I will love your infinity | George weasley || dutch

Hoofdstuk 9

Pov Emma

Ik hoor het team juichen. Ik heb net weer de quaffle in het doel gegooid. Het is de allerlaatste quidditch training van het jaar en het gaat echt enorm goed. Ik heb deze training bijna alle doelpunten gemaakt en dat terwijl Oliver de wachter is. Het enige waar ik van baal is dat Fred en George, die de bulgers naar ons moeten goeien, steeds niet naar mij gooien omdat ze bang zijn dat ze me raken, heel lief en aardig natuurlijk, maar helaas staan zij aan mijn kant tijdens de wedstrijden en de beukers van de tegenstanders zullen niet zo lief zijn.

Na de training komt Oliver nog even naar me toe.

"Goed gespeeld Black."

Wow. Oliver Wood geeft nooit iemand een compliment, what just happened? Ik bedank hem een beetje awkward en ik voel mezelf rood worden.

"Waarom ben jij zo rood?" Hoor ik ineens naast me.

"Heb je misschien een crush op Oliver?" Hoor ik aan de andere kant. Ik kijk meteen wie dat laatste heeft gezegd en het is Fred. Dat klinkt logischer dan dat George het had gezegd. Toch kijk ik voor de zekerheid Georges kant op. Hij kijkt... boos Fred z'n kant op en zn handen zijn gebald. Voorzichtig pak ik zijn pols vast om te proberen hem gerust te stellen.

"Nee, ik ben zo rood omdat dat ongemakkelijk was en ik word nou eenmaal snel rood."

"Nou het staat je wel goed." Zegt Fred. Ik kijk richting George die al een stuk rustiger is en ik laat zijn hand los.

"Hij had wel gelijk." Zget George ineens. "Goed gespeeld Black." Grijnst hij. Fred geeft me een schouderklopje om te tonen dat hij het er ook mee eens is.

"Dankje dankje." Zeg ik dramatisch en sarcastisch tegelijk.

Als we bij de common room aankomen wil ik richting mijn eigen kamer gaan, maar George en Fred vragen of ik met hen meega. Omdat ik toch niks anders te doen heb op deze vrijdagmiddag besluit ik maar mee te gaan.

Als we hun kamer binnengaan is er verder niemand.

"Waar is Lee?" Vraag ik.

"Nou hij zal vast wel ergens zijn." Zegt fred onverschillig. In de eerste en tweede zaten Fred en George met nog twee andere jongens en Lee op de kamer, maar aan het eind van de tweede verhuisden ze allebei naar amerika. Ik geloof dat hun ouders collega's waren en dat ze daarom zo goed bevriend waren en toen gingen ze dus samen naar amerika. Dus nu zitten Fred en George alleen met Lee op de kamer.

"Ik ga ff snel douchen" zegt George. Ik knik alleen maar. Als George de docuhe ingaat zijn Fred en ik alleen in de kamer.

"Wil je er niet even bijspringen?" Zegt hij ineens.

"In de douche bedoel je? Met george?" Fred knikt opgewonden.

"Haha. Grappig weer." Zeg ik. "Is dat het enige waar iedereen het over kan hebben de laatste tijd?"

"Hahaha oke sorry sorry ik hou mijn mond wel weer." Ik lach naar Fred.

"Ongelooflijk hoe we morgen weer naar huis gaan voor kerst." Zeg ik na een tijdje. Op dat moment hoor ik de douche uitgaan.

"Ja he. De afgelopen weken zijn zo snel gegaan. Ik ben zo blij dat we Bill en Charlie weer zien." Ik luister aandachtig naar Fred totdat de deur van de badkamer opengaat. Ik kijk er even snel naar, en kijk dan weg, maar ik kijk al snel terug. Want ik zie George in de deuropening staan.

Hij heeft een handdoek aan.

Alleen een handdoek. Q

Gewikkeld om zijn middel.