I will love your infinity | George weasley || dutch

Proloog

Lieve Aurora,

Oh god ik mis je. Ik mis je zo zo zo erg. Dit is niet hoe het gegaan had moeten zijn. We hadden een grote blije familie moeten zijn. We houden allebei zo enorm veel van je. Ik heb goed nieuws. Ik heb je moeder bijna gevonden. En ik weet dat ik dit al vaker heb gezegd, maar dit keer is het echt zo. Ik ben op dit moment in Hongarije en iemand vertelde me dat iemand anders hem vertelde dat hij een witte eenhoorn zag met felblauwe ogen, ze leek wel bijna... menselijk. Ik ben nu onderweg naar het dorp waar die man het over had. Het is al dertien jaar geleden. Je bent al in december vijftien. Wow. Ik zou er alles voor doen om je vijftiende verjaardag mee te kunnen maken. Maar ik ben al zo zo zo close bij je moeder. Echt geloof me ik voel het, ik heb haar bijna. Voor het einde van jouw vierde schooljaar heb ik je gevonden. Beloofd. Oh lieve Aurora. Ik zou deze brief zo graag naar je toe willen sturen. Ik zou zo graag met je willen schrijven en horen over jouw leven. Je bent vast enorm boos op mij en je moeder. We hebben je allebei verlaten. Ik heb nog alle brieven die ik eerder voor jou heb geschreven. Als ik je ooit weer zie geef ik ze aan je zodat je ze kunt lezen, dan zul je zien hoeveel ik dagelijks aan je denk. En hoeveel ik van je hou. Ik moet je wat bekennen Aurora. Ik ben bang. Wat nou als ik je moeder vind en ze helemaal niet meer terug wil. Wat als ze een beter leven heeft gevonden. Op het begin van deze reis bedacht ik me steeds dat Marlene maar de helft van de informatie heeft gekregen. Dat haar oom achter alles zat. Maar nu. Het is al veertien jaar geleden. Misschien heeft ze wel een nieuw leven opgebouwd. Met een nieuwe man. Met een nieuw kind. In een nieuw land. Maar ik moet het weten. Ik moet weten dat alles goed gaat met haar. Zodra ik haar in alle gezondheid zie, of dat nou in eenhoorn vorm is of in een andere situatie. Zodra ik haar zie kom ik gelijk terug naar Engeland. En het eerste wat ik doe is jou opzoeken. Lieve Aurora. Ik hou van je. En je moeder ook. Dat weet ik zeker. Ze was de meest liefdevolle persoon die ik ken. Ik weet zeker dat ze nog dagelijks aan je denkt. Net als ik overigens. Weet je Aurora. Ook al weet ik dat er een kans is dat je dit nooit zult lezen. Ook al weet ik dat je niet kan terugschrijven. Het biedt me enorm veel troost dat ik deze brieven kan schrijven. En. Ik hou van je.

Tot snel,
Sirius.

A/N
Omg eerste hoofdstukkie. Leukk. Ik wil ff 2 dingen zeggen: 1. Dit hoofdstukje is korter dan normaal. 2. Ik heb expres korte zinnen gebruikt omdat het een brief is en een soort van voor het dramatisch effect. Normaal doe ik dit dus niet echt. Maar goed here is the proloog :)

547 woorden