"Her şey olacağına varıyor Senin hatan değil asla, sakın ağlama Akıtma gözyaşlarını, o zamanlardaki gibi Gülümse, çünkü gülümseyince sen oluyorsun en güzeli"
HAN - HaPpy
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-
"Çok güzelim ya ben."
Jisung aynanın karşısında kendine bakıp gülerek iltifat ederken sonunda evde kalabildiği için bu fırsatı iyice değerlendirip keyif yapmış, şimdi de hazırlanmaya başlamıştı. Sarıya boyattığı saçlarına kısa bir bakış atıp sürdüğü siyah ojelerinde gezdirdi gözlerini.
Eh, bunları da güzel yapmıştı.
Şu anda tamamen harikaydı.
Stray Kids geri dönüş yapmış, rutin hayat geri dönmüş ve şimdi de Noel gelmişti. Dışarıda birkaç gündür hiç durmadan kar yağıyordu ve Lee ailesinin büyük bahçesi camlarına kadar kar olmuştu.
Bu Jisung'u pek etkilememişti, aksine görüntünün güzelliği içine sıcacık etmişti.
"Mükemmelsin Lee Jisung." deyip aynadaki kendine bir öpücük attı ve arkasını dönerek yatak odasına baktı. Minho ile geçenlerde, promo dönemleri bittikten sonra, evin birkaç eşyasını değiştirmişlerdi.
Baş ucundaki Minho'nun saatini alıp kutusuna yerleştirdikten sonra kendi kolyesini alarak boynuna taktı ve odadan çıkarak hızla oğlunun odasına giriş yaptı.
"Bebeğim?"
"Baba?"
"Ne yapıyorsun?" deyip içeri girdi ve tabletiyle bilgisayar başında oturan Innie'nin arkasından kollarını sıkıca ona sardı. Yine kendi kendine bir şeyler çiziyordu Innie, Jisung gördüğü bu görüntü ile gülümseyip sıkıca dudaklarını dibindeki yanağa bastırdı.
"Bu kadar yetenekli olduğun için seninle gurur duyuyorum."
Kıkırdadı. "O kadar da pek bir şeyim yok, deneye deneye geliştirdim kendimi."
"Olsun." dedi Jisung tekrar omuz silkerek. "Yine de çok gurur duyuyorum senle."
"Senin yine evlat aşkın kabarmış, bana müsaade."
Sandalyeden kalkmak için hamle yapınca Jisung kahkaha atarak ona engel olmuş, ellerini omuzlarına koyarak geri oturmasını sağlamıştı. Innie yerine kurulup arkasına yaslandı. "Babam hala gelmedi mi?"
"Hayır." deyip gülümsedi. "Mesaj atmış, yoldaymış tatlım. Birazdan gelir, ne oldu çok mu özledin?"
Innie reddetmedi. "Bu aralar zar zor eve geliyorsunuz tatlım, haliyle özledim."
"Öyle mi tatlım?"
Başını salladı. "Öyle tatlım."
Jisung uzanıp Innie'nin yanağını ısırdı ve hızlıca odadan kaçıp zıplayarak merdivenlerden aşağı indi. Mutfağa direkt geçmiş ve yemekleri kontrol etmişti, sıcacık olan evin ısısını hafifçe düşürdükten sonra artık tamamen düzeldikleri için gülümsedi.
