Tangoja e Fundit

39

Nuk mund te thoja se isha drru, ama kembet hera heres zor se mbanin. Shkova pas shtepise tek dritarja e saj, edhe u mata te ngjisja shkallet e vjetra posht dritares se Zhulietes sime. Ngjitem lart dhe mundohem te hap dritaren po ishte e kycur. Trokas lehte. Ajo futet ne dhome me kemishen qe kerkova te vishte. Ishte nje shtojzovalle qe nuk me durohej sa ta prekja nen ate mantel te lehte qe e mbulonte lekuren e brishte. Ajo habitet dhe vjen me hap dritaren nxitimthi.
Karla: Ti je i cmendur te betohem.
(Tha teksa me ndihmoi derisa u futa brenda ne dhome)
Niko: Pse mos jem i çmendur? Me çmende ti me kete qe ke veshur. Kush eshte ai qe te ka pare dhe nuk eshte çmendur pas teje vogelushe?
(Thash me ze te ulet por qe vetvetiu ngrihej)
Karla: Shhh mami po fle apo ke qef ta zgjosh?
(Pastaj na kapi e qeshura te dyve dhe teksa ne nje moment me pas, u kthyem serioz. E rrembej dhe e marr ne krahe teksa duart me brodhen ne kofshet e zbuluara)
Niko: Je shume e bukur. (Thoja teksa ende e mbaja ne krahe dhe i shihja syte qe shkelqenin me shume se ajo hene dhjetori.)
Karla: Dhe ti je i mrekullueshem. Nuk kam te krahasuar me ty.
Niko: Ncuqq. Ci ke keto? Po une pata fatin qe me dashurove, kush do me merrte mua. (Thoja ne ate ane time te pijes, trap domethene)
Karla: Cdo vajze do te te pranonte. Nuk ka si ty ne bote.
E puth tere afsh nga qafa dhe duart e saj shkuan ne floket e mia duke shfryre lehte e lehte gje qe mjaftoi per disa sekonda per te ndezur trupin tim ne faze eksitimi. E puth ne mjekerr dhe ne buze fort dhe pasionant derisa e shtriva ne shtrat. Ajo, ashtu me kofshet zjarrndjellese te zbuluara, rrethoi belin tim pa me renduar duke vendosur duart ne kraharorin tim qe percellohej nga prekjet e saj.
Niko: Me mungove shume.
Karla: As 5minuta s'kemi qe u ndame si njerez nga dera.
(Une tunda koken ne shenje mohimi)
Niko: Me kishte marre malli keshtu vogelushe, te te ndjeja aromen tende trendafili.
Perkul lehte koken te kraharori i saj i mbuluar me dantelle te thurur per merak, per ta puthur gjirin e saj te penguar nga kjo dantelle e lehte. Ajo renkoi mbytur ashtu, e mbuluar nga ai mantel mendafshi teksa e tradhetonte here pas here, duke i nxjerr ne pah format e trupit qe luteshin per puthjet e mia. E mbulova ate dhe veten, per te mos patur ftohte dhe lash turbulliren e pijes dhe te shkaktuar prej Karles qe me udhehiqnin trupin tim. E ngrita lart ate kemishe gjumi qe sa e bukur me dukej te Karla, aq e bukur me dukej dhe e hedhur ne dysheme prej duarve te mia. E zhvesha dhe ajo mbeti vetem me mbathje.
Niko: Me paske lehtesuar punen vogelushe, i paske hequr sutinat.
Karla: Nuk po i mbaja dot me jet, fle pa ato.
Niko: Sa here te te bezdisin me thuaj mua se ti heq une. (Thash dhe ajo qeshi duke me perkedhelur nga faqja) kam nevoj per perkedheljet e tua vogelushe. Nuk mundem me te jetoj pa e pare trupin tend e pa e ndjer ate nje me veten.
Karla: Gjithe jeten do me shohesh jet. Jam ketu me ty e do jem gjithmone.
Niko: Te dua!
Thash teksa e putha lehte ne fytyre dhe u drejtova drejt qafes se saj te ngrenshme. Sa pike te dobet e kisha ate trup te zhveshur nga rrobat e te veshura nga ndjenjat. E putha si i çmendur pas saj, isha i etur per ate qafe bardhoshe qe me shkaktonte dritherima te embla ne trup. Ajo me zhveshi ngadale, ashtu e zhveshur si ishte, me duart qe i dridheshin lehtesisht por te ndjeshme nga une, nderkohe qe me rrembente mendjen me puthje mjalt te embla. E putha mes gjijve, vendi ku une e adhuroja ate tatuazh trendafil. Karla shijonte cdo detaj te puthjes e prekjes sime, si nje perendesh e prangosur nga trupi im i etur. Doja ta puthja kudo ku me zinin buzet, ashtu sic ishim te zhveshur, per ta shuar zjarrmin qe me nxiste Karla me cdo gje te sajen. E doja ate vogelushe per cdo ndjenje e emocion qe me falte. E putha paturpesisht, si nje njeri i dashuruar teksa dashurohej me shume me momentin, me trupin e zhveshur posht vetes. E putha ne bark, e prekja kudo, teksa ende zhyteshin renkimet e saja dhe duart qe shtrengonte lehte me gishtat e holle nen carcafe. Kafshonte lehte buzen posht me syte e mbylluar e floket qe i vareshin ujvare pas vetes. Arrita mes kofsheve bardhoshe, te pambuluara nga asnje mantel tashme pervecse rrobave te shtratin. E shikoja pa ndrojtjen me te vogel, me deshira te shfrenuara nga mendja per ta puthur trupin e imet. E putha mes kofsheve, atje ku ndjenjat e saj ishin te gatshme te shperthenin ne sherbim te nje orgazmjeje kaq epshore per ne. E putha pa turpesisht per ta ndjer timen si cdo dite, si cdo moment. Ajo renkonte me presion frymemarrjeje, teksa une bridhja me gjuhen e buzet e mia. Duart perkedhelnin kofshet qe dridheshin, barkun qe ulej e ngrihej bashke me kraharorin te shpalosur me gjijte qe me çorientonin. Ende renkim, djersitje nga te dy teksa doja qe ajo ta shijonte kete cast magjik po aq sa dhe une. Isha teper i eksituar, nuk mundja te kontrrolloja veten, nuk doja ta kontrrolloja. Lash ndjenjat e mia kuturu ne trupin time teksa protestonin per ti cuar ne trupin e Karles dhe une ate gje po beja. Po e puthja paturpersisht mes kofsheve te njoma, per ti tejcuar cdo emocion qe dashuria ime rezervonte vetem per Karlen, vetem per trendafilin tim. Ajo kaloi ne orgazem, teksa ne shperthimin e nje kolapsi ndjenjash ishte gati gati ne ulerim, nderkohe qe trupi me kerkonte ta degjoja per tu dritheruar nga zeri i saj sensual dhe mendja me kerkonte ta ndaloja. I mbylla gojen lehte me dore teksa e perkedhelja perseri ne trup per ta shijuar orgazmen e sapo fituar. Ajo filloi te merrte fryme rende rende derisa u qetesua disi dhe me puthi ne buze fort teksa kerkonte te me prekte dhe ajo paturpersisht.