Tangoja e Fundit

66

Kisha marre nje vendim qe nuk e di ku do me çoj, mendje budallai por duhej ne nje moment a ne nje tjeter. Takoj Elien, e bukura Elia.
Dori: Tani qe te shoh me shtohet dhe me shume guximi per te bere veprime budallai. Faleminderit qe me ispiron. (i them teksa ndaloi para meje tere cudi per ato qe po thoja dhe e rrembeva prej beli duke e puthur ne balle dhe me pas ne qafe. Ndjeva dridhje te lehta qe mua me zgjuan emocione te tjera)
Elia: Ca ke ndermend te besh?
Dori: Ej po ti s'do ma japesh nje puthje?
Elia: Me trego te thash.
Dori: E mire de se nuk te vrava, nje puthje kerkova i shkreti ne vend te kerkoja dy.
Elia: Pse dy?
Dori: Per kompesimin e puthjeve te mia.
Elia: Ashtu? S'do me puthesh me.
Dori: S'eshte problem per mua se e di qe do vish te me puthesh vet.
Elia: Ku e pe ti kete ne endrra.
Dori: Pse as ne endrra s'do me lejoje te puthja?
Elia: Jo.
Dori: Endrrat e mia s'te pyesin, madje pash enderr sikur kishim tre femije.
Elia: Do te vras maskara (tha teksa u skuq e bente veprimin qe dukej sikur do me qellonte dhe une qeshja si karagjoz. Thjesht po mundohesha te ngushellohesha pak me te. Elia me ishte bere si ilaç kaq papritur. Kur te mbyll keto hesape, nese ajo nuk me pranon, ose do e rrembej, ose do e rrembej, nuk kishte rruge tjeter derisa te me donte)
Dori: Bej shaka dhe ti e di. E di çfare doja nga ti?
Elia: Jo, me thuaj.
Dori: Dua te me çosh tek daja e Karles..
Elia: A je i sigurt? E mendon si mund ta presin ata? A do jesh gati ti? Po ata? Po prinderit cfare te thane?(pyeti teper e habitur. Dukej qe nuk e priste)
Dori: Vogelushe e di si qendron puna? Dua te mbyllet ky muhabet e kam pergatitur veten per kete gje
(syte po me tradhetonin dhe ishin teper te gatshem per te leshuar bresheri lotesh dhe Elia fillon dhe e kupton),
te pajtojme Nikolasin me Karlen dhe te fleme te qete.
Elia: Po ata nese ste besojne..?
Dori: Mire qe me kujtove kam disa gjera..
Shkoj te makina teksa cigarja po digjej ne buzet e mia. Mar nje pako dhe ja tregoj Elit.
Elia: Cfare ka ketu?
Dori: Huh (shfryj teksa nje lot me ra), Ketu kam nje foto te vogel ku kam qene foshnje, fotoja qe kishte pare Karla. Isha une jo Nikolasi, dhe batanien ngjyre hiri ku me gjeti babi.
Elia: Ta paskane thene historine.
Dori: Po dhe me kishte sjelle gjerat qe kisha kur me gjeti babi, i kishte ruajtur. Edhe Nikolasi e mori vesh por ende ska bere dot asnje lidhje. Ende nuk ja kemi thene, te kalojne shfaqjen, mos ti shperqendrojme. Ti nuk i ke thene gje apo jo?
Elia: Jo nuk i kam thene asnje gje...(u step pak teksa me pa me syte e skuqur) Doraldo?
Dori: Nese do me thuash se nuk pranon te me ndihmosh mos e b....(dhe goja mu mbyll prej buzeve te saj kaq...torturuese? E ngrita dhe e mbeshteta ne makine dhe i lash duart te rreshkisnin vet ne trupin e saj) Oh...mos me bej te fus ne makine edhe mos te pyes me per gje. (teksa vazhdova flisja si i dyte ndjeja ne puthjet e saj nje te qeshur te lehte, gje qe e adhuroja tek ajo fytyre grifshe)
Elia: Nuk te putha qe te shperqendrohesh...
Dori: Meqe ra fjala, si ishte ai muhabeti qe nuk do me puthje ti.
Elia: Mos me bej ti bie pishman qe te putha.
Dori: E mbylla gojen shef.
Elia: Shume mire.
Dori: Me buzet e tua (vazhdova teksa iu sula buzeve te saj e duke e shtrenguar pas vetes)
Elia: D..Dorald...po me huton rri pra.
Dori: E lash...Ama dhe ti po me terbon keshtu vogelushe(e perqafoj perseri dhe qesh)
Elia: Pra si do ja besh per tek daja e Karles? (pyeti duke nderruar muhabet, vdisja fare kur ishte ne siklet, dukej kaq e vogel)
Dori: Nese nuk me çon ti ta thash qe do e gjej vet e do iki, sot, tani madje...
Elia: Me tremb kur te shoh kaq te vendosur..
Dori: Nuk eshte per trembje vogelushe, por kur vendos dicka nuk e kthej mendjen. Asnje se di si ndihem une tani! Dhe nuk duroj me shume, nuk mundem dua te iki ti shoh tu flas e tua tregoj gjithcka. Une se di si do e presin, por ashtu sic e mesova une ta mesojne dhe ata, nese jane vertet prinderit e mi dhe pse me lane.
Elia: Nese jane ata prinderit e tu, nuk te kane braktisur Dorald.
Dori: Di gje ti?
Elia: Mbase e mira eshte te ta thone ata...
Dori: Pra do me cosh atje?
Elia: Nese ndihesh gati ti po...
Teksa me tha kete gje edhe isha kaq prane se vertetes mu krijuan lemshe ne stomak sa u medysha a isha vertet gati per kete hap apo jo...
Dori: Po ikim!

Shtepia e personit qe mendoj se e kam prind nuk ishte shume larg. Eli me propozoi qe te prezantoheshim si çift sa per tu ambientuar pak fillimisht, ata e njihnin Elin, e kishin si familje. Teksa qendrova para deres mora fryme thelle dhe ndjeva doren e Elies tek e kapi fort timen.
Elia: Ej...une jam ketu..mos e harro mire?
Dori: Faleminderit, e di qe je ketu, jam me fat qe te gjeta. Uroj mos te me ikesh asnjehere, mire?
Ajo qeshi dhe e shtrengoi dhe me fort doren time. Gishti i saj i holle u zgjat tek zilja. Nuk vonoi shume dhe nje grua e mbajtur hapi deren, pa Elin pastaj me pa mua dhe shikimi i saj me shpoi zermen. Nuk e di me ke shikim ngjante, mu duk sikur i kisha pare here tjeter.
-Elii mire se erdhe zemer.
Eli: Mire se ju gjeta! ( thote Elia duke e perqafuar zonjen perball)
-Ejani futuni brenda.
Eli: Faleminderit.
(tha ajo duke vazhduar para meje ama doren nuk e hoqi nga dora ime, madje hera heres e shtrengonte. Ma ndezi shpirtin aq shume sa tani qe u futa ne ate shtepi qe mbase mbante familjen time, nuk kisha me frike se do ndeshesha me mohimin e nje femije)