Tangoja e Fundit

42

Ate pasdite u mblodha me te gjithe per ti organizuar nje suprize Nikos. Vendosem tullumbaca ne klase, rregulluam vendin, zbukurime ngado, gjera te ndryshme qe i duheshin nje fest dhe kete e arrita fal ndihmes se klases me idet e tyre. Nikoja me telefononte vazhdimisht dhe une nuk ja hapja. Ne mbremje kur gjithcka ishte bere gati per diten e nesermen, shkoj ne dhomen time dhe marr Nikon ne telefon dhe ai nuk me pergjigjet. Mendova mos kishte fjetur dhe bera gati te vendosja telefonin ne komon prane krevatit derisa shkruan mesazh.
Niko: Isha ne dush.
Karla: Me fal jet, ca po ben?
Niko: Hic asgje. Do shtrihem tani se me flihet.
Karla: Prit pak?
Niko: Per ca te pres? Tani ke kohe te me flasesh mua?
Karla: Me fal isha e zene me klasen dhe telefonin e kisha lene ne dridhje.
Niko: A se mendove se mund te isha bere merak. U nisa te vija ne akademi por me ndaloi Enea.
Karla: (Enea ta kam borxh) Ca te tha ai? Po le te vije skagje. (Thash per ti krijuar idene se nuk ishte ndonje problem qe te vinte ai)
Niko: Po me tha te dilnim te dy meqe ju ishit te zena. Edhe keshtu por u bera merak per ty se nuk kishte ndodhur ndonjehere.
Karla: Me fal dashuri nuk doja te te vija ne merak.
Niko: Skagje vogelushe, me mori dhe malli per ty jam mesuar shume keq me ty.
Karla: Te vdes, ja te coj nje foto e cmallu.
(I dergoj nje foto duke nxjerr gjuhen ashtu si zhulse qe dola dhe ai qesh)
Niko: E dua kete surrat.🤤
Karla: E ky surrat te do ty.
( per pak minuta vinte ora 00:00)
Niko: Po me flihet kam gjithe diten qe vras mendjen per ty dhe me lodhi shume kjo gje.
Karla: Rrime e pak fare.🥰
Niko: Si te duash vogelushe vetem te lutem heren tjeter me lajmero me mesazh ose me telefon qe smundesh dot sesa te merzitem keshtu. E kam sinqerisht.
Karla: U tha u be. O jet?
Niko: Po vogelushe.❤️
Karla: Gezuar ditelindjen dashuri, faleminderit qe u bere pjese e jetes sime. Te dua shume shumee fare!❤️🌍
Niko: Faleminderit vogelushja ime. Jam me fat une qe te kam ty . Harrova per nje moment fare. Trendafil po me marin te shpise ne kamer mbase te me urojne.
Karla: Vazhdo jet dhe takohemi neser. Naten e mire dhe te dua shume fare.
Niko: Une te dua me shume. Neser do te te mar une e do shkojme te dy mos kemi fjale. Nese do Eli le te vij me ne.
Karla: Po me ty do vij jet, jo Eli do iki para neser une vij me ty e shkojme te dy.
Niko: Gjume te embel vogelushe.

U shtriva per te fjetur me nje lemsh lumturie me stomak. Mezi prisja te iknin oret dhe une bashke me klasen te suprizonim Nikolasin. Nuk e mbaja mend se kur me zuri gjumi por di qe me rrembeu me nje buzeqeshje ne fytyre.

Ora 7:15. Ra alarmi dhe jo si heret e tjera une u cova me nje super energji e pse pak ore kisha fjetur. Behem gati rrufe dhe nga shkallet zbres permes bordures duke rreshkitur.
Karla: Miremengjes ma dhe mire u pafshim.
Mami: Pse gjithe ky nxitim? Do kete ndodhur gje qe je cuar kaq energjike. (Tha duke qeshur. Epo ajo e dinte tipin tim, une cohesha vone dhe pak minuta para mesimit ikja e cuditerisht shkoja ne kohen e duhur.)
Karla: Nikoja ka ditelindjen dhe ne i kemi pergatitur nje suprize.
Mami: U me raft pika si nuk me the se ka djali ditelindjen ti benim ndonje gje.
Karla: Nuk ka gje i kam pergatitur une, i them se ja kemi bere te dyja.
Mami:Jo jo ato qe ke bere ti i ke bere ti. Une do i pergatis ndonje gje djalit. E kam te vetem sic te kam ty.
(Shkova dhe e mbeshtolla me nje perqafim te fort dhe e putha ne cepin e kokes)
Karla: Bej si te duash mamush, une po iki. Shihemi me vone.
Mami: Kalofshi mire dhe uroje nga une.
Karla: Pa merak.
Dal na shtepia dhe shoh Nikon duke pritur te cepi i makines me cigare ne buze. Une si idiote therras me te madhe.
Karla: Dashuriii.
Niko: (ai kthen koken dhe teksa drejton trupin nga une qesh) Trendafili im i bukur.
Shkoj me vrap dhe i hidhem ne krahe dhe ai me rrethon me krahet e tij te fuqishem. Me merr hopa dhe e puth fort ne buze.
Niko: Kjo eshte menyre me e mire per te me thene miremengjes vogelushe.
Karla: (buzeqesh) Gezuar ditelindjen dashuria ime.
Niko: Faleminderit vogelushe. Kjo ditelindja eshte me e bukura per mua.
Karla: Pse? Ne ende nuk kemi festuar. (Kafshova gjuhen pasi thash kete, s'te mbyllet goja Karla)
Niko: Eshte me e bukura tani qe je dhe ti pjese e jetes sime. Tani po e kuptoj sa vlere ka dita e lindjes sime se fal saj une arrita te te njihja ty vogelushe.
(Emocionohesha sa here qe me fliste ashtu. E ndjeja se ishte i sinqert, ia dalloja shkendijte ne syte qe picerronin nga lumturia. E ndjeja se vertet zemra i rrihte po aq shpejt sa dhe e imja sa here qe e kisha prane vetes. Marr fryme thelle teksa ende isha ne krahet e tij, e lumtur ne maksimum)
Niko: Shkojme ne shkolle? Apo te marr ne telefon z. Dagllas dhe ti them se kam ditelindjen? E kalojme diten te dy.
Karla: Joo! (Me doli zeri teper i lart)
Niko: Ëë thash ndonje gje qe nuk duhej?
Karla: Emm...jo jo nuk the ge te keqe por mendoj se e mira eshte te shkojme ne mesim, pas mesimit mbase dalim. Si thua
Niko: Si te duash vogelushe.

Arrijme para akademise dhe teksa dolem nga makina e kap perdore dhe teksa e nderthur me gishtat e mi doren e tij, e shtrengoj fort. Kisha flutura ne stomak e nuk me pritej sa te arrinim te klasa me kembet qe cuditerisht me dridheshin.
Niko: Ku shkoi etika profesionale?
Karla: Po te toleroj sot se ke ditelindjen.
Niko: E di ti qe une kam aftesi te kem ditelindjen cdo dite? Pra kam te drejt te me kapesh doren keshtu cdo dite.
Une qesha me fjalet e tij. Gjithmone do gjente dicka qe ta kthente ne favor te tij.
Niko: Prit.
Karla: Cfare ka? (Kthej koken nga ai dhe me puth ne moment qe nuk e prisja dhe as nuk e mendova)
Niko: Tani po, meqe sot me tolerohet. Shkojme brenda.
Buzeqesha teksa e putha dhe nje here dhe po afroheshim ne klase. Une kollita fort si nje shenje prezence nga ana jone dhe hapem deren.
- Suprizee!
Dhe kenga e ditelindjes u dha ne sfond.