I will love your infinity | George weasley || dutch

Hoofdstuk 34

Pov Emma

Het is zondag en ik ben al vroeg op. George slaapt nog naast me maar ik heb al zin in ontbijt. Zo rustig mogelijk poets ik mijn tanden en trek ik een legging van mij aan met een hoodie van hem.

Ik loop naar de grote zaal en er is echt nog bijna niemand. Ik scan de hele zaal af om te kijken of ik iemand zie die ik ken. De slytherin tafel skip ik volledig totdat mijn blik blijft hangen op één persoon. Een bleke jongen met wit haar. Hij zit alleen en ziet er fucking miserabel uit.

Ik besluit naar hem toe te lopen en ga naast hem zitten. Hij schrikt als ik ga zitten en kijkt me aan.

"Wat doe je?" Vraagt hij op arrogante toon.

"Ik ga ontbijten, mag dat?"

"Dat snap ik, maar waarom kom je naast mij zitten? Aan de slytherin tafel?"

"Nou je zag er eenzaam uit en ik had gezelschap nodig." Even verzacht er iets in zijn blik, maar niet voor lang.

"Dan zag je dat verkeerd."

"Oh kom op Draco, je weet dat je van me houdt. Ik ben je enige vriendin die niet je volgeling is." Hij laat een klein lachje door mijn woorden.

"Houden van is wel een grote term."

"Maar we zijn familie, dan mag je dat zeggen zonder er te lang over na te denken." Zeg ik glimlachend.

"Oh ja?"

"Jep een van de ongeschreven regels van familie"

"Nou mijn familie werkt zo niet." Zegt hij weer arrogant.

"Oke maar we weten allebei dat jouw familie toch wel een uitzonderingetje is." Hierop is hij sprakeloos.

"Kom op Draco, vorige keer hadden we het de hele tijd over mij, vertel eens wat over jou."

"Waarom?"

"Omdat ik benieuwd ben."

"Ik ga dit dus echt niet doen."

"Oke goed dan, ik stel vragen jij hoeft alleen te antwoorden." Hier zegt hij niks op terug dus ik zie het als een ja.

"Wat is je favoriete vrije tijdsbesteding."

"Emma wtf."

"Kom op antwoord nou maar gewoon."

"Quidditch oke?"

"Heb je een vriendin?"

"Nee en daar ben ik ook niet naar op zoek."

"Rustig aan hoor ik heb al een vriendje."

"Echt waar?"

"Ja maar zoals ik eerder al zei gaat het niet om mij maar om jou."

"Emma" zegt hij geïrriteerd.

"Oke oke goed dan ik laat je met rust." Ik pak mijn bord en wil weg lopen.

"Wacht je kan hier wel blijven zitten hoor, stel gewoon niet meer van die vragen."

Ik grijns even, want dit was precies mijn plan. We ontbijten samen en ondanks dat hij het niet wilde vertelt hij me van alles over zijn kindertijd. Zowel goeie momenten als slechte momenten. Op een gegeven moment ziet hij zijn vrienden door de deur komen en stuurt hij me weg.

"Schaam je je voor me?"

"Nee ik heb gewoon geen zin om uit te leggen wat we doen, ik houd onze relatie liever geheim."

"Hahaha grapje hoor, ik snap het helemaal." Ik heb mijn ontbijt al op, maar ga toch bij het gouden trio zitten die gelukkig niet zagen waar ik vandaan ben gekomen.

Als Fred en George ook de grote zaal binnenlopen scannen ze allebei de hele zaal af naar één persoon. En goh wie zou dat toch zijn? Als ze de persoon in kwestie hebben gevonden (ik) lopen ze ernaartoe en kijken ze heel boos. Ik weet dat ze ene grap maken en niet echt boos zijn, dus ik ben niet echt bang.

"Zo jongens gaat ie?" Zeg ik.

"Ook goeiemorgen." Zegt Fred boos.

"Wat is er nu weer dramaqueens?"

"Jij bent vanochtend weggegaan zonder ons." Zegt George.

"Wat? Had ik twee uur extra in bed moeten blijven ofzo? Zodat we samen konden onbijten."

"Nou nee maar je had ons best mogen wakker maken." Dan begin ik heel hard te lachen.

"HAHHAHAH ik had jullie wakker moeten maken, kom op jullie zijn de grootste slaapkoppen ooit."

"Misschien heeft ze wel gelijk George, wat denk jij?"

"Het is Emma, natuurlijk heeft ze gelijk." Zegt George lachend.

"Wel lief dat jullie mij die kans geven, dat zegt toch iets." Zeh ik lachend. Dan knuffelen ze me allebei op een soort awkward manier omdat het 1. een groepsknuffel is en 2. ik zit en zij moeten bukken.

Hoewel ik dus al heb ontbeten, blijf ik alsnog zitten met Fred en George. De grote zaal is al wat voller dus niemand kijkt echt onze richting op. George gaat naast me zitten en Fred zit tegenover. George legt zijn hand op mijn dijbeen en gaat steeds meer omhoog. Ik heb een legging aan dus hij kan niet daadwerkelijk iets doen, maar hij probeert het wel.

"Was gisteravond niet genoeg ofzo?" Zegt Fred ineens waardoor we schrikken.

"Fred what de fuck, hoe zie jij dit überhaupt."

"Em ik hoef het niet eens te zien, jullie blikken zeggen genoeg." Ik word meteen rood. Ik had helemaal niet door dat ik zo diep in gedachten was, dat zelfs Fred het doorhad.

"Het is al erg genoeg dat jullie dit constant in onze kamer doen."

"Oke oke sorry, we stoppen al." Zeg ik. We gaan door met het ontbijt en hebben het een beetje over ons leven enzo.

Na het ontbijt ga ik met George en Fred mee naar hun kamer. Ze willen allebei douchen en ik zit op Georges bed en praat een beetje met Fred als George aan het douchen is. Als George uit de douche komt heeft hij alleen een onderbroek aan en hij trekt snel een joggingbroek aan, maar nog steeds geen trui. Fred gaat nu douchen.

"Heb je het niet koud?" Vraag ik hem.

"Nee hoor." Zegt hij, duidelijk aan het liegen.

"Schat je tepels staan recht vooruit. Trek een trui aan en doe niet zo stoer voor mij. Zeg ik lachend terwijl ik mijn handen op zijn borstkas zet en hem zoen. Hij geeft toe en pakt zijn trui.

"Ik was sowieso van plan deze aan te trekken hoor." En ik lach om zijn woorden. Ik pak een borstel en kam zijn haar ermee.

"Je haar is echt lang aan het worden he." Zeg ik.

"Ik vind het wel leuk zo." Zegt hij.

"Ik ook." Zeg ik waardoor hij moet glimlachen. "Mag ik er staartjes in doen." Zeg ik daarna, waardoor hij lacht. Maar als hij ziet dat ik serieus ben plaats hij zijn handen op mijn heupen, zet hij me op zijn schoot, geeft me een voorhoofdkus en zegt dat ik mijn gang mag gaan. Ik lach en ga meteen aan de slag.

Als ik klaar ben komt Fred net de douche uit en lacht George meteen uit. Ik kijk hem boos aan om aan te geven dat hij niet mag lachen.

Persoonlijk vind ik het heel mooi geworden. Het zijn twee staartjes geworden op zijn hoofd en het ziet er schattig uit. George kijkt in de spiegel en moet ook lachen. Ik sla hem boos op de schouder om ook aan hem aan te geven dat hij niet mag lachen. Toch kan hij niet stoppen en al snel hebben we met zn drieeen de slappe lach.

A/N
Heyy. Even iets over het verdere verloop van dit boek: ik merk namelijk dat het best wel saai begint te worden en daar wilde ik even iets over zeggen. Het is nu steeds een beetje hetzelfde en oh nee ze hebben een gezonde relatie. Toch ga ik nu niet ineens een random chick toevoegen die hem ene love potion geeft (te cliché ). En daarnaast past het niet eens meer. Waarschijnlijk komen er nog 5 van dit soort opvul hoofdstukken. Daarna begint een nieuwe verhaallijn die iets te maken heeft met Sirius. Daarna komen we een beetje ana het einde van dit verhaal en dan komen er nog 5 epiloog hoofdstukken en that's it. Dus ja ik hoop dat het nog een beetje leuk is en mocht je enig idee hebben om het alsnog spannend te houden of misschien tips hoe ik het beter kan doen met betrekking tot de aanloop naar een relatie, voor evt andere boeken, let me know :)