Tangoja e Fundit

64

                               *Nikolas *

Babi: Kjo ishte e gjitha...
Niko: (kisha ngelur i heshtur, sapo mora vesh qe vellai im Doraldo ishte biresuar nga ne qe ne vogeli) Por une ngjaj shume me te, nuk e mendoja kurre..
Babi: Eshte e veshtire e di, ne, ne fakt une me shume nuk doja ta merrnit vesh asnje, ju kemi dashur njesoj nuk e kemi ndare Doraldin nga ty...
Niko: Kete e di shume mire, por perse na i thate tani..?
Babi: Mbase ishte momenti i duhur per ta bere..mbase dhe ne kemi bere gabim...mbase dhe ty mund te te zgjidhi dicka..
Niko: Ne lidhje me cfare?
Babi: (ulet prane meje e me vendos doren ne sup. Po shikoja se fuqia e tyre po binte pak nga pak) Shiko Nikolas, ti je djale i forte dhe i zgjuar, na tregoi Dori qe ishe ndare me Karlen.
Niko: (se di qe e pse iku gjithçka pa ditur asgje, emri i saj ruante te njejtin efekt ne trupin e shpirtin tim te lodhur) Iku ajo gje, ajo nuk do t'ja dije per mua...
Babi: Mos u nxito, ende se dime si jane gjerat por kam nje pershtypje se do rregullohet.

Me beri pershtypje reagimi i babit, sa here qe babi fliste keshtu ishte e sigurt se dinte dicka qe do ta rregullonte situaten dhe per nje moment mora nje hov shume te madh besimi. Mendja nga ana tjeter rrinte tek çamarroku im Doraldi. E pse isha me i madhi ai ja doli me se miri te kujdesej per mua. Mbase u lendova qe ai nuk ishte vellai im dhe se ne jemi genjyer, por kjo nuk me ndalonte ta doja gjithnje e me shume, si nje vella i madh qe isha. Per gjithcka do ti qendroja prane dhe kjo gje nuk do ndikonte ne asnje gje mes nesh. U cuam te shkonim ne shtepi. Te dy te menduar, une duke ecur kuturu dhe ai duke pare gjithmone drejt, ashtu sic ka dhe hijen e tij. Nuk e di ku te perqendrohesha dhe pash babin. Syte e ti me qetesuan shume, me lane te nenkuptoja qe ata na donin te dyve dhe se kjo e vertet nuk ishte aspak pengese per ne. Ngjitemi ne shtepi dhe gjej mamin me Dorin duke qeshur. Ai çohet ne kembe, i kishte syte e skuqur, e kishte marre vesh dhe ai.
Niko: Vella...(thash teksa zemra mu drodh)
Doraldi: Shpirti i vellait..
Me erdhi me vrap dhe e perqafova me sa kisha force..ishte vella per mua nuk kishte asgje tjeter rendesi. Pas nesh erdhi mami me babin dhe na perqafuar ne. Mami, oh sa me pikonte per te, dhe ajo me syte e enjtur nga te qarat dhe babi qe u emocionua ne ato momente dhe perpiqej ta fshihte veten pas mamit.
Dori: Nuk ka rendesi kjo gje, rendesi ka qe jemi nje familje.
Babi: E vertet bir...
Dori: Bab?
Babi: Po?
Dori: Faleminderit qe ma shpetove jeten, te mirat e botes te bej nuk i laj dot kurre duart e tua.

Babi e perqafon dhe perlotet, une i shikoja teksa mbaja ne krahet e mi mamin. Ishte dicka qe do merej vesh nje dite, dhe meqe babi mendon se sot ishte momenti i duhur, ishte dhe e besoja.

Mami: Po ne akademi nuk do shkosh? Konkursi nis tani afer..
Niko: (çfare ti thoja mamit, a ta merzisja me shume nga cdukej?) Konkursi eshte per dy dite.
Mami: Per dy dite? O Zot sa shpejt po ikin ditet, ik pra shko te Karla.
Niko: A mendon se ja vlen?
Mami: Oh po ja vlen qe cke me te. Ik !
Dori: Nikolas ik, do rregullohet çdo gje, te premtoj si vella i vogel i joti.

Ose ishin ngushellimet e tyre, ose nuk e di pse fjalet e tyre me dhane krahe, dhe mendova nje moment per nje perpjekje te fundit. Mora çelsat dhe nje momet u stepa te dera.
Niko: Ej a dini ndonje gje tjeter qe duhet te ma thoni por nuk po ma thoni.
(Te tre ata pane njeri tjetrin me habi)
- Jo, Jo ca do te fshehim ty ne. Kjo ishte ajo qe do tregonim..

Fjalet e tyre nuk mu duken bindese po prap çfare do te ishte tani, do merrej vesh. Shkova te merrja makinen dhe u nisa per ne akademi. Takoj Elien.
Niko: Elia...(e dija se e kisha dhjere ate darke kur i fola ashtu)
Eli: Niko si je? (me perqafon dhe une ja kthej me me shume force perqafimin, e kisha te nevojshme)
Niko: Mire jam, me fal per ate darke, te betohem isha i trrullosur edhe...
Eli: Nuk ka asnje gje (me nderpret ajo, dukej e qeshur) nuk ke as ti faj, shko ne klase, Karla po te pret, konkursi eshte per dy dite dhe ne nuk duam qe zhgenjejme Znj. Dagllas apo jo?
Niko: Po shefe patjeter!
(qesha teksa u nisa per ne klase dhe fluturat e mia perseri me mbyten stomakun. Hap deren lehtazi dhe ata ishin duke bere prova. E gjitha klasa me sheh mua dhe fluturojne drejt meje duke me perqafuar te gjithe)
-Profesor ndihej mungesa jote!
-Profe do e fitojme garen apo jo?
-Nikolasss mos ik me e eja te nisim provat.

U ndjeva i lumtur qe kisha lene vend tek ata, si tek djemt, shoket e mi dhe te vajzat. I pershendeta dhe u sigurova qe ne do e fitonim ate gare me apo pa pahir.
Niko: T'ja nisim punes dhe le tu tregojme qe jemi me te miret.
Klasa oshetiu nga zerat tane dhe ne cep te klases, me peshqirin varur ne supe qendronte ajo, vajza qe me linte pa fryme. E mbuluar ne djerse nga puna e palodhur qe ajo femer e adhurueshme ben, me eksitonte ne nje menyre te tmerrshme. Ishte malli, dashuria qe me buronte per te, epshi qe kisha kohe qe e ne endrra mendoja per trendafilin e fshehur ne kraharorin e saj. Ajo bukuri qendronte atje ne ate cep, duke fshire djerset e duke pire uje, bente te paperfillshmen. E dija qe shtirej, buzeqesha, me pa dhe kthehu koken, reagimin ja dija, nuk i rrihej as asaj pa qeshur.
Niko: Zonjusha Karla...
Karla: Oh Zoti Derulo, erdhet? Kenaqesi qe na u ribashkove serish, nisim provat?
(tha teksa zgjaste doren e holle per pershendetje. Bej si te duash Karla, ti e di qe dhe ne sy te studenteve te hipi maj tavolines dhe i perze jashte)
Niko: Mund te rrija per shume kohe larg jush apo jo klasa?
-Poooo Niko,Nikooo,Nikoo...
(brohorisnin ata teksa Karla i pa dhe fshehu nen vete nje buzeqeshje.)
Nese degjoni se njeriut i shtohet jeta duke pare dike te qeshi, sidomos kur ate person e do marrezisht, me besoni eshte e vertet. Karla perplas duart ne kuptimin e qetesise dhe entuziasmit te palodhur qe ka per te rinisur provat. Djersa i pikonte ne menyre aq seksi sa nuk e shmangia dot faktin se doja ta shikoja ngultazi i etur, i adhuruar, dhe plot deshire per ta shtrire mes vendit e ta beja timen..Nuk do me shpetonte me. E nese do tentonte te ikte, perseri do i ndiqja hapat e saj. Tangon e fundit te jetes sime do e beja me ate trendafil.