Chapter Seventeen

15 1 0
                                    

Ferula

Days quickly flew again. True to what Mrs. Laurette had told me, the beast did not lay his fingers on me again. Tho he will always growled and bared his teeth whenever he saw me, scaring the hell out of me with those pointed sharp fangs and his horns on the side of his head.

He have to still wait for some time though. I already decided to leave the cave as soon as I found a place to secure me. I will be gone to his sight before he would even know.

Hinigpitan ko ang pagkakabalot ng kulay berdeng alampay sa aking katawan. Habang nakatayo sa bungad ng kweba ay tahimik kong pinagmasdan ang kumukutitap na mga bituin.

I miss the old days. My house, the cafe and my days doing nothing but to bake cupcakes and sweets. I miss my bestfriend and my bubbly goddaughter.

I miss the days when I don't have to hide like a scared rat. I miss the day when I am free to do everything without the fear to the soldiers of the higher rank who's searching the depths of the towns to catch any living sorcerers.

I heaved a deep sigh. Ilang sandali pa ay tuluyan na akong bumalik sa loob. Sumaglit muna ako sa kusina para uminom. Akmang aalis na ako para magtungo sa aking silid ng kumunot ang aking noo.

I heard a loud thud and a series of painful grunts and growls. Biglang kumabog ang dibdib ko. Wala rito sa kweba si Azarious. Nakita ko siyang umalis kanina bago tuluyang lumubog ang araw.

Who must that be?

Kabado man ay ipinasya kong tignan kung ano ang pinagmulan ng ingay. Muli kong kinuha ang lampara na ipinatong ko kanina sa ibabaw ng mesa.

Dahan-dahan ay humakbang ako paalis ng kusina at sinundan ang ingay na nagmumula sa bungad ng kweba. Ganoon na lamang ang paglaki nang aking dalawang mata ng makita ang naroon.

I gasped in horror as I rooted in my position. Azarious was splayed on the rough floor grunting in pain. He reeked of blood... so much blood.

Hindi ako nagdalawang isip at agad siyang nilapitan. Tila nawala ang takot ko sa kanya at napalitan iyon ng labis na pag-aalala sa kanyang kalagayan.

"Jesus! What happened to you!"

He only hissed at me and tried to bare his teeth again but it is no use. He only end up grunting in pain again.

"G-Go away!" he snarled at me and back away.

Napaawang ang aking mga labi ng makita ang pagkalat ng dugo sa sahig mula sa katawan niya. He's terribly bleeding for godsake!

I picked up the lamp again and run. I frantically knocked on the door of Mr. Krion and Mrs. Laurette when I reached their doorstep.

"Mr. Krion!" I knocked again.

"Mrs. Laurette!" I knocked harder.

"Please! Open the door, please!"

Halos mamanhid na ang kamao ko sa pagkatok. Matagal iyon bago nabukasan marahil na rin sa hating-gabi na at nahihimbing na sila kapwa sa pagtulog.

Si Mr. Krion ay nagbukas sa akin ng pinto. "What's the matter, Ferry? Hindi ka pa ba nakatutulog? Hating-gabi na," aniya na bakas ang antok sa mukha at boses.

"Mr. K-Krion..." Kumunot ang kanyang noo nang makita ang humahangos kong itsura. "Si Azarious po..."

Hindi ko mabuo ng maayos ang mga nais kong sabihin. Malakas at mabilis ang pintig ng aking dibdib. I can't exactly name what I am truly feeling.

Worried? Shocked? Scared?

I don't know. What I only knew is that he's bleeding terribly and need to be tend as soon as possible.

Masked Glamour Where stories live. Discover now