Tangoja e Fundit

61

Kthej koken dhe shoh Nikon qe kishte mbledhur duart dhe ishte mbeshtetur me shpatull ne mur.
Dori: Eshte nje bisede koti.
Niko: Po ti ca do ketu? Po Eli? Me fal nuk te vura re jam cik i trullosur...(tha ne nje menyre te ftohte duke e shperfillur i lodhur tashme, me vinte keq, shume madje po dhe ajo rruge qe kishte nisur ai duhej nderprere sa me shpejt)
Dori: Normale te pish sic pi ti te rrafshohet trruri komplet.
Niko: Me ler rehat. Ikim ne shtepi.
Joni: He bukurosh u cove nga gjumi.
Nora: Si ndihesh? Je me mire tani?
Niko: Me falni qe ju vendosa ne siklet. Me mire me rendon pak koka por do me kaloj.
Eli: Nuk te zgjidh gje pija Nikolas.
Niko: Mbase me zgjidh ku e di ti, ti me zgjidhe gje? Me ndihmove gje?
(Vazhdon ai duke u ulur prane meje, me erdhi keq per Elin por as faj atij nuk i hidhja dot)
Dori: Mos fol vrazhd, nuk ka faj ajo. (Eli me pa me nje shikim qe me beri ta merrja hopa e mos pyesja me)
Niko: Si me faj si pa faj fare mos perzihet me, u lodha, ikim ne shtepi.
Dori: (ia bej me shenje Elit te mos merzitej duke i shkelur syrin, e di qe ajo nuk merzitej, e dinte qe dhe ai nuk kishte aspak faji. Asi nen menge po duket ngadale ngadale..) Ok cohemi e ikim.
Nora: Po ju nuk provuat kekun, hani pak ju lutem.
Eli: Hani ju, mua me shkoi vone. Po iki, naten e mire.

Ajo u cua te shkonte drejt deres dhe e ndoqa pas duke i kapur doren fort. E ndjeja tek dridhej, dhe une bashke me te.
Niko: Eli me fal...shikome pak nuk doja te merzisja. (Thoshte Niko nga dera e sallonit)
Dori: Po e percjell une deri ne shtepi. Me prit ketu Nikolas, makinen tende do e marre une kudo ta kesh lene.
Eli: Naten e mire!
Eli thirri prej deres duke me lene dhe mua me aprovimin e saj per ta çuar ne shtepi. Hapa deren dhe ende s'ja kisha leshuar doren, dhe nuk mendoja t'ja leshoja vetem po te mos donte me ajo. Nuk pash reagim bezdisjeje prej saj, kjo gje me dha nje qetesi te frikshme...Ecem drejt parkingut dhe i hapa deren te hipte. Ende nuk fliste, ishte shume e heshtur. Ndez makinen dhe u nisem.
Dori: Me fal prej Nikolasit, eshte bere bishe une e di dhe vet. (i kap doren dhe nderthur gishtat e mi me te sajen. Ajo shikon nga dritarja. Sa e bukur ishte.)
Elia: Nuk ka gje, e di ne ca gjendje eshte ai, ama dhe e di ne ca gjendje eshte Karla. Ti tani e di historine, e di dhe une me qartazi tani. Me binde me shume...nuk e di.
Dori: (i shtrengoj doren dhe me puth dhe ja puth lehtazi duke pare drejt, e dija qe syte e saj ishin ngulitur tek une, mbase nga habia, mbase se ishte deshire e dyanshme, epo...kshu besoja te pakten perderisa nuk tentoi te hiqte doren nga une) Do kaloj cdo gje te premtoj, jam une ketu dhe per ata, dhe per ty mire? Nuk te le vetem..
Eli: Pse?
Dori: Sepse me ke hyre shume ne zemer e me pelqen shume. Mos beso po te duash, por se di ca efekti me jep ti. Mos me permend taktika e kshu gjerash qe une them per te lajkatosur. Eli...dhe une kam vuajtur shume nga nje dashuri, shume fare sepse na ndan te tjeret dhe une kete mendoja fillimisht per Karlen. Nuk doja te kishte Nikolasi fatin tim. Te pash ty dhe nuk e di si u ndjeva, kisha kohe qe mendoja se ndjenjat e mia nuk mud te rishfaqeshin me, ama ti grifshe me ke bere qe te te pelqej pa te njohur sa e mua me duket absurde teksa e them dhe e degjoj nga goja ime.
Eli: (kishte ngelur me syte e hapur sa nje filxhan) V...vert...vertet e ke ti?
Dori: Te betohem qe po. Nuk kam pse te genjej sidomos me shoqen e ngushte te kunates sime.
Eli: E bere fakt te kryer. Ku e di ti a dua une? Une nuk dua fare, po fare.
Dori: Genjeshtra i ka kembet e shkurtra e vogla ime, por zere se une po bej te paditurin dhe nuk e kuptoj qe dhe ti me ke shume qef, me jep shansin te te bej per vete.
Eli: Nuk kam besim tek ti, je bredharak. Ishi qe une kam dashur me bente te cmendurin e shekullit dhe si perfundim une e gjeta ne krevat me tjetren, nuk kam me durim per gjera qe dua ti gezoj me tere shpirtin tim dhe ne fund te zhgenjehem e te ngelem prap si e deshtuar.
Dori: Ej vogelushe me shiko pak. (ndaloj makinen dhe e kap nga mjekra qe t'ja drejtoja fytyren e saj te bukur drejt vetes sime) Nuk ke vertet besim tek une? Une nese do, bej te jetoj ketu, mos te jem larg teje po nuk pate besim, nese do te krijojme bashke dicka t'ja leme kohes. Nuk bej kshu gjerash kur bie ne dashuri me beso.
(me pa ne sy dhe u bind, ja njihja syte cuditerisht aq mire. Nuk ishte goja e saj qe fliste por syte e saj, e dija qe me besoi dhe as une nuk e genjeva per asgje. Nuk e di ku e gjeta guximin t'ja thoja kaq shpejt e kaq hapur. Mbase frika se isha une i adoptuari me beri qe te veproja, qe mos mbetesha pishman me vone per asgje, vecanerisht per Elin, do beja gjithcka qe t'ja fitoja dashurine e saj)
Eli: Mire, por prap nuk te besoj dhe nuk te premtoj si do ecin gjerat.
Dori: (qesha) Ah vogelushe ti. Mos ki frike mire? Doraldon e ke ketu ja keshtu (i shtrengoj doren per t'ja "kujtuar" se ende gishtat e saj ishin thurur me te mijet)
Eli: Mire, ja ketu ndalo se ketu kam shtepine. Meqe ra rasti pak me poshte e ka Karla shtepine e saj. Sido te shkojne punet nese ende gjerat nuk jane vertetuar dhe prinderit e tu nuk ja kane thene ende Nikos, te lutem mos ndermerr asnje hap. Do shkonin gjerat me keq nga c'kane shkuar.
Dori: Mos ki merak per ate pjese Elia (hapi syte kur i thirra me emer te plote), Nikolasi nuk do mari vesh asnje gje. Personi qe eshte adoptuar tashme e di qe eshte i tille.
Lotet kishin qe ne ndalese qe kishin marre udhen dhe kete radhe, nuk u perpoqa ti pengoja me...