I will love your infinity | George weasley || dutch

Hoofdstuk 45

December 1994

Pov Emma
Het is rumoerig in de grote zaal. We hebben vanochtend gehoord dat er dit jaar een formeel bal zal plaatsvinden op Hogwarts, ter ere van het Triwizard tournament, de andere scholen die hier verblijven zijn dus ook uitgenodigd. Iedereen bespreekt met elkaar of ze gaan en wie ze als date zullen vragen.

Het Yule ball is op eerste kerstdag en veel mensen waren dan van plan om naar hun familie te gaan. Dit verandert het een en ander wel.

Een tweede ding is dat er soort ongeschreven regel is dat je met een date moet komen, dus iedereen rent als een kip zonder kop rond om een goede date te vinden. Ik ben er natuurlijk best chill over, want ik heb gewoon een vriendje.

Speaking of the devil, hij loopt nu net de grote zaal binnen. Het is alleen wel gek, want zodra hij mij ziet kijkt hij de andere kant op en gaat met Fred aan het uiteinde van de tafel zitten. Hmm gek.

Na het eten besluit ik nog even huiswerk te maken in de bibliotheek. Tot mijn opluchting vindt George me hier en loopt hij meteen naar me toe.

"Hey babe." Zegt hij. Sinds kort is hij begonnen het woord babe te gebruiken. Hij zegt het alleen heel schattig, alsof hij het ook zo tegen zijn zusje of beste vriend zou kunnen zeggen.

"Hey." Zeg ik. Hij komt naast me zitten en legt een hand om mijn middel en met zijn andere hand speelt hij met mijn haar.

"Kan je dat niet doen, ik moet echt leren. Ik weet dat jij ze al hebt gehad, maar dit jaar heb ik toch echt de slijmballen."

"Die haal je makkelijk." Zegt hij terwijl hij mijn nek kust.

"Niet hier" sis ik, terwijl ik kijk naar madam Pince die ons in de gaten houdt.

"Kom mee naar mijn kamer dan." Zeurt hij.

"Ik moet dit afmaken." Hij zucht maar blijft dan stil en helpt me zelfs een beetje. Als ik klaar ben laat hij opgelucht een zucht en trekt me bijna mee naar zijn kamer.

"Je gaat echt langzaam." Zeurt hij.

"Ja ik heb geen haast." Ineens rent hij naar me toe en zet me op zijn rug.

"George." Zeur ik. Hij rent naar zijn kamer met mij op zijn rug en daar is gelukkig niemand. Hij doet meteen een sok op de deur en de rest kan je zelf wel bedenken...

~~~

Ik heb me net opgefrist en lig nu naast George in zijn bed.

"Moeten we het hebben over het Yule ball?" Vraag ik.

"Waar wil je het over hebben?"

"We gaan wel samen toch?" Het blijft even stil en als ik zijn richting op kijk kijkt hij ongemakkelijk.

"Ik weet nog niet eens zeker of ik wel wil gaan."

"Waarom niet?"

"Nou het is eerste kerstdag, dan wil ik liever thuis zijn."

"Dat snap ik, maar zo'n bal op school zullen we waarschijnlijk niet meer meemaken en eerlijk gezegd wil ik best wel graag gaan." Het blijft weer even stil.

"Laten we het er een andere keer over hebben. We hebben nog een maand om te beslissen. En als ik echt niet wil gaan kan je altijd in je eentje of met iemand anders gaan." Zegt hij non-chalant.

Met iemand anders?? Dit zegt dezelfde persoon die al boos werd toen ik een keer naast iemand anders stond tijdens de quidditch training. Wat is er ineens met hem? Ik besluit maar stil te blijven en dit later met hem te bespreken. Ik geef hem een kusje in zijn nek en dan blijft het even stil.

~~~

Het Yule ball is inmiddels al over twee weken en ik heb het er nog steeds niet over gehad met George. De kerstvakantie begint ook al over een week, dus als we toch naar huis gaan, moeten we dat over een week ook al weten. Ik stress me er een beetje over, maar ik merk ook dat elke keer dat ik het subtiel wil opbrengen, hij het negeert. Ik vind het wel jammer van hem, want we hebben met elkaar afgesproken om eerlijk te zijn en goed te blijven communiceren. Maar dat gebeurt nu niet, want waarschijnlijk is George bang dat het uiteindelijk een ruzie wordt en dat wil hij zoveel mogelijk voorkomen.

Ik vind het wel vervelend want ik wil duidelijkheid hebben. Maar goed, ik durf op zich ook niks te zeggen dus de communicatie is aan mijn kant ook niet perfect.

Ik zit met Lynn bij het vuur in de common room, als ineens George naar ons toekomt.

"Hey, sorry ik wil jullie niet storen, maar mag ik alsjeblieft Em even alleen spreken." Lynn kijkt me aan om te zien of ik daar zin in heb en ik knik subtiel waarna zij knikt naar George.

Hij steekt zijn hand naar me uit die ik aanneem.

"Ik wil even buiten met je wandelem, dus misschien moet je een jas pakken." Zegt hij een beetje voorzichtig. Daarna voegt hij er nog lachend aan toe: "En een sjaal, muts en handschoenen zijn ook wel handig."

Ik glimlach even en ren dan snel naar mijn kamer om mijn spullen te pakken. Daarna loop ik naar beneden en hand in hand lopen we weg.

Hij neemt me mee richting hogsmeade en daar gaan we naar het parkje waar we weleens picknicken. Dat is nu alleen helemaal besneeuwd natuurlijk.

Hij neemt me mee dieper het parkje in en op een gegeven moment zet hij zijn handen voor mijn ogen en begeleidt me. Als hij zijn handen weghaalt zie ik een veld voor rozen. Als ik goed kijk zie ik dat de rozen een harrje maken. In het midden staat een bord op een schildersezel. Op het bord staat:

Aurora
Wil jij met mij naar het Yule ball?

Staat er in rode cursieve letters. Ik draai me om naar George die vol opwinding naar me kijkt.

"Nou?" Vraagt hij.

"Ja ja ja natuurlijk wil ik dat." Zeg ik terwijl ik hem om de hals vlieg. Hij laat opgelucht een zucht.

"Maar weet je wel zeker dat jij dat wil? Als jij naar huis wil is dat ook prima."

"Nee nee dat was een leugen. Het hele ding was dat ik jou officieel wilde meevragen, maar ik kon natuurlijk niet tegen jou zeggen dat ik je nog ging mee vragen. Dus toen bedacht ik dat maar."

"Ohh ik hou van je Georgie." Zeg ik waarna ik hem intens zoen. Hij legt zijn handen om mijn middel en we blijven so voor ongeveer 10 minuten staan.

"Kom laten we teruggaan." Zegt hij. Met een zwiepje van zijn stok is alles weer opgeruimd. Hij steekt zijn hand naar me uit die ik met plezier aanneem.

~~~

Vanavond is het yule ball en iedereen is er zo zenuwachtig voor. Bij mij valt het wel mee. Ik vind het leuker dat het kerst is. Vanochtend hebben Fred, George en ik cadeau's uitgewisseld en daarna warme chocolademelk gedronken samen.

Ik denk dat mijn zenuwen niet zo heftig zijn, omdat ik met iemand ga waarbij ik me comfortabel voel. Niet iedereen kan dat zeggen.

Als mijn vriendinnen en ik ons helemaal klaar hebben gemaakt lopen we samen naar beneden. Voor de grote zaal staan alle jongens al te wachten en ik loop naar George toe, die er wel heel hot uitziet in zijn pak met cape. Ik leg mijn hand in de zijne en als het tijd is lopen we naar binnen.

We dansen de hele avond door en geen van ons is ook maar een beetje moe. Er is een paar keer een leraar langs geweest die ons erop attendeert dat we niet te dichtbij elkaar mogen komen, maar daar trekken we ons niks van aan.

Eens in de zoveel tijd halen we wat te drinken en gaan daarna gelijk verder dansen. We stoppen niet en gaan ook niet zitten. Uiteindelijk zijn we de laatsten op de dansvloer als Mcgonagal zegt dat het feest afgelopen is.

Daarna lopen we nog samen naar buiten en wandelen in het maanlicht. Als George ziet dat ik het koud heb legt hij zijn cape om mij heen.

We blijven wel een uur buiten ondanks dat we het beide koud hebben.

We sluiten de nacht af met een zoen in het licht van de volle maan en daarna lopen we samen naar zijn kamer.