I will love your infinity | George weasley || dutch

Hoofdstuk 32

Pov Emma
De volgende ochtend worden we laat wakker en we besluiten vandaag in bed te blijven.

"Duuuusssss vriendje." Zeg ik lacherig en ook George moet lachen.

"Ga je me voor altijd vriendje noemen?"

"Nou je bent mijn eerste vriendje ooit en ik ben er gewoon zo blij om, echt mijn feelings are all over the place." Hij moet lachen en geeft me een kus op mijn mond.

"Ik wil je beter leren kennen." Zeg ik. Terwijl ik op zijn borstkas leun.

"Je weet alles al over mij."

"Nee echt niet alles."

"Oke vraag maar raak dan beloof ik dat ik eerlijk ben."

"Oke... ben je onzeker."

"Over?"

"Gewoon iets, alles."

"Ja natuurlijk, wie niet?"

"Waar vooral over?"

"Hmm, soms een beetje mijn uiterlijk ."

"Echt waar??" Vraag ik verbaasd.

"Uhm ja duh."

"Waarom?! Jij bent de letterlijk de knapste persoon die ik ooit heb gezien." Hij wordt er een beetje rood van.

"Ik zei toch ook maar een beetje."

"Ugh Georgie geloof me, je hoeft zelfs niet een beetje onzeker te zijn. Alhoewel je haar in jouw eerste en tweede jaar wel een beetje heftig was... ik zou het laten groeien nu." Lach ik, hij moet er ook on lachen.

"Ik ben ook heel onzeker om jou."

"Om mij?" Vraag ik verbaasd.

"Ja natuurlijk. Ik ben gewoon echt heel bang dat je mij op een dag niet meer leuk gaat vinden. Of dat je erachter komt dat we beter zijn als vrienden. Of dat je iemand anders ontmoet en je hem leuker gaat vinden. Of dat we uit elkaar gaan groeien. Of dat we elkaar zat gaan raken. Of dat het op een gegeven moment niet meer gaat. Of dat je je ineens heel erg gaat irriteren aan iets dat ik doe en dat je dat niet durft te zeggen en dat je op een gegeven moment uitbarst en dat we dan echt hele erge ruzie krijgen. Of dat we uiteindelijk veertig jaar getrouwd zijn maar er gewoon geen spanning meer is in ons huwelijk." Ik kijk George met open mond aan. Ik pak zijn hand vast en zeg:

"Maar Georgie, daar hoef je je echt geen druk om te maken. We kunnen allebei niet in de toekomst kijken dus ik kan ook niet met 100% zekerheid zeggen dat niks daarvan gaat gebeuren. Maar we leven in het nu, in het heden, waarom maak je je zoveel druk om de toekomst? We hebben het nu toch gewoon fijn met elkaar? Misschien dat er inderdaad iets gebeurt dat alles voor ons zal veranderen, maar als je er nu al over piekert heeft dat gewoon echt geen nut. En George ik ben hier nu met jou, ik wil met niemand anders zijn. Jij bent de enige voor mij." Hij moet glimlachen en zoent me dan.

"En ik ben tot slot ook heel onzeker over mijn persoonlijkheid."

"Wat?!?!" Vraag ik dit keer echt verbaasd.

"Nou het is gewoon zo kut dat Fred en ik altijd als één persoon worden gezien, met maar één gezamenlijke persoonlijkheid. Ik  hou van Fred en ik ben enorm blij dat wij een tweeling zijn, maar het is best duidelijk dat hij veel meer outgoing is en sociaal en ik ben dat natuurlijk ook, maar hij echt veel meer. Ik heb compleet mijn eigen persoonlijkheid, ik ben veel verantwoordelijker en kan makkelijker serieus zijn als dat nodig is. Maar het is zo vervelend dat iedereen ons altijd als één persoon ziet. Ik ben niet zo outgoing als Fred maar iedereen gaat daar wel vanuit en als ze erachter komen dat het niet zo is, moeten ze er altijd iets van zeggen. Ik vind feestjes eens in de zoveel tijd echt wel leuk, maar ik vind het ook fijn om soms alleen te zijn of een date avond te hebben met jou. En besef dat zelfs onze eigen moeder ons soms niet uit elkaar kan houden en nooit echt de moeite heeft gedaan om ons apart van elkaar te leren kennen. Wij stonden altijd al bekend als 'de tweeling'. En doordat iedereen mij al ziet als een outgoing feestbeest heb ik constant het gevoel dat ik me ook zo moet voordoen."