Tangoja e Fundit

24

Pse me pushtoi si nje ndjenje faji? Lotet e saj lehte rreshkisnin pa zhurme ne faqet e saj te skuqura.
Niko: Ej..vogelushe...nuk doja te merziteshe..
Ajo me perqafoi fort pas vetes duke u ngjeshur gjiri i saj tek une. Nuk e di pse u ndje keq, nuk e di pse e bera kete une. Ndoshta bera gabim qe e solla ketu, dhe ja tani nje plage pendese mu hap perbrenda.
Karla: Jam e lumtur. Nuk mi ka thene askush keto fjale. U emocionova nga ato qe the.

Qesha dhe e perqafova edhe me fort, nuk rizgjuar perseri eksitim. Gjithmone trupi do me tradhetonte. Ajo me puthi perseri dhe une e pushtova nen vete, duke me lejuar qe te ndjeja trupin e saj. Kembet e saj te holla dhe epshndjellese rrethuan belin tim, duke treguar dhe me shume siguri tek une. E shikoja me imtesi cdo detaj dhe imtesi te veprimeve te saja, per ti treguar se isha prane saj cdo cast shpirterisht e menderisht.
Niko: Nese do kesh dhimbje vogelushe, do me thuash ose me shtrengo mua. Mire? Te dua, jam une ketu.
Ajo thjesht pohoi me koke, me syte gjysem te mbyllur nga eksitimi. Hyra lehte brenda saj dhe ndjeva gishtat e saj te shtrengoheshin fort ne kurrizin tim. Hyra dhe pak me shume, duke ndjere fytyren e saj te strukur ne kraharorin tim. Teksa ndjeja ngushtesine e saj ajo me kafshoi shpatullen time dhe renkoi ne shenje dhimbjeje. Ndalova dhe i putha ballin e djersitur.

Niko: Dashuri, jam ketu pse nuk me the te ndaloja?
Karla: Nuk dua te ndalosh qe te ma kaloj shpejt kjo dhimbje.
Ajo ishte e djersitur dhe merrte fryme rend. E perkedhela si per ta qetesuar dhe me keputej shpirti kur e shihja ashtu. Ishte vertet e veshtire. U qetesua dhe me shtrengoi pas vetes si per te me thene te vazhdoja. Filluam perseri per heren tone te pare, nderkohe qe mundoja t'ja lehtesoja dhimbjet e dashurise ngadale, e pse ajo femer nuk ishte per te bere dashuri me te bute.

Niko: Dashuri me shiko ne sy.
Ajo me sheh me syte gjysem te mbyllur dhe kafshon buzen, veprim qe me nxiste ta shkaterroja.
Niko: Me shih mua vogelushe, do kaloj jam une ketu, nese ke dhimbje do ndaloj. Nuk merzitem me ty e vogla ime.
Ndjeva doren e saj teksa me perkedhelte gjoksin dhe une e kapa prej fyti. U futa ne trupin e saj dhe ajo ishte e sforcuar nga dhimbja. Levizja avash, per ta lene ate te me ndalonte.
Karla: Mos ndalo per mua.
Niko: Do ndaloj per ty. Nuk dua te ndjesh dhimbje. Te dhemb shume?
Karla: Me kaluan...
Niko: Mos me genje, ty ende te dhemb. Ndalojme me mire vogelushe. E vazhdojme me vone nese do ndihesh mire.
Karla: Jam mire.
Niko: E di qe po e thuaj per mua por jo. Clodhemi ditet para i kemi, nuk do rri pa bere dashuri me ty vogelushe. E te dua une mos bejme nuk rri dot pa u joshur nga ty.

Ajo shfryu dhe qeshi lehte. Trupi i saj u ctensionua, e ndjeva. E perqafova dhe u cova per te shkuar ne tualet. Futem brenda dhe shoh qe isha bere pis me....gjak? Dal nga tualeti dhe shkoj te Karla.
Niko: Vogelushe ti...
E shoh ne kembe trupin e saj lakuriq dhe piktoresk, me nje shushatje e habi ne fytyre. Njera dore e saj ishte bere me gjak dhe po me shihte mua. Po i mbusheshin syte me lot dhe shkova e mora ne krahe e u drejtova per ne tualet.
Niko: Shhh e vogla ime nuk ka asnje gje.
Karla: Eshte...e zakonshem qe te behem me gjak?
Niko: Shume e zakonshme dashuri, jam une shkerdhate qe te vrava e vazhdova. Duhet te ndaloja ne fillim.
Karala: Kur eshte e zakonshme atehere pse dukesh i trembur? Me thuaj te lutem...
E putha ne koke dhe ne fytyre.
Niko: Trendafil jam merak se te kam vrare, eshte e zakonshme heren e pare e mbase e heren e dyte. Shh mos qaj mos u tremb, jam prane teje nuk do te te le kurre. (e puth ne qaf) Nuk ka asnje gje, e ke se eshte hera e pare.
E fus ne dush bashke me veten dhe le ujin e ngrohte te na rrjedhi mbi ne. Gjaku po kullonte nen kofshet e saja te ngrenshme dhe une nuk e lija te shihte posht. Ishte zverdhur dhe dukej e sikletosur nga gjaku.
Niko: Madje jam i lumtur qe te doli gjak?
Karla: Pse...
Niko: Sepse isha une ai qe beri qe te te dilte. Trupi jot qe me ngre ne qiell te shtate ka qene e thene te jete imi. Nuk do kisha kundershtime e nese nuk do ishe e virgjer, prap me kete force do te te doja. Madje jam habitur kur me the se ishe e tille.
Karla: E kisha ndjer se do prisja per dike si ti Nikolasi im.
Niko: Te dua trendafili im.
Ashtu nen presherine e ujit te nxehte, ne u zhdukem nen avull duke lene njeri tjetrin te humbnim ne puthje. Karla u qetesua dhe donte te shihte posht.
Niko: Mos shih posht vogelushe. Nuk ka asnje gje a ke besim tek une?
Karla: Kam...
Niko: Atehere qesh per mua...se nuk te shoh dot te merzitur.
Fytyr e saj u cel dhe qeshi. E shtrengova fort ne gjoks, dhe i perkedhela floket nderkohe qe uji na gllaberoi.
Karla: Jam femra me me fat ne bote qe te kam ty. Jam me e lumtura.
Niko: Jam une fatlumi qe gjeti nje trendafil si ty. U qetesove vogelushe?
Karla: Po faleminderit. Me fal u nervozova...
Niko: Me te drejt u bere. Por nuk ka asnje gje, une te premtoj qe nuk eshte dhe nuk do jete gje e keqe kjo. Ah shiko qenka nje pult. Ka bokse ne mure, do jete per muzik. Do te degjojme?
Karla: S'mund ti themi kurre jo muzikes.

Marre pultin dhe ndez drejt nje ekrani te vogel muziken. U degjua ne tere dhomen kenga e Pentatonix- shallow, u ktheva nga Karla e po i kendoja.
Niko: Tell me something girl, are you happy in this modern world?Or do you need more?
Ajo qeshi me ze dhe e perqafova fort. Ajo mbylli rubinetin e dushit dhe une e mbulova me robdishan.
Karla: E dua kete kenge.
Niko: Dhe une. Eja kerce me mua vogelushe.
Karla: S'do refuzoja kurre.
E rrembeva pas vetes dhe filluam kercenim lehte ashtu me peshqira dhe me floke te lagur. Ndjeja trupin e saj si gjethet qe perkunden lehte nga era ne nje dite vjeshte. Nje moment falenderova veten per pasionin qe ndoqa. Ajo me coi tek vajza qe dashurova ate nate, tek vajza qe po dashuroja nen krahet e mi tani. Faleminderit pasion, fal teje njoha Karlen, trendafilin tim.