I will love your infinity | George weasley || dutch

Hoofdstuk 6

Pov Emma

Ik loop in mijn eentje naar beneden richting het ontbijt. Het is zaterdag en gelukkig is er een geen quidditch wedstrijd vandaag. Precies om die reden hadden Fred en George gisteren weer een feestje gegeven. Ik had er alleen niet zo'n zin in en zat eigenlijk de hele tijd in mijn kamer. Ondanks dat ben ik wel het laatste wakker geworden vanochtend en de rest van mijn slaapzaal is al naar het ontbijt. Ik heb dus even snel mijn tandengepoetst en snel iets aangedaan en nu ben ik ook onderweg naar de grote zaal.

Als ik de common room inloop zie ik George staan.

"Hey George." Bij het horen van zijn naam kijkt hij mijn richting op en glimlacht hij.

"George? Ik ben Fred." Zegt hij.

"Haha heel grappig George." Zeg ik sarcastisch.

"Nee serieus ik ben Fred."

"George jij hebt een moedervlek op de rechterkant van je keel en Fred niet." Ineens keek george me verbaasd aan.

"Wacht echt?"

"Ja en jij hebt een langer en dunner gezicht en Fred een korter en breder gezicht."

"Ja dat wist ik al, maar heb ik echt een moedervlek op mijn keel die Fred niet heeft, dat heb ik nog nooit opgemerkt." Ik glimlach alleen. Ineens pakt george mijn hand vast en sleurt me mee richting de slaapzalen van de jongens.

"George wat doe je? Je weet dat ik hier niet mag komen." Hij zegt verder niks en is vastberaden in zijn loop. Uiteindelijk komen we aan bij de slaapzaal van de jongens. Hij zwaait de deur open en uit reflex doe ik mijn ogen dicht, mocht er iemand aan het omkleden zijn ofzo.

"Oh hey Emma." Hoor ik Fred zeggen. Voorzichtig doe ik mijn ogen open en ik zie alleen dat Fred en Lee me (aangekleed) verbaasd aan kijken. Ik zwaai een beetje ongemakkelijk naar Fred.

"Fred wist jij dat ik een moedervlek op mijn keel heb en jij niet?"

"Echt?" Vraagt fred. Meteen staat hij op en loopt hij onze kant op en kijkt naar georges keel.

"Wow inderdaad."

"Lee heb jij het nooit opgemerkt?" Vraagt George. Lee schudt alleen zijn hoofd. George neemt me nu mee naar de badkamer waar hij in de spiegel kijkt.

"Bloody hell ik heb echt een moedervlek." Ineens pakt hij mijn heupen vast en tilt me even in de lucht. Niet langer dan 5 seconden.

"Wow Emma soms denk ik dat jij mij beter kent dan ik mezelf ken." Zegt hij nu iets zachter, zodat niemand anders het kan horen .

"Nou ja zeg, dit is gewoon typisch iets dat ik wel kan zien en jij niet omdat het niet op een hele zichtbare plek is. Bovendien weet je dat ik altijd let op de details. Ik weet toch ook niet of ik moedervlekken heb op mijn rug ofzo. Voor mijn part zou ik een derde tepel kunnen hebben en ik het zou het niet weten."

"Nou doe je shirt omhoog dan ga ik voor je kijken." Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauw aan en lach dan in zijn gezicht.

"Nee."

"Doe gewoon het is toch alleen je rug."

"George nee."