Masked Glamour

Chapter Fifteen

Ferula

Napabalikwas ako ng bangon nang magising dahil sa ingay mula sa labas ng aking silid. Napahawak ako sa aking sentido ng maramdaman ang pagkirot niyon dahil sa biglaan ko'ng pagbangon. Parang may komosyon sa labas.

Inalis ko ang kumot na nakabalot sa aking katawan bago ibinaba ang aking mga paa sa magaspang na sahig.

"Azarious!"

I stilled in my position when I heard Mrs. Laurette's terrified voice.

Azarious... the beast's name.

Naging alerto ako at tumalas ang pandinig ng unti-unting marinig ng mga palapit na yabag mula sa labas ng aking silid. Napaigtad ako ng marinig ang marahas na pagbayo nito sa pintuan.

"Azarious! Will you please come down!"

I recognized the voice of Mr. Krion. I did not hear the beast's voice other than his loudest growl as he kept banging on the door. The poor oak door shook.

"Pag-aari ko ang lugar na ito! Ako lang ang pwedeng magsabi kung sino ang pwedeng umapak dito!"

Clearly, he doesn't agree to me staying in his teritorry. Bago pa man ako tuluyang makatapak sa sahig ay marahas at tuluyang bumagsak ang pintuan. Nanlaki ang mga mata ko nang makatagpo ang nagbabagang kulay ginto niyang mga mata niya.

Things happened like a blur. The beast took fast stride towards my bed. The next thing I knew, I felt myself being lifted like a rugdoll and thrown into the other side of the room.

"Jesus Christ!"

"Azarious!"

Kumalat ang sakit sa aking buong katawan. Sinubukan kong bumangon ngunit napaigik na lamang ako sa sobrang sakit. I saw the beast's large feet started to walked towards me but it halted when someone stopped him from completely coming near me again.

Hindi ko makita kung sino ang humarang sa kanya dahil sa nanlalabo na ang aking mga mata sa nagbabadyang pagbuhos ng aking mga luha dahil na rin sa sobrang sakit na nararamdaman.

"You need to hurt me first before you can lay your hand on her again."

Napasingap ako nang marinig ang matapang na boses ni Mrs. Laurette. Ikinurap ko ang aking mga mata upang kahit paano ay maaninag ko ang nasa aking harapan.

The beast growled. After sometime, he released a sarcastic laugh. "You're siding with her now?" Disbelief laced his deep voice. "The two of you crossed the line when you let this human stay in my fucking territory. And now you want to risk your life just for this useless human, Laurette?"

Mrs. Laurette released a frustrated sigh. "Because you were trying to harm and kill an innocent lady!" she burst out, "sinabi ko naman na sa'yo, kailangan niya ng matutuluyan para makatakas sa gustong manakit sa kanya!"

"Because this innocent you were trying to call is a fucking human! And I am going to kill every human who set their foot in my territory!"

I could feel his hatred. The desire to kill me was evident in the air. It sent shievers to me as fear spread to my entire body. The were couple are ready to protect me but all of us would be no match to the wrath of the beast.

Sa nanginginig kong katawan ay pinilit kong itukod ang mga palad ko sa sahig. Hindi ko hahayaan na masaktan ang mga gusto lamang makatulong sa akin. "D-Don't hurt them, p-please," I pleaded in my shaking voice, "ako na lang ang saktan mo. Huwag lang sila, p-pakiusap."

Sinubukan kong gumapang palapit sa kanila. Tama na ang ako lang ang masaktan. Hindi maaatim ng aking konsensya kapag nadamay pa sila. The beast growled again. The floor slightly shook with his heavy footsteps.