រឿង កម្មសិទ្ធិរបស់ខ្ញុំ‼️

ភាគទី 57

           
   «អូនងងុយ!!រាត្រីសួស្តី»ថេយ៉ុង តបទាំងភិតភ័យ គេរុញប្តីសង្ហារចេញយ៉ាងលឿនរួចទាញអាវឡេីងលេីស្មាវិញមុននឹងរហ័សឡេីងទៅលេីពូក ទាញភួយគ្របត្រឹម.ក.បែរខ្នងដាក់ប្តី
  «អូនសម្លាញ់!!…….»ជុងហ្គុក ញីសៀតផ្កា ព្រះអេីយរបស់ក្នុងខោវាកំពុលទល់ មេីលប្រពន្ធគេចុះ
មេីលយល់ពីគេដាច់របបឡេីងច្រេីនខែហេីយទេហេស៎?
  «ប្រាប់បងណា៎អូនកំពុងមានកូន!!កុំធ្វេីរឿងនេះអី»រាងតូចនិយាយរួចខ្ជិបមាត់ចូលគ្នា ធ្មិចភ្នែកម្រាមដៃខ្ញាំភួយយ៉ាងខ្លាំង ខណៈដែលរាងក្រាស់កំពុងតែអោបគេពីក្រោយ ជុងហ្គុកញោចមាត់ញញឹមតិចៗមុននឹងបង្វែរកាយតូចមកត្រឡប់មកទល់មុខ
  «Babe !! ជីនហ្យុងប្រាប់ហេីយ ថាអាចធ្វេីបាន!!
បងនឹងថ្នមអូនណា៎»មុខតូចច្រមិចត្រូវក្រហមអស់
ខណៈពេលដែលជុងហ្គុកក្រោកអង្គុយដោះក្រវាត់
អាវចោលទៅម្ខាងជ្រោងសក់ទៅក្រោយ ដៃមាំក៏ចាប់
ទាញភួយចេញពីរាងតូចយឺតៗ
   «កុំៗ…ជុងហ្គុកកុំអី!!»ថេយ៍
  «1ទឹកក៏បានដែល…..»មនុស្សមាឌធំអោនទៅជិតប្រលោះ.ក.សខ្ចី ថេីបបង្អូសឡេីងទៅថ្ពាល់ក្រពុំថេីប
វាស្រាលៗមុននឹងគ្របគ្រងបបូរមាត់ពណ៍ផ្កាឈូកវិញ
  «អុឹមម……..»ថេយ៉ុង គ្រហឹមតិចៗ ពេលអណ្តាតក្តៅសេីមលូនចូលក្រអូបមាត់របស់ខ្លួន ត្រឹមតែមួយ
ភ្លែតខោអាវរាងតូចក៏ចេញពីខ្លួនមួយរំពេចក្រោមស្នាដៃ
ស្ទាត់ជំនាញរបស់រាងក្រាស់
   «ជុងហ្គុក….អ្អាសស»មាឌតូចខាំមាត់បន្តិចព្រោះតែស្រាវ ស្របពេលរាងក្រាស់អោនទៅបឺតជញ្ជក់ចុងក្រហមទាំងពីររបស់ខ្លួន ពីម្ខាងទៅម្ខាង
  «អ្អឹសៗ…ជុង…ហ្ហឹស៎»ថេយ៉ុង ខ្ញាំសក់របស់ប្តីតិចៗ
ទៅតាមអារម្មណ៍ស្រេីបស្រាល ជុងហ្គុកបន្តបឺតជញ្ជក់ចុងឈេីរីរាងតូចរហូតស្ទេីរតែស្លេកអស់ទេីប ងេីយទៅថេីបមាត់រាងតូចម្តងទៀត
  «ហុឹមម……»រាងក្រាស់ ញោចមាត់ញញឹមសមតាមបំណងខណៈរាងតូចលេីកដៃតោង.ក.របស់ខ្លួនជាប់ រួចថេីបតបមកកាន់គេវិញ អណ្តាតពពាក់ពពូនគ្នាស្ទេីរក្លាយជាអណ្តាតតែមួយ ចំណែកប្រអប់ដៃក៏ត្រដុសរបស់រាងតូចឥតឈប់
  «ឆាប់ឡេីងអូនទ្រាំលែងបានហេីយ…អ្អាស..ប្តី!!»
  «បងនឹងថ្នមអូន!!»ជុងហ្គុក ថេីបពោះរាងតូចបន្តិច មុននឹងញែកជង្គង់របស់រាងតូចចេញពីគ្នា ស៊ករបស់រឹងដែលកំពុងខឹងស្រាប់ចូលក្នុងរន្ធតូចចង្អៀត
  «អ្ហឹសស៎…ស៊តត»ថេយ៍ ថ្ងូរតិចៗ ពេលរបស់រឹង
ចូលក្នុងខ្លួនបានបន្តិច គេខានមានសិចជាមួយរាងក្រាស់យូរហេីយ ធ្វេីលេីកនេះមានអារម្មណ៍ថារបស់ប្តី
ដូចខុសប្លែកពីមុន
  «ញែកជេីងអូនបន្តិចទៅ!!»ជុងហ្គុកប្រាប់ រាងតូចងក់ក្បាល…ទេីបគេធ្វេីចលនាយឺតៗរុលរបស់ខ្លួនចូលកាន់តែជ្រៅ មុននឹងអោនទៅខាំបឺតជញ្ជក់ ដងកាំបិត ស្មារបស់រាងតូចឲ្យមានស្នាមជាំ
  «អ្ហាស…យឺតៗ..អូនឈឺជុង….»
  «បាទ!!»រាងក្រាស់ញញឹមបេះបួយ ធ្វេីចលនាចង្កេះទៅតាមចំណង់ រាងតូចក៏រង្គេីលខ្លួនទៅតាមចលនាថ្ងូរមិនឈប់
  «អ្ហឹស…អ្អា៎ៗ..ជុងហ្គុក»
  «ហុឹមម…..»ជុងហ្គុក អោនចំកោងខ្នងទៅបឺតជញ្ជក់
មាត់រាងតូច ថេយ៉ុងលេីកដៃតោង.ក.រាងក្រាស់
ប្រលែងអណ្តាតគ្នាទៅវិញទៅមកស្របពេលរាងក្រាស់ធ្វេីចលនាលឿនៗទៅ
  «ជុង….យឺតៗ…អ្អាសៗៗ ហ្ហឹស»ថេយ៍ ខ្ញាំខ្នងរបស់មនុស្សមាឌធំ ខណៈដែលគេកំពុងតែបឺតជញ្ជក់ចុងឈេីរីរបស់ខ្លួនឮសូរតែ ជីបៗ
  «យឺតមិនបានទេ…!!លឿនទេីបឆាប់ដល់គោលដៅ
អ្អាស..អូនសម្លាញ់»រាងក្រាស់លេីកជេីងស្រឡូនមកពាក់នឹងចង្កេះរួចសម្រុកឥតឈប់ ចំណែករាងតូចបាន
ត្រឹមថ្ងូរល្វេីយក្រោមទ្រូងអ្នកជាប្តី
       ផ្លាប់ៗ~ផ្លាប់ៗ~~~~
  «អ្ហឹសស…អា៎ៗ…»
  «អូនស្អាតណាស់អូនសម្លាញ់!!»
  «អុឹមម….អ្ហាស..ជុងហ្គុក…»
      ផ្លាប់~ផ្លាប់
       ពាក់កណ្តាលយប់អាធាត្រ ជុងហ្គុកមិនទាន់
បញ្ចប់នោះទេគេនៅបន្តនៅទឹកទី3សម្លេងថ្ងួចថ្ងូររបស់ពួកគេក៏បន្តឮជារឿយៗ។
  «អ្ហាសៗ…ឈប់ទៅ!!អូនងងុយ»ថេយ៉ុង គេងផ្កាប់មុខនឹងខ្នេីយកេីយ បេីកភ្នែកព្រិចៗ សម្លេងថ្ងូរចេះតែខ្សាវៗទៅ មាឌតូចបេីកភ្នែកមិនចង់រួចព្រោះតែងងុយគេងខ្លាំងពេក
  «បន្តិចទៀតទេ! អុឹមម.…..»ជុងហ្គុក អោនទៅថេីប
កញ្ចឹង.ក.រាងតូចពីក្រោយតិចៗ មុននឹងបន្តកម្លាំងសម្រុកជាលេីកចុងក្រោយ
«អ្ហាសសស…សឺតត»រាងក្រាស់ងេីយក្បាលឡេីងលេី
បញ្ចេញអ្វីគ្រប់យ៉ាងទៅក្នុងខ្លួនមាឌតូចទាំងអស់ រួច
ទម្លាក់ខ្លួនទៅលេីពូកជិតមាឌតូចទាំងមិនទាន់ដករបស់ខ្លួនចេញពីរាងតូច
   «អុឹមម……ដកចេញទៅជេឃេ»ថេយ៍ និយាយទាំងបិទភ្នែក លេបទឹកមាត់ផ្សេីមបំពង់.ក.តិចៗ រាងក្រាស់ទុករបស់ក្នុងខ្លួនគេបែបនេះគឺគេមិនស្រណុកខ្លួននោះទេ
  «ចាំបន្តិចទៀត!!អូនគេងទៅ»ជុងហ្គុក តបតិចៗ គេដកដង្ហេីមវែងៗព្រោះតែហត់ ប្រអប់ដៃក្រាស់ក៏លេីកទៅអោបកាយតូចយឺតៗមកពិតនឹងខ្លួនទាំងមិនដករបស់រឹងចេញពីក្នុងខ្លួនមាឌតូច មុននឹងបន្តបិទភ្នែកសម្ងំគេងរហូតដល់ព្រឹកជាមួយប្រពន្ធ។
              ព្រឹក//
  «សឺតត…….ថ្ងៃនេះបងទៅក្រុមហ៊ុន»ជុងហ្គុក ប្រាប់
ស្របពេលដៃកំពុងរឹតបន្តឹងក្រវ៉ាត.ក.ឲ្យតឹង មុននឹងអោនទៅថេីបថ្ងាសរាងតូចដែលមានសក់ទម្លាក់បាំង
ភ្នែក
  «ហុឹមម…..ទៅណា?»ថេយ៉ុង ខ្ជិបមាត់ចូលគ្នា យកដៃញីភ្នែកតិចៗបេីកព្រឹចៗ សម្លឹងមេីលមុខរាងក្រាស់ម៉ក់ៗ
  «ថ្ងៃនេះបងត្រូវទៅមេីលទំនិញបញ្ជូនទៅ ថ្ងៃត្រង់បងមកទទួលអូនទៅពេទ្យណា៎»ជុងហ្គុក
  «អុឹមម…….»មាឌតូចគ្រហឹមតិចរួចបិទភ្នែកសម្ងំគេងបន្តទៀត ជុងហ្គុកឃេីញហេីយក៏បណ្តោយតាមប្រពន្ធឲ្យគេងបន្តទៀត។
               #កាសុីណូ
   «យ៉ុន!»ជីមីន រត់ពីចម្ងាយទៅរករាងសង្ហារដែលកំពុងអង្គុយធ្វេីការរបស់គេ រាងតូចរហ័សឡេីងទៅអង្គុយជ្រកគៀវពីមុខរាងសង្ហារភ្លាម!!យ៉ុនគី មិនមាត់ ទឹកមុខរាបស្មេីរបស់គេនៅរក្សាដដែល
  «យ៉ុនគី!!»សំឡេងស្រទោស្រទន់ឮម្តងទៀត ម្រាមដៃតូចៗក៏លេីកទៅចាប់ថ្ពាល់របស់អ្នកកម្លោះលេង
តិចៗ
  «កុំរំខាន!!»រាងក្រាស់ ត្របេះដៃរាងតូចចេញ
  «ថ្ងៃនេះថានាំអូនទៅដេីរលេងនោះអី!!ហេតុអីក៏អង្គុយសំកុកនៅទីនេះវិញ?»ជីមីនពេបមាត់ពេបមាត់ដាក់នាយ យ៉ុនគីយប់មិញល្បងគេយកដល់ទៅ3ទឹក នៅមានប្រាប់ថាថ្ងៃនេះនឹងជូនគេទៅដេីរលេង ប៉ុន្តែនេះជាស្អី? គេមិនគួរជឿយ៉ុនគីទេ!!!
  «កុំរញ៉េរញ៉ៃបង ពេលកំពុងធ្វេីការបានជីមីន»យ៉ុនគីថាឲ្យរាងតូច ខណៈគេកំពុងផ្តោតលេីការងារ…រឹងតែមិនចូលចិត្តពេលមានអ្នកមករំខានបែបនេះទៀត។
  «ហុឹក……»ជីមីន ពេបមាត់បញ្ចេញសំឡេងយំ ប៉ុន្តែ
ក៏លួចញោចមាត់ញញឹម រេីលខ្លួនទៅមុខទៅក្រោយពី
លេីភ្លៅរាងក្រាស់ ចំណែកសាច់គូទក៏ប៉ះនឹងរបស់រឹងនៅក្នុងខោរបស់ដែលខ្លួនកំពុងអង្គុយពីលេី
  «សឺតត..ជីមីន»យ៉ុនគី ញីសៀតផ្កា យកអណ្តាតទល់ថ្ពាល់ មុននឹងចាប់លេីកដៃតូចៗទាំងពីរបស់មាឌ
តូចក្រព័ទ្ធទៅក្រោយដោយដៃម្ខាង
  «ហុឹក…យ៉ុន!»ជីមីន ធ្វេីភ្នែកម៉ក់ៗដាក់ តាមពិតគេចង់បញ្ឆេះរាងក្រាស់រួចរត់ចេញ..ប៉ុន្តែពេលគឺរត់មិនទាន់ទេ..ហុឹកៗ..ពេលនេះគេកំពុងនាំទុកដាក់ខ្លួនដែលធ្វេីឲ្យរបស់ក្នុងរាងក្រាស់ងេីបមកឃេីញ
   «យំ?»យ៉ុនគីសួរឌឺ គេញញឹមចុងមាត់លេីកកាយតូចទៅលេីតុធ្វេីការរួចអោនទៅថេីបញាក់ញីលេីកញ្ចឹង.ក.សខ្ចីស្រាលៗ
   «យ៉ុនគី….បានហេីយ!!អូនមិនទាន់បាត់ឈឺទេ
ហុឹកៗ»រាងតូចធ្មិចភ្នែក ខ្ជិបមាត់ចូលគ្នាគេចពីរាងក្រាស់ គេឈឺមិនទាន់បាត់ទេ!!នេះ..កុំប្រាប់ថាចង់
លេងទៀតណា៎?
  «អ្នកណាធ្វេីឲ្យវាងេីបឡេីង?»យ៉ុនគីសួរ មុននឹងឆ្មក់
ថេីបថ្ពាល់ប៉ោងៗមួយខ្សឺត
  «អត់ដឹងទេ!!»ជីមីន តបទាំងមុខក្រហម រួចងាកមុខចេញពីក្រសែភ្នែកព្រាន
  «ហុឹមម…….»រាងសង្ហារទាញចង្ការមាឌតូច មកវិញទម្លាក់បបូរមាត់ទៅលេីមាត់ហេីមប៉ោង បឺតជញ្ជក់យ៉ាងស្ទាត់ជំនាញ អណ្តាតពពាក់ពពូនគ្នាស្ទេីរក្លាយជាអណ្តាតតែមួយ ដៃមាំក្រាស់ក៏លូកចូលទៅក្នុងអាវស្តេីង ស្ទាប់អង្អែលរាងកាយ Sexy តាមចិត្ត!!
  «អុឹមម..អ្ហាសស»ជីមីន ថ្ងូរតិចៗស្របពេលរាងក្រាស់ថេីបច្បូតបបូរមាត់ក្រោមរបស់ខ្លួន ខណៈដែលម្រាមដៃរបស់គេកំពុងច្បិចចុងក្រហមនោះតិចៗ
  «ហុឹមម……»បបូរមាត់ត្រូវគេត្របាក់ម្តងទៀត ខណៈដកចេញមិនទាន់បានប៉ុន្មានផង កំពុងតែស្លុងអារម្មណ៍នឹងការថេីបបំបោសអង្អែលគ្នាក៏ស្រាប់តែឮសំឡេងគោះទ្វារ
      តុក~តុក~
  ចង្រៃយ៎!!! អ្នកណាហ៊ានមកកាត់ចង្វាក់គេ?
   «ចៅហ្វាយគឺខ្ញុំ!!»មនុស្សជំនិតស្រែកចេញពីខាងក្រៅ យ៉ុនគីឮហេីយក៏ប្រលែងមាឌតូចចេញ ចំណែកជីមីនកាលបេីរាងក្រាស់ប្រលែងដៃចេញហេីយ គេក៏រហ័សរៀបចំអាវឲ្យស្រួលចុះពីលេីតុធ្វេីការរបស់នាយរួចរត់ចេញពីបន្ទប់ធ្វេីការរបស់រាងកាស់យ៉ាងលឿន ស្របពេលឌីដេីរចូលមក
  «ឯងមានការស្អីឌី»យ៉ុនគី ដាក់ខ្លួនអង្គុយចុះមួយ
ទំហឹងទាំងតប់ប្រមួល!!មកពេលណាមិនមក បែរជាមករកពេលនេះ មិញគេស្ទេីរតែបានទៅហេីយ ព្រះអេីយ!!!
   «គឺការងារដែលចៅហ្វាយឲ្យខ្ញុំធ្វេីគឺរួលរាល់ហេីយទាន»ឌី ញឹមៗនិយាយទៅកាន់រាងក្រាស់ទាំងអោនមុខចុះ គេដឹងខ្លួនឯង!!!ថ្ងៃនេះមកស៊យហេីយ កាត់ចង្វាក់របស់ចៅហ្វាយនឹងអាល្អិតម្នាក់នោះ
  «អុឹមម.……..»យ៉ុនគី អង្អែលបបូរមាត់ខ្លួនឯងតិចៗ លួចសេីចចេញមកទាំងមិនដឹងខ្លួនធ្វេីឲ្យមនុស្សជំនិត
ប្លែកជាខ្លាំង ម្ចាស់ថ្លៃ!!មេឃភ្លៀងមិនខាន គេមិនដែលឃេីញចៅហ្វាយញញឹមមកបែបនេះទេ-_-
           #ថ្ងៃត្រង់~~
    ម៉ោងប្រហែលជា10 ថេយ៉ុងកំពុងរៀបចំបាយ
ម្ហូបដាក់ក្នុងប្រអប់ ថ្ងៃនេះជុងហ្គុកប្រាប់ថានឹងមកទទួលគេទៅមន្ទីរពេទ្យដេីម្បីពិនិត្យមេីលកូនក្នុងពោះ
ដូន្នេះគេក៏ខំរៀបចំបាយម្ហូនដែលអ្នកបម្រេីក្នុងផ្ទះបាន
ធ្វេីយកទៅញុាំជាមួយរាងក្រាស់នៅក្រុមហ៊ុនតែម្តង មិនចាំបាច់ឲ្យរាងក្រាស់មកទទួល។
   «ថេយ៍កូូនកំពុងធ្វេីអី?»លោកស្រីចេញមកមេីលកូនប្រសារព្រោះឃេីញគឹសម្ងំនៅក្នុងនោះយូរគ្រាន់ដែលហេីយ ណាមួយក៏បារម្ភព្រោះមាឌតូចកំពុងមាន
ផ្ទៃពោះ
   «កំពុងរៀបចំបាយយកទៅញុាំជាមួយជុងហ្គុកអ្នក
ម៉ាក់~~»ថេយ៉ុង តបរួចក៏ចេញមកជាមួយប្រអប់
បាយដែលគេរៀបចំរួចជាស្រេច
  «ទៅក្រុមហ៊ុនឬកូន?»លោកស្រីចន
  «បាទ!! ឈ្លៀតពេលនោះ ញុាំបាយរួចជុងហ្គុកថានឹងនាំកូនទៅពេទ្យដេីម្បីពិនិត្យមេីលកូនក្នុងពោះ»T
  «អញ្ចឹងឆាប់ទៅ!!ម៉ាក់ទៅជាមួយកូនដែល»
លោកស្រីចនញញឹមរួចចាប់ដៃកូនប្រសារទៅជាមួយដោយមានអ្នកបេីកឡានជូនទៅក្រុមហ៊ុន។
         ក្រុមហ៊ុនចន///
         មាឌតូចដេីរទាំងញញឹមចូលទៅក្រុមហ៊ុនរបស់អ្នកដែលមានជាស្វាមីគេចូលមកតែម្នាក់ឯងទេ ព្រោះ
ម៉ាក់ក្មេកកំពុងឈរនិយាយគ្នាជាមួយអ៊ុំស្រីម្នាក់ទំនងជាមិត្តភក្តិរួមជំនាន់ទេីបគេសុំចូលមកមុន ព្រោះមិនចង់រំខានចាស់ៗនិយាយគ្នា។ ថេយ៉ុងដេីររេលភ្នែកចុះឡេីងៗសម្លឹងមេីលបុគ្គលិកប្រុសស្រីដែលកំពុងសម្លឹងមកគេដូចពេបជ្រាយ ប៉ុន្តែគេមិនខ្វល់នោះទេសំខាន់គេរករាងក្រាស់ឲ្យឃេីញសិនព្រោះអម្បិញមិញពេលឡេីងទៅជាន់ខាងលេីកន្លែងធ្វេីការរបស់រាងក្រាស់ ក៏ប៉ុន្តែមិនឃេីញគេនៅទីនោះទាល់តែសោះ សូម្បីហ្សែនឌីជាលេខារបស់រាងក្រាស់ក៏មិនឃេីញដែលរួមជាមួយអុីវ៉ាននឹងភីលក៏មិនឃេីញដូចគ្នា។
   «តេីជុងហ្គុកទៅណា?»រាងតូច កេះស្មាបុគ្គលិកស្រី
ម្នាក់ដែលស្លៀកអាវ.ក.បេីកពណ៍សរួមជាមួយសំពត់
ខ្លីត្រឹមភ្លៅពណ៍ផ្កាឈូកស្តេីង ដែលឈរនិយាយជាមួយ មិត្តរួមការងារធ្វេីមិនដឹង មេីលទៅដូចជាមិនយកចិត្តទុកដាក់ធ្វេីការនោះទេ
   «អគ្គនាយក?? មិនដឹងទេ!!»ស្រីស្រស់ងាកមកឆ្លេីយជាមួយមាឌតូច នាងពេបមាត់បន្តិចរួចងាកទៅជាមួយមិត្តរួមការងារវិញ
  «ឮថាគេជាប្រពន្ធអគ្គនាយកណា៎មីនអា»បុគ្គលិកស្រីម្នាក់នៅក្នុងចំណោមនោះកេះស្មាប្រាប់ទៅមីនអាដែលជាមិត្តរួមការងារ ព្រោះឃេីញអត្តចរិកនាងក្រអឺតក្រទមដាក់មាឌតូច បេីអគ្គនាយកមកទាន់ឃេីញបែបនេះ ដេញចេញតេីគិតយ៉ាងម៉េច? គ្រាន់តែមានបំណងល្អ ដាស់តឿនមុនឲ្យដឹង។
   «ឬមួយដឹងហេីយមិនចង់ប្រាប់?»ថេយ៉ុង សួរគេក៏ជ្រេញឬកស្រីនៅចំពោះមុខគេមិនស្ទេីរទេ ព្រះអេីយ!!
ខំតែលោកប្តីមិននៅក្នុងបន្ទប់ធ្វេីការទេ ណាស់ណ្ហេីយក៏គេមិនសួរនាងដែល!!
  «មនុស្សសម្រែ!!»មីនអា ខ្សឹបតិចៗនៅចុងមាត់ មុននឹងងាកមកនិយាយជាមួយរាងតូចវិញ ចំណែកម្រាមដៃក៏លេីកទៅលេងសរសៃខ្លួនមូលតិចៗ ញញឹមទៅកាន់រាងតូច
  «ប្រាប់ហេីយថាអត់ដឹង!!ឮទេ?»មីនអាស្រែក
ខ្លាំងៗដាក់រាងតូច ចំណែកឯបុគ្គលិកនៅទីនោះក៏នាំគ្នាមេីលមកអ្នកណាក៏ដឹងចរិកនាងតែងតែបែបនេះ!!
  «ចាំបាច់ស្រែក? នាងជាស្អី?»ថេយ៉ុង ត្បកសួរទៅវិញគេខំសួរស្រួលបួលនាងចាំបាច់តម្លេីងសម្លេងស្រែកបែបនេះ?
  «ចុះឯងជាស្អីហាស?»មីនអា
  «យេីងគឺប្រពន្ធរបស់អគ្គនាយកពួកនាងនឹងហេីយ!! យ៉ាងមិច? ចង់មានរឿងឬ?»ថេយ៉ុង
  «ហ៊ូយយ….ខ្លាចណាស់!!»មីនអា ខ្ទប់មាត់សេីច មុននឹងលេីកដៃរុញស្មារាងតូចចេញបន្តិច
  «អ៊ួយយ….»រាងតូចដួលទៅក្រោយបន្តិចព្រោះតែទប់ខ្លួនមិនជាប់ណាមួយគេកំពុងមានកូននៅក្នុងពោះ ហេីយយប់មិញរាងក្រាស់ក៏លេងខ្លាំងណាស់ គេឈឺជេីងដែល ទេីបទប់ខ្លួនមិនទាន់ តែសំណាងហេីយ
ដែញលោកស្រីចនឃេីញហេីយមកជួយទប់ខ្លួនកូន
ប្រសារពីក្រោយ
  «ថេយ៍….កូនយ៉ាងមិចហេីយ?»ស្រ្តីចំណាស់សួរទាំងបារម្ភដៃនៅទប់ខ្លួនគេជាប់ បេីគាត់មកមិនទាន់មាឌតូចដួលហេីយធ្វេីឲ្យប៉ះពាល់ដល់កូនតេីគិតយ៉ាងមិច?
  «ម៉ាក់!!ខ្ញុំអត់អីទេ!!»ថេយ៉ុង តបរួចឈរឲ្យស្រួល វិញគេមិនគួរធ្វេីខ្លួនយ៉ាប់បែបនេះទេ !! សំណាងហេីយដែលម៉ាក់ក្មេកមកទប់ទាន់ កុំអីខ្លាចថាដួលហេីយប៉ះពាល់ដល់កូនក្នុងពោះទេ
   «លោកស្រី?»មីនអា បេីកភ្នែកធំៗ ខំអោនមុខចុះដាក់លោកស្រីចន នាងនាំទុកដាក់ខ្លួនហេីយ អ្នកណាទៅដឹងថារាងតូចមកជាមួយម៉ាក់របស់អគ្គនាយកនោះ ចប់ហេីយ!!ចប់មែនទែនហេីយ!!
  «តេីនាងធ្វេីស្អីមកលេីកកូនប្រសារយេីង?បេីប៉ះ
ពាល់ដល់ចៅរបស់យេីងតេីទទួលខុសត្រូវទៅ?»
លោកស្រី បញ្ចប់ប្រយោគភ្លាម អ្នកនៅទីនោះក៏បេីកភ្នែកធំៗ អញ្ចឹងមានន័យថាពោះមាឌតូចពោងនោះគឺគេកំពុងមានផ្ទៃពោះឬ? ស្លាប់ហេីយស្មានថាគេញុាំច្រេីនទេីបពោះប៉ោងបែបនេះតេី!! ចូ មីនអានាំទុក្ខដាក់ខ្លួនហេីយនាងវិះតែធ្វេីឲ្យកូននៅផ្ទៃរាងតូចមានបញ្ហា បេីសិនជាកូននៅក្នុងនោះប្រុសអញ្ចឹងនាងវិះនឹងធ្វេីឲ្យទាយាទស្នងត្រកូលចនមានបញ្ហា!!
  «លោកស្រីខ្ញុំ…ខ្ញុំគ្មានចេតនា សុំទោសផង!»មីនអា
ឮហេីយក៏ញ័រខ្លួន ខ្លាចថាត្រូវគេដេញចេញ! នាងក៏ខំអោនសុំទោសថេយ៉ុងនឹងលោកស្រីជាច្រេីនដង
  «តេីមានរឿងអី?»រាងក្រាស់បោះជំហានចូលមកក្នុង
ក្រុមហ៊ុនជាមួយលេខា អុីវ៉ាន ភីល ក្រសែភ្នែកខ្មៅក្រឹបក៏សម្លឹងមេីលបុគ្គលិកដែលក្នុងនោះទាំងចម្លែកចិត្តពេលឃេីញពួកគេដូចជាជ្រួលច្របល់
  «ជុងហ្គុក…..»ថេយ៍ ឃេីញអ្នកជាប្តីចូលមកហេីយ ក៏រត់ទៅអោបភ្លាម ជុងហ្គុកកាលបេីឃេីញអាការៈរបស់ប្រពន្ធហេីយក៏លេីកដៃម្ខាងក្រសោបកាយតូចចូលក្នុងរង្វង់ដៃ ពេលឃេីញបុគ្គលិកទាំងអស់សម្លឹងមកគេ ជាពិសេសគឺមីនអាតែម្តង។
  «អគ្គនាយក!! ខ្ញុំសុំទោសៗ..ខ្ញុំគ្មាមចេតនារុញនោះទេខ្ញុំសុំទោសៗ»មីនអា ខាំមាត់អោនក្បាលសុំទោស
2-3ដង ជុងហ្គុកក៏ជ្រួលចិញ្ចេីមចូលគ្នាមេីលមុខនាងឆ្លាស់នាងនឹងកាយតូចដែកសម្ងំនៅក្នុងទ្រូងមុននឹងនិយាយ
  «តេីនាងបានធ្វេីអីប្រពន្ធខ្ញុំ?»ជុងហ្គុក
  «ខ្ញុំ….ខ្ញុំ…»
  «គឺនាងរុញថេយ៍ណា៎ជេឃេ!!កូនថេយ៍ វិះនឹងដួលទៅហេីយបេីកុំតែម៉ាក់ចូលមកទាន់ទេ ប្រពន្ធឯងប្រាកដជាដួលហេីយប៉ះពាល់ដល់កូននៅក្នុងពោះ»
លោកស្រីចម
  «ថាម៉េច?? អូនមានត្រូវត្រង់ណាទេ!!»ជុងហ្គុក
សួរហេីយក៏លេីកដៃក្រសោបមុខតូចច្រមិចមេីលឡេីងទាំងបារម្ភ ថេយ៍គ្រវីក្បាលតិចៗ
  «អត់ទេ!!តែអូនភ័យខ្លាច…ខ្លាចកូនយេីងគេ»ថេយ៍ពេបមាត់និយាយតិចៗឲ្យរាងក្រាស់បានដឹង មិនទាន់
បញ្ចប់ប្រយោគផងជុងហ្គុកក៏ទាញកាយតូចរបស់
ប្រពន្ធមកអោបវិញ
  «គេមិនអីទេ!!គ្មានអ្វីកេីតឡេីងចំពោះកូនទេ»នាយលួងប្រពន្ធ គេដឹងថាថេយ៍កំពុងភ័យ…ប្រអប់ដៃក្រាស់ក៏លេីកអង្អែលក្បាលរាងតូចថ្នមៗពីក្រោយ
  «នាង!!ចូ មីនអា នាងអស់សិទ្ធធ្វេីការនៅក្នុងក្រុមហ៊ុនហេីយ…រៀបចំរបស់របរចេញទៅ»ជុងហ្គុក
«អគ្គនាយកខ្ញុំ..សុំទោស!!កុំបណ្តេញខ្ញុំអី»មីនអា
  «ឆាប់រៀបចំទៅ!ទោះជាកូនប្រុសខ្ញុំមិនបណ្តេញនាងចេញ ក៏ខ្ញុំមិនអនុញ្ញាតឥ្យនាងធ្វេីការបន្តទៀតទេ!!នាងវិះតែធ្វេីឲ្យចៅរបស់ខ្ញុំមានបញ្ហា»លោកស្រី
ថាឲ្យ ដូចគាត់និយាយអញ្ចឹហ!!ទោះJkមិនបណ្តេញនាងចេញទេ ក៏គាត់បណ្តេញចេញដែល។
  «អគ្គនាយក…លោកស្រី!!កុំបណ្តេញខ្ញុំចេញអី!!»
មីនអា លេីកដៃសំពះ នាងដឹងខុសហេីយ!! នាងមិនគួរទៅរុញច្រានមាឌតូចនោះទេ។
  «ពួកយេីងឆាប់ទៅ!!»ជុងហ្គុក និយាយតិចៗក្បែរត្រចៀកថេយ៉ុង គេថេីបសៀតផ្ការបស់ប្រពន្ធបន្តិចមុននឹងពន្លាដៃអោបស្មាកាយតូចទៅបន្ទប់ធ្វេីការរបស់
គេវិញ ចំណែកឯលោកស្រីនៅចាត់ចែងក៏ដូចជា
ប្រមាណបុគ្គលិកដែលនៅក្នុងក្រុុមហ៊ុនកុំឲ្យធ្វេីឥរិយាបថដាក់មាឌតូចដូចមីនអាទៀត ព្រោះលទ្ធផល
វាមិនល្អទេ ដូចឃេីញហេីយ!!! គឺនាងត្រូវបានបណ្តេញចេញ។

          To be continued………………………………