Hoofdstuk 39

64 2 0
                                    

Pov George
Emma en ik zijn samen aan het studeren in de bibliotheek. Het gaat verrassend goed en we leiden elkaar niet af. Ze is heel mooi als ze geconcentreerd is. Kut ik ben aan het staren.

Aan het einde van de middag lopen we samen terug naar de common rooms. Ik ben diep in gedachten verzonken als ze me ineens roept.

"Hey George."

"Ja?" Zeg ik.

"Is er iets? Je lijkt zo afwezig."

"Oh nee hoor. Het zullen wel de zenuwen voor de S.L.I.J.M.B.A.L.L.E.N. zijn." Hoewel de S.L.I.J.M.B.A.L.L.E.N. al over anderhalve week zijn, is dat niet waarom ik nu afwezig ben. Er is namelijk al een tijdje iets waarmee ik zit en ik vind dat het nu tijd is geworden om het Emma te vertellen. Maar ik moet het eerst met Fred bespreken, omdat dit hem ook aangaat.

"Jaa snap ik, het is ook spannend, maar ik ben er van overtuigd dat je ze met vlag en wimpel zult halen." Zegt ze terwijl ze me kust op mijn wang. God ik hou van haar. Na een tijdje gaan we terug naar onze eigen kamer en ik hoop dat Fred daar is.

Mijn geluk staat jammer genoeg niet aan mijn kant en hij is niet in de kamer. Nou ja goed, deze kwestie heeft niet per sé haast en ik zie hem nog wel.

Ik loop naar het avondeten en daar zie ik Emma gelukkig al zitten met het gouden trio en Fred. Ik kom erbij zitten en laat nog niks merken aan Fred. Emma mag er namelijk echt niks van weten totdat het honderd procent zeker is dat ik het mag vertellen. 

Na het avondeten laat ik alsnog niks merken en loop ik met Emma en Fred naar boven. Als we eenmaal bij de common room zijn merk ik dat Emma wacht op iets van een uitnodiging naar onze kamer of om iets te doen, maar hoe graag ik dat ook wil moet ik Fred echt even nu spreken. Ik zit er namelijk echt mee en ik kan niet normaal doen in de buurt van Emma totdat ik zeker weet dat ik het kan vertellen. Ik kus haar gedag en ze kijkt een beetje teleurgesteld maar loopt dan naar haar eigen kamer. Fred en ik lopen naar onze kamer.

"Wat was dat?" Vraagt Fred.

"Wat?"

"Zag je Emma's blik niet? Ze wilde duidelijk dat je haar meevroeg. Ze gaat nu waarschijnlijk helemaal nadenken of je haar nog wel leuk vindt en of jullie niet teveel tijd spenderen samen."

"Zou je denken?"

"Ja natuurlijk idioot."

"Oke dat maakt niet uit, ik maak het later wel goed met haar. Het ding is dat ik jou even alleen wilde spreken."

"Oh... waarover?"

"Ik vind dat we haar moeten vertellen over de marauders map." 

"Wat?"

"Ja kom op, het is al een tijdje geleden sinds Emma ons vertelde dat haar vader en Lupin bij de Marauders hoorden, we moeten haar echt vertellen over de map. Hij is meer van haar dan dat hij ooit van ons zou kunnen zijn."

"Oké maar stel we vertellen het, dan kan ze alsnog niks met die informatie want Harry heeft hem."

"Ja dat kan wel zo zijn, maar dan zijn we tenminste eerlijk tegen haar geweest. Communicatie is zo u in elke relatie Fred."

"Ja dat weet ik ook wel."

"Kom op Freddie, ik wil het haar heel graag vertellen. We hebben elkaar beloofd volledig eerlijk te zijn en dit blijft maar aan me knagen. Maar goed dit is niet alleen mijn geheim, ook de jouwe."

"Oke oke je mag het haar vertellen."

"Yes yes yes, dankje dankje dankjee." Zge ik terwijl ik hem knuffel. Hij laat een klein lachje uit en ik ren de kamer uit richting Emma's kamer.

I will love your infinity | George weasley || dutch Where stories live. Discover now