This Man Stole My Heart (Season 2) [COMPLETED]

CHAPTER 94 ('･⊝･')

Siberia POV

"Okay kana ba talaga?" Napangiti ako dahil sa pag aalala ni Vince sakin. Laking pasasalamat ko din sa kanya na kahit sa kabila ng nangyari ay hindi siya umalis sa tabi ko, nanatili siyang nakabantays sakin hanggang sa nawala ang sakit na nararamdaman ko.

"I'm fine.. salamat nga pala sa pananatili, nahiya tuloy ako baka naistorbo kita." Sabi ko at sinabayan kopa ng pag kamot sa batok na ikinahalakhak niya.

"Hmm.. Hindi ako tumatanggap ng thank you eh, kung papayag kaba namang mag date tayo ngayon ay tatanggapin ko ang thank you mo" napaupo ako kasabay ng pag batok ko sa kanya at pinanlisikan siya ng mata.

"Date mo mukha mo," natatawa kong sagot sa kanya, natigilan ako sa biglaang pag nguso niya kasabay ng pag balik ng ala-ala ng kahapon.

-flashback-

"Diba kanina kapa umalis? Bat ngayon Kalang dumating?" Nakanguso pa nitong tanong sa akin ng makita akong naglalakad na papalapit sakanya.

"Bakit kanina kapa ba nandito?" Napabuntong hininga pa siya dahil sa inocente kong tanong sakanya.

"Kadadating kolang din" napakamot siya ng batok ng makitang ngumisi ako.

"Kita muna, tara na kanina pa nila tayo hinihintay nila" sabi ko at pinasakay ko siya sa motor ko.

"P-pwede bang bagalan mo b-babycakes?" Kinakabahan nitong pakiusap saakin mabuti nalang at hindi ako tinupak sinunod ko siya kaya nakahinga siya ng naluwag habang nakayakap sa akin. Pero ma's lalong humigpit ang yakap nito sa akin at kasabay nun ay ang pag sigaw ng malakas ng sa isang iglap ay mabilis ko itong pinaandar halos matangay siya ng hangin habang pigil nito ang hininga. Lihim akong napahalakhak sa naging reaction niya.

"Ayos kalang ba?" Bakas ang pag aalala sa boses ko pero sinamaan niya ako ng tingin kaya nanatiling inocente ang mukha ko at matinding pag pipigil ng tawa ang ginawa ko dahil nawalan na ng kulay ang mukha niya.