VI- "Eşsiz Ruh"

1K 648 319
                                    

6. BÖLÜM

''Eşsiz Ruh''

Zelal "Her şeyin var." Dedi Atlas'a. "Hayatına haksızlık etmemelisin." Oysa Atlas daha beş yaşındayken her şeyini kaybetmişti...

''Evet, gezmeden baba. Sen ne zamandır buradasın, yeni mi geldin sokağa?'' Babam duraksadı. Annemle gözünün içine bakıyorduk, hemen cevap vermemesinden iyice şüpheleniyordum. Ev terliklerini giydi; kafasını kaldırıp bize baktı.
''Yeni geldim kızım.'' Dediği şeye kendisi de inanmadığını belli edercesine gözümüzün içine bakıyordu. Oturma odasına geçmek için bizden onay beklercesine kapının önünde kaldı. Annem de onu izliyordu. Gergin bir ortam oluşmuştu.
''A-anladım baba. Geçsene içeri.'' Babam odaya geçtiğinde tereddütsüzlüğümü annem anlamasın diye bakışlarımı kaçırdım.
''Ben odamdayım anneciğim. Yemek için çağırırsın olur mu?''
''Olur bebeğim. Keyfine bak sen.'' Anneme tebessüm edip dik merdivenleri penguen gibi tek tek çıkıverdim. Görüldüğünde benim odam olduğu anlaşılan kapımdan içeri girdim. Ne yapacağımı gözüme kestiremeyip kendimi yere bıraktım ve halının üstünde panda gibi yuvarlanmaya başladım. İçimden 'yerde yuvarlanmayı nasıl pandalara kaptırdık' diye kendi kendime sorarken çok eğleniyordum. Aniden bildirim sesi geldi. Telefonumun ekranı parladığında halıdan kalkıp masanın üstünden aldım. Ekran kilidini açıp baktığımda bildirim Instagramdan gelmişti. Bildirimi okuduğumda şok oldum.

'AtlasAdanır seni takip etmeye başladı'
'AtlasAdanır fotoğrafını beğendi'
'AtlasAdanır fotoğrafına yorum yaptı'

NE?
Hemen bildirime tıklayıp Instagrama girdim. Yorum yaptığı fotoğrafımı açtım. Denizde çekilmiş olduğum bir fotoğraftı. Bikinimin üzerinde beyaz gömlek, kafamda fötr, orta boyda bir şapkam vardı. Yorumunu açtım.

'Yüzün ömrümün atlası'

Bir daha NE? Kalbim hızla çarpıyor ne yapacağımı bilmiyorum. Onu aramalı mıyım, mesaj mı atmalıyım? Arayamam, hayır arayamam. Sesimin titreyeceğinden eminim! Mesaj atmalıyım. Evet mesaj iyi fikir. Geçen gün verdiği kağıdı almak için komidimdeki kitabımı açtım. Arasında ayracı olan kitabımda kağıdı çabucak buldum. Üzerinde numara yazılı, orta boy olan kağıt kırışmıştı. Buruşuk kağıdı açıp telefonuma numarasını girdim. Kaydetme tuşuna basıp ismine ne yazacağımı düşündüm. Duvara boş boş bakındım. Sonra kafamda belirleyip parmaklarımı tuşlara yerleştirdim.
'Gıdıksavar Atlas' Yazdığım isime kendi kendime gülüp WhatsApp'a girdim. Profil fotoğrafını açtığımda selfiesini gördüm. Muhtemelen tatilde çekilmiş olduğu üzeri çıplak bir resmi vardı. Spor yapıyor muydu acaba... Ellerimi iki yana açıp ağzımdan belli belirsiz 'pü' sesi çıktı. Çocuğa bir mesaj atacaksın neyi inceliyorsun? Sohbete girdim. Parmaklarım titriyordu. Ne yazacaktım? Ya kendine gelsene kızım cümle kurmayı mı unuttun! Ay şimdi kalp krizi geçireceğim. Çevrimiçi oldu!! Atlas çevrimiçi! Yazmaya kalkıştım.

''İyi akşamlar Atlas.'' Yazdım ve gönder tuşuna bastım. Vallahi gönderdim. A iki tik oldu. İletildi anında. GÖRDÜ.
Görüldü. Yazıyor...
''İyi akşamlar Zelal.'' E neden kimsin diye sormadı. Yazmamı mı bekliyordu?
''Ben olduğumu nereden anladın?'' Tırnaklarımı ritim tutar gibi heyecanla salladım.
Görüldü. Yazıyor...
''Çünkü herkese numaram yazılı bir kağıt vermiyorum. Ayrıca numaramı kaydettiğin için profil fotoğrafını görebiliyorum Zelal hahahaha.'' Hay aksi unuttum! Atlas'a rezil olmak hoşuma gidiyor herhalde! Hala çevrimiçi olan Atlas'a karşılık vermek için doğruldum.
''Her neyse. Yorumun için yazmak istedim. Aramızda henüz bir şey yokken böyle bir şey yazman doğru değil.''
Görüldü. Yazıyor...
''Henüz mü? Sonra olabilir yani hahaha. Bu arada yorumum çok güzel. İstiyorsan başka bir yorum daha yapabilirim.''
Bu çocuk benimle dalga mı geçiyordu? Henüz ne Zelal? Sonradan aramızda bir şey olabilir deseydin daha açık olurdu! Hemen yazmaya başladım.
''Hayır istemiyorum. Dediğim gibi uygunsuz!''
Görüldü. Yazıyor...
''Sen sinirlendin galiba yine. Şu an yüzünün o tatlı halini görmek isterdim. Bu arada yorumumu beğendiğini biliyorum. Bekle.'' Mesajı okuduğumda yumuşadım. Böyle sinirlenmek hiç keyifli olmuyordu ki! Kendimle konuşurken son cümlesini hatırladım ve ansızın bildirim geldi.

ÇERÇEVEYE ASILAN RUHLAR (+18)Where stories live. Discover now