Capture me, Alynna (Villa Priscilla Series #2)

Chapter 21

We are sitting at the floor while leaning to my bed. He was playing my hand and I was looking at it. 

"Hmm," he whispered then he kissed my hand. "I can finally hold your hands whenever I want." 

Napangiti ako, "It were already yours." 

We stared at our hands that holding each other. Never in my wildest dreams that it will happen. You know how much I admire this  guy and everytime I imagined that he will be mine, I feel so low. He was out of my league. Hindi siya yung tipo ng lalaking mapapansin ang tulad ko.

But then he did.

It's like magic. 

"How did you end up loving me?" 

Kasi last time, he was into Jianna and then suddenly he said he likes me. Grabe ganoon ba ako katapang para sumugal? 

Hindi... pero ganoon ko siya kamahal. 

"I don't know..." I looked at him. "It's just one time I can't stop looking at you... you know," he stopped for awhile and then he get up. Idinikit niya muli ang picture naming dalawa. Sinundan ko siya kaya nang makalapit ay inakbayan niya ako. He's still looking at our picture intently. "It's like I am not looking at the most beautiful thing in the world.."

huh? 

He looked at me.

"but to the most precious one."

I can't utter any words. Parang lahat ng takot ko kanina ay nawala. Sa maikling salitang binitawan niya, parang biglang na-secure ako sa mga pangambang pwedeng maranasan ng relasyon namin. 

Nanatiling magkahawak ang kamay namin at mariin kong iyong pinakatitigan. 

"How long will you able to hold my hands like this?" paniniguro ko... sa huling pagkakataon bago ko tuluyang ibigay sa kaniya ang lahat lahat sa akin. 

"Until in another lifetime... I will never let go of this hand." 

Nakangiti akong lumuluha nang tiningala ko siya. Dahan-dahang tiningkayad ang mga paa at inabot ang mga labi niya. I kissed him. 

While my hands are on his neck, he was holding my waist as he kisses me back. All I can hear is the synchronization of our heartbeats. He was giving me a gentle kisses. Parang isa talaga akong diyamante na hindi pwedeng masaktan dahil sa pag-iingat na binibigay niya. 

"I love you, my Ynna." Kinikilig akong yumakap sa kaniya habang sinisiksik ang mukha sa dibdib niya. 

"I love you, too." 

---

"Parang ang blooming mo?" 

Sinalubong ko ang mga kaibigan sa gate dahil nga tatambay sila rito sa bahay. Hindi ko pinansin ang sinabi ni Mia.

"Pasok na, pasok na! Dami daming sinasabi." Angil ko nalang kaya hinatak niya ang buhok ko. 

"Ikaw punyeta ka pinuri ka na nga." 

"Anong puri roon? Back compliment nga 'yon! Para mo na ring sinabing haggard ako kahapon."

"Sinabi ko ba?" Ako naman ang humatak ng buhok niya kaya natawa siya. Maldita talaga. 

Papasok na kami nang may mag-door bell ulit. Baka sila Ada 'to. 

"Ly, ayain mo nga 'tong dalawang 'to. Parang gago, nahihiya raw!" Natawa ako sa mahinang batok ni Dane kay Ada. 

"Tanga hindi,"

"Parang mga gago, a. Pasok na!" tawa ko kaya humalakhak lang sila at sabay na pumasok. First time lang kasi nila dahil hindi naman namin kaibigan ang dalawang ito noong senior highschool. Nito nalang rin namin sila nakasama.