sana inanıyorum sen niye böyle yapıyorsun? Pembe tek boynuzlu unicorna inananların bile benden daha iyi bir yaşamları varken senin yaptığın iş mi Allah'ım ya...
İçimden sessizce tövbe ederken bileğimi de çekmeyi unutmamıştım. Merdivenlere vardığımızda abisi dikkatli olması konusunda bizi uyarmıştı. Benim aileme göre de ölmediğim sürece sorun yoktu işte.
Tam arkamdan bir kıkırtı duydum. Sesin Esila'dan geldiğine emindim. Arkama bakıp bakmama konusunda tereddüt ediyordum. Kızdan tırsmaya başlamıştım. Acaba pantolonum falan mı yırtılmıştı da ona kıkır kıkır gülüyordu?
Merdivenler bitince yavaşça ona gülüp tebessüm ederek "Ne oldu?" diye sordum. O daha çok gülümserken "Arkadaş olduk ya," dedi. umarım ben bu işin sonunda namusumu kaybetmezdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaprak Kız
ChickLit28.04.2021 Tamı tamına 14 yıl önce hayat yüzüme tükürmüşken, tırın altında kalmış ruhum bambaşka insanların evine misafirlik ediyor: Gerçek Ailemin... Bedenimdeki ve ruhumdaki acıları kapatmaya çalışırken yeni hayatıma attığım adımlarda bana destek...
