Tangoja e Fundit

70

                             *Nikolas*
Ankthi me kapi papritur teksa mendoja se tani, fare prane, isha ne nje nder skenat me te famshme ne bote, ku ne do perfomonim dhe i ku i dihej, mbase fati do ishte ne anen tone..
Karla: Kam ankth...
Niko: Shhh vogelushe do shkoj cdo gje mire (thash teksa e perqafova dhe ajo me lejoi,e dija sa nevoj kishte per mua, sikurse dhe une per ate.)
Karla: Nuk besoj se do ngaterrojme hapat apo jo...?
Niko: Per ate Zot Karla kur je ngaterruar ndonjehre ti?
Karla: Por nese ndodh...sjam perfekte...
Niko: Per mua je, per kercimin je, per klasen je, per familjen je...
Karla: Per familjen...
Niko: Po per familjen! (thash teksa ajo shfryu me syte mbyllur dhe une nuk e zgjata me shume. E putha, e putha e nese do me shtynte, e nese do me gjuante, e putha. Ajo nuk refuzoi, nuk levizi, nuk u terhoq. E rrethova per beli dhe ne moment asgje tjeter nuk mu duk e rendesishme, as ajo shfaqje, ishte kaq koti para puthjes se jetes , para puthjes se Karles sime..
- Karla eja s' kemi kohe duhet te behemi gati. (therret nje nga vajzat e grupit qe sa na pa uli koken duke qeshur e iku)
Niko: Shko vogelushe, dua te shkelqesh si ne akademi. Dua te jesh origjinale sic ke qene, mos u sforco, besoji muzikes, kembeve, me beso mua. Te premtoj Karla, pas shfaqjes nuk do te shqetesoj me, kam kuptuar se e kam tepruar. Do iki ne Gjermani, mos e ler punen per fajin tim. Une kam ku te shkoj dhe ca te bej. Shko tani duhet te habisim nje publik te tere apo jo? (thash teksa e putha ne ball dhe ajo me thithi fort aromen ne qafen time)
Karla: Shko behu dhe ti gati. Duhet te habisim nje juri te tere.
Iku me vrap ne dhomen e zhveshjes dhe une gjithashtu. U beme gati dhe mendja me rrinte se si do e perballoja peshen e fjaleve qe thash. Sa i afte isha une te ikja larg asaj? A do me ndihmonte dot vetja? A do iki vertet? A do e mbaj fjalen e dhene?
- Te mungon shume? (kthej koken ishte Juli, nje prej shokeve te mi dhe kercmitar gjithashtu)
Niko: Se ke iden!
(thash teksa shfryva dhe rrotullohesha me karrigen)
-Shko pas saj, mos e braktis, kur nuk ke qene ti dhe ajo ka qene e perhumbur shume. Te gjithe e dime sa duheni.
Niko: Nuk e di..

Dolem jasht dhe po prisnim vajzat. Te gjitha po dilnin me radhe dhe shkelqenin, ishin teper te bukura dhe teper sfiduese per publikun, jurin, madje dhe per ne vet djemt. Cunat nisen te fershellinin dhe gocat nisen te benin shaka. Teksa ra nje daulle qe zaptoi nje heshtje te tere, nje pal taka ja benin tak-tuk neper korridore. Kthej koken teksa ata hapa me rrenqethen mishin dhe mendjen, veshtroj ata sy, ato buze te kuqe hakmarrese te shpirtit tim, vazhdoj admiroj lakimet e trupit te saj, ngjyren e kuqe te fustanit te shqyera ne kofshe. Ah provokimet qe falte ajo femer teksa hidhte hapa te thjeshta por teper krenare me shkaterronin totalisht. U eksitova keq fare, teksa u afrua duke buzeqeshur lehte, fare lehte. Djemte u shashtisen dhe pane nga une.
-U dolen jarget juve.
(thash teksa qesha por perseri ndjeva pak xhelozi)
Ata ulen koken duke qeshur e rinisen bisedat me vajzat. Ajo mu afrua dhe une munda te thithja parfumin e saj, tipik trendafil, sic ishte ajo vet. Kembet i kishin dal teper ne pah. Ai fustan provokues ishte i hapur deri ne vithe ne te dyja anet e kembeve, ngjyre e kuqe, ngjyre terbuese e veshur nga nje femer qe o Zot, shpresoja te mos hutohesha kur te ndjeja trupin e saj nje me timin.
Niko: Je bere kaq e bukur sa tani nuk po mendoj me per shfaqjen...
Karla: E ça po mendon?
Niko: Te te kap te shtrij e te ti shqyej keto dy lecka qe ke veshur, po me cmend vogelushe te betohem. A per hakmarrje e bere kete?
Karla: (u skuq teksa rrotulloi syte per te pare gjetke, kete e bente kur ajo ishte e sikletosur) Jo po kjo u vendos qe une do vishja, ne liderat supozohet te vishemi ndryshe. Meqe ra fjala, dhe ti nuk ngelesh mbrapa. Te shkon shume ky kostumi.

                            *Karla*
Kostumi qe kishte veshur Nikolasi nxirrnin ne pah se cfare trupi te adhurueshem kishte ai. Aroma e tij me trullosi e teksa me fliste me ate ze sensual, te cmendur, e dija qe me deshironte. Dreq dhe une e deshiroja kaq shume trupin e tij siper times teksa me bente te tijen. Me sikletosnin kaq eksitueshem fjalet e tij sa mezi e permbaja veten, me shikonte me syte e tij te thelle, sa kisha frike te zgjasja shikimin, do humbesha fare.
Karla: Duhet te perqendrohemi tek shfaqja (thash teksa kruajta zerin per te rimarre veten nga keto mendime "te keqija" . Nikolasi qeshi, qeshi dhe me kapi per beli ashtu si di ai, duke me siguruar dhe me shume kohe per ti marre aromen e tij dehese. Me puthi ne qafe dhe trupi im u be tere mornica, renkova pa e mbajtur dot me veten dhe frymemarrja e tij u rendua. Isha gati ta shtrengoja pas vetes...)
- Karla dhe Nikolas, u bete gati ? Per dy minuta ngjitemi ne skene. (tha drejtuesja e prapaskenes dhe paniku me pllakosi per pune milisekondash)
Karla: O Zot nuk do mundemi dot. A ikim fare?
Niko: (me hodhi veshtrime si rrufe, i habitur ) Ej vogelushe ca je duke thene? Ne do ja dalim (me kap doren dhe aty mora fryme atje ku isha me e sigurt, ne shtepine time. Ate ndjesi ma jepte ai. Ne moment harrova cdo problem ne lidhjen me Nikon dhe nisa te merrja energji nga dashuria qe kishim per njeri tjetrin)
Karla: Okej pra, le ta bejme kete.
Teksa u thirr skuadra jone ne skene, te paret qe hyne ishin djemte dhe vajzat tane. Hapat e tyre nisen hapjen e shfaqjes sone, dhe ende qendronim mbrapa derisa te vinte momenti yne. Isha kaq e lumtur dhe krenare per ata.
Niko: Jam shume krenar per ata. (tha teksa i shihte me syte qe i shkelqenin)
Karla: Gjithmone ma lexon mendjen.
Niko: E di, dhe ata jane me fat qe kam patur nje drejtuese si ti.
Karla: Dhe si ti..
Niko: E di (tha perseri dhe te dy nisem te qeshnim. Papritur emocioni me iku dhe nisa te udhehiqesha nga zemra. Perseri telepatia e tij me kapte mat)
Niko: Ndiqe zemren, besoji asaj. Ndiq instiktet e tua, keshtu ke bere gjithmone. Cfare ndryshimi duhet te kete tani?
Karla: E di thjesht nuk me kane pare shume njerez.
Niko: Epo talente si ti duhet te zbulohen nje dite, apo jo vogelushe? Jepi drejtim dhe tregoji rrugen ndjenjave te tua. Kerce dhe spontanisht. Ti e di qe do e kap ritmin tend, ashtu si heren tone te pare, perseri nuk do e harroj kurre. Behu gati trendafil po te vjen radha, une do jem pas teje ne kercim, ashtu sic kam qene dhe ne dashuri. Si do te vene punet, te dish dicka.
Karla: (e pash ne syte e tij qe shkreptinin rreze verbuese, me teper krenari edhe pse i lenduar prej meje, ja adhuroja tmerrsisht ate shikim) Po..?
Niko: Te dua, dhe nuk e dal dot dashurine qe kam per ty.
Karla: (e cova ne djalle gjithcka, dashuria ketu ishte e pandalshme dhe nuk me interesonte me nese do behesha pishman me vone) Dhe une te dua Nikolas. (e putha dhe ai me rrembeu per beli)
Niko: Tregoje veten kush je vogelushe.

U shkeputa prej tij dhe po ecja drejt skenes. E dija qe veshtimi i tij qendronte pas meje, me kofshen dhe kurrizin zbuluar dhe buzeqeshja ime u cel. U ktheva prej tij para se te merrja udhen drejt skenes se endrrave.
Karla: Ti e di qe do te pres atje.
Niko: Dhe ti e di qe do te vij atje.