I will love your infinity | George weasley || dutch

Hoofdstuk 3

Pov Emma

Het is vandaag zaterdag, en dus zijn vandaag de quidditch try outs. Als ik aankom bij het quidditch veld zie ik zeker wel een stuk of 10 gryffindors die willen try outten voor de plek van Alicia. Allemaal zesde of zevende jaars, en allemaal jongens. Even voel ik een neiging om terug te lopen, ik ga toch nooit het team halen met al deze mensen?

Voordat ik de kans krijg om me om te draaien hoor ik twee stemmen mijn naam zeggen. Als ik in de richting kijk zie ik twee roodharige jongens mijn richting oplopen.

Kut.

Nu kan ik niet meer vluchten.

"Emma!" Hoor ik ze nog een keer roepen. Ik loop hun richting op.

"Hey." Zeg ik.

"George, ons kleine zusje komt gewoon met ons in het quidditch team." Zegt fred enthousiast.

"1. Ik ben jullie kleine zusje niet." Ik haat het als ze me zo noemen. "2. De kans ik klein dat ik in het team kom."

"Hoezo?" Vraagt George.

"Kijk naar de rest, het zijn alleen maar jongens uit de zesde en zevende."

"Precies. Dit is jouw kans om je te bewijzen, met al deze jongens die denken dat ze echt de bom zijn. Laat ze zien dat het jongste en enige meisje hier hen allemaal kan verslaan. Dus loop erheen met volle zelfverzekerdheid en claim je plek in het team." Zegt George. Ik glimlach naar hem.

"Je hebt gelijk. Als ik het niet haal, is dat jammer,  ik kan het later altijd nog eens proberen, maar als ik het wel haal kan ik zeggen dat ik ze allemaal heb verslagen."

"Precies." Zegt george. Ik richt me nu alleen op George

"Dankje." Zeg ik terwijl ik hem knuffel. Ik weet niet waarom maar ik kan en wil niet loslaten uit de knuffel. Het voelt vertrouwd en veilig.

"Jaja we snappen het nu wel, krijg ik ook nog een knuffel?" Vraagt Fred. Langzaam trek ik terug uit de knuffel met George.

"En hoezo denk jij dat jij een knuffel verdient?"

"Omdat ik jou zo het allerhardst ga aanmoedigen." Ik doe alsof ik even nadenk maar geef hem dan alsnog een knuffel. Deze is wat korter, maar net zo fijn.

"Iedereen die auditie komt doen voor de jager plek in mijn quidditch team, hier verzamelen." Hoor ik Oliver Wood, de aanvoerder, zeggen. George legt zijn hand op mijn onderrug en loopt mee naar Oliver. Daarna moeten hij en Fred van Oliver het veld verlaten. George bukt nog even en fluistert in mijn oor. "Veel succes, je kan het, ik geloof in je. Laat deze sterke grote jongens zien waarom jij de beste bent." Ik glimlach en bedank hem nogmaals.

"Dus, ik ga ervanuit dat jullie allemaal weten hoe je quidditch speelt?" Iedereen lacht een beetje om wat een stomme vraag ze het vinden, maar ik zie één jongen een beetje nerveus om zich heen kijken. Ik heb hem nooit eerder op school gezien, misschien is hij nieuw.

"Oke kom maar mee dan." Zegt Wood. Terwijl we hem allemaal volgen loop ik naar de jongen toe.

"Hey, ik ben Emma." Zeg ik.

"Hey, ik ben Niels." Zegt hij terug.

"Heb je weleens eerder quidditch gespeelt?" Vraag ik hem.

"Nee. Ik kom net van een andere school in the middle of nowhere, waar we eigenlijk geen quidditch hadden. Maar we vlogen wel heel veel en ik was de beste van de klas, dus een paar jongens zeiden dat ik moest try outten. En eerst had ik geen idee wat dat inhield, maar toen ik een keertje buiten aan het vliegen was, kwam Oliver naar me toe en zei dat zaterdag de try out was en dat ik er bij moest zijn. Ik weet alleen helemaal niks af van dit spel."