This Man Stole My Heart (Season 2) [COMPLETED]

CHAPTER 97 （＠◇＠）

Venjoe POV

Nag kamali ba talaga ako na hindi ko kaagad siya binigyan noon ng panahong mag paliwanag? Nag kamali din ba ako na mas inuna ko ang pride ko kesa pakinggan siya? Pero huli naba ang lahat para saaming dalawa? Aminin kong hindi kona kilala ang Siberia na kaharap ko, aaminin kong parang nag bago na siya na hindi na siya ang babycakes na minahal ko noon na para bang ibang tao na ang kaharap ko ngayon o baka naman ito talaga siya at hindi ko lang noon napansin? Pero hindi eh, nang minsan ay nakita kong palihim niya akong tinitingnan. Hindi ko talaga maintindihan si Siberia noon paman. Hindi ko batid kong ano ba ang nararapat kong gawin, hindi ko alam kong paano ko maibabalik ang nakaraan naming dalawa at kung paano ko sasabihin kay Cae ang disisyon ko.

"Pwede mo nang bitawan ang kamay ko Zapanta." Wika niya ng hindi ko binitawan ang kamay niya ay buong pwersa nitong hinawakan ang kamay ko at tinanggal.

Nasaktan ako sa ginawa niya at batid kong namula ang kamay ko dahil sa sapilitan niyang Tinanggal ito pero hindi ko ininda ang sakit. Ngumiti ako sa kanya ng malapad kahit gusto ng mamuo ng luha sa aking mata. Hindi ako sanay na ganito tayo babycakes. Hindi ako sanay na sinasaktan mo ako, nasanay kasi ako na para akong babasaging plato na labis mong iniingatan at pino-protectahan. Palihim akong nasasaktan babycakes at labis labis akong nagsisisi dahil sa ginawa ko sayo. Kung maaari ko lang sanang bawiin ang lahat ng nasabi ko sayo noon ay gagawin ko dahil batid kong kahit hindi mo man sabihin ay alam ko na nasaktan kita ng husto noong mga panahong hinahabol habol mo ako idagdag pa yung sa upuang katabi ko at kung paano ko ipinag-tanggol sayo si Cae.

"Akala ko ba'y may nais kang sabihin? Ngunit kung wala kang sasabihin ay maari na ba akong maka balik kau vince?"

Vince.. Kung hindi mo ba nakilala si Vince ay patuloy mo pa ba akong hahabulin babycakes? Kung walang Vince ngayon ay maiinip ka pa rin ba? Noon hanggang ngayon joy mahal ko ay ang sakit mo palang mahalin. Kailan ba tayo magiging masaya uli? Kailan kaya tayo magiging okay ulit o may tyansa pa bang maging masaya at maging okay tayong muli?

"Siberia.." May biglang bumara sa lalamunan ko kaya hindi ko naituloy ang aking sasabihin. Lalo na at pakiramdam ko kapag itinuloy ko ang aking sasabihin ay mapipiyok ako.

"W-wala naba talaga tayong pag-asa?" Lakas loob at garalgal ang boses kong tanong sakanya at abot-abot ang kaba ko habang hinihintay ang kanyang sasabihin.

"Gusto mong tapatin kita?" May panunuya sa kanyang malamig na boses kaya mas lalong kumabog ang dibdib ko.

"Wala na ba talaga tayong pag-asa na magkaayos? Wala na bang pag-asa na magkabalikan tayong muli babycakes ko?" Namuo na ang luha ko at ano mang sandali ay tuluyan na itong malalaglag.

"Maayos.. Matanong nga kita Venjoe.. Noong mga panahong ako ang nag sabi niyan sayo ay binigyan mo ba ako ng pagkakataon?" Nang dahil sa tanong niya ay napayuko ako at tuluyang pumatak ang luhang namuo at pilit kong pinipigilan kanina. "Nag makaawa ako sayo Venjoe.. Nag makaawa ako na bigyan mo ako ng pagkakataong muli. Nag makaawa ako na bigyan mo ng oras upang mag paliwanag." My shoulder was shaking dahil sa pag iyak ko. Ito naba ang karmang sinasabi nila?. "Ni hindi mo ako binigyan ng pagkakataon! Ni hindi mo ako binigyan ng oras para makapag paliwanag! Anong sabi mo noong naisugod ka sa clinic! Ha! Akala mo ba madali lang ang nangyari saakin! Akala mo ba walang nangyari saakin ng mawala ako ng apat na taon?! Ha! Venjoe! At nakalimutan mo naba ang huling sinabi ko saiyo bago kita tinalikuran? O baka naman gusto mong marinig uli iyong sinabi ko saiyo?" Pinunasan ko ang luhang tumutulo sa aking mga mata at buong pagsusumamo ko siyang tininganan.

"Tell me that you didn't love me, tell me that you don't have care to me, tell me that you want me to die now! My life will not complete if you just walk away because you are the one who can heal my broken heart." Buo ang loob kong usal sa kanya. Hindi ako makakapayag na basta ka nalang ulit na mawala sa buhay ko Siberia! Hindi na ako muling makakapayag na durugin mo muli ang puso ko, kung nararapat kitang ipaglaban ay gagawin ko! Mahal na mahal kita at hindi ako papayag na iwan mo ako ulit. Buo na ang loob ko. Ipaglalaban kita kahit na sabihin mong tumigil ako. Malakas ang pakiramdan ko na mahal mo pa ako. I don't want tl end our story, sad. I want our story to be happy ending. Ipaglalaban kita kahit na ano man ang mangyari.

"I always care to you Venjoe.. I don't want you to die.." Rinig kong usal niya kaya nagkaroon ng pag-asa ang puso ko. "But I didn't love you anymore.." Pag-asang tuluyang naglaho ng narinig ko ang karugtong ng sasabihin niya.

"No! Y-you stay love me Siberia! Bawiin mo ang sinabi mo! Nararamdaman kong mahal mo pa ako!" Hysteria ko at hinawakan siya at niyugyog.

"Pakiramdam mo mahal Pa kita? Pakiramdam mo lang iyan Venjoe dahil umaasa ka na magkakabalikan pa tayong muli, umaasa ka na mahal pa din kita.. Pero kailangan mong magising sa katotohanan na hindi na kita mahal. Kailangan mong isak-isak dyan sa isip mo na wala na talaga tayong pag-asang magkabalikan, tanggapin nalang natin na sa paraan na ito mag wawakas ang relasyon at ugnayang meron tayo. Maging kontento at masaya nalang tayo sa kanya kanya nating mga buhay ngayon." Walang emosyon niyang usal. "Don't take more than required, cause expectations mostly backfire. Don't trust blindly as fools aren't treat kindly. Don't care too much, as hurt is a soft touch. Don't hope too high, when broken dreams die the inside cry. Don't hate too hard it leaves to both heart and soul scared. Don't love to deeply, addition destroyed you completely." Makahulugang usal nito. Nginitian at tinapik nito ang braso ko dahila upang magsikip ang aking dibdib.

Don't forget to vote, comment and follow! Dahil hindi ko i po post ang next chapter kapag wala ni isang Vote and comment! Pasensyahan nalang tayo mwuahhh😚

For more update just visit my Facebook page @tomenesakira

Thank you babies!

♥♥t o m e n e s a k i r a♥♥