Tangoja e Fundit

35

Shkuam tek nje restorant i ngrohte, i madh dhe teper, ritmik? Degjonim tingujt e kitares dhe Karla dukej e emocionuar. Hyme brenda dhe nje kamarier na drejton drejt nje tavoline bosh. Me rastin e krishtlindjeve ai restorant ishte hapur per familjare apo cifte dhe kishte dhe muzik live, epo te pakten disa kenge.
Karla: Sa bukur qe qenka ketu dhe shiko jemi prane oxhakut, ndaj paskam kaq shume vap. Po heq xhupin e kapucin.
Niko: E dija qe do te pelqente, kam ardhur me familjen nje here ketu. Hiqi vogelushe eshte shume ngrohte ketu brenda. (te dy hoqem xhupat dhe na kerkuan porosine)
Karla: Ne fakt nuk kam e shume uri.
Niko: Jo jo do hame. Cfare do te hash, shiko menune.
(po shihim menune dhe beme porosine)
Karla: Jet shiko kush ka ardhur te kendoj live.
(Kthej koken nga orkestra dhe shikon endri e stefi priftin)
Niko: Interesante vertet do kemi puro serenate korcare. Te pelqejne vogelushe?
Karla: Pse mos me pelqejne kendojne bukur dhe ritmik per kembet e mia.
Niko: Si thua qe kur te kendojne keta tu tregojme ketyre se cdo te thote te kercesh?
Karla: Me vjen zor se me duket sikur do gaboj edhe do e vene re ate gabim.
Niko: Nuk te kam parre kurre te gabosh, por e nese e ben gje qe nuk ndodh, do te te mbuloj une. Nuk do e kuptonte njeri ne fund te fundit nuk ma merr mendja se jane profesionista kercimi keta.
Karla: Po bien ketaret.
(te gjithe ashtu si ne kthyen koken nga ata per te degjuar kengen qe do kendonin ata)
Niko: Syckat...
Karla: Me pelqen shume kjo kenga e pse nuk jam syzeze (tha duke qeshur)
Niko: Do kercejme kur te jete ritmik. Eja vogelushja ime.
Teksa kitarat po shoqeronin zerin e vellezerve korcare une me Karlen filluam te kercenim te dy, duke bere dashuri me cdo levizje dhe te tjeret po shihnin.
Niko: Syckat si ato te tuat, jo nuk u gjenden ne dynja (i kendoja teksa kerceja dhe ajo qeshte dhe kercenim sy per sy e trup per turp. Ne nje moment Karla me doli para syve me nje fustan pale pale dhe me nje trendafil ne cep te flokeve. Kur kenga ishte ne perfundim te gjithe duartrokiten here duke pare nga ne e here nga ata qe te cilet na buzeqeshen e si te tjeret filluam te duartrokisnim kundrejt tyre. Ashtu pasuan e disa kenge te tjera me kitare, ato melodi serenatash tipike te vendit duke shijuar cdo tingull ngjeshur me trupin e Karles.
Karla: Jam shume e lumtur, keshtu dua te jemi gjithmone.
Niko: Keshtu do jemi gjithmone vogelushe.
(ajo me mbeshteti koken ne kraharorin tim dhe une u zhyta ne aromen e trendafilt te saj. Pasi u ulem erdhen porosite dhe filluam te hanim.)
Karla: Peshku qenka gatuar super.
Niko: Peshku ketu ne korce eshte shume i mire. E kane te fresket.
Karla: Duket nga shija. Do i them mamit, ajo e ka qef peshkun.
(ne momentin qe tha kete mendova te blija peshk per mamin e Karles meqe do shkoja per darke nga ato.)
Niko: Kudo ne cdo cep te korces eshte bukur. Pas kesaj para se te nisemi per ne tirane bejme nje xhiro edhe ikim.
Karla: Keshtu e bejme jet.
Niko: Te vdes une per ty kur qesh ti.
(ajo qeshi duke shtrenguar syte si femi i vogel. Filluan disa kenge ritmike dhe mua me Karlen sigurisht nuk na rrihej pa kercyer.)
Karla: Ngjajme cik si keq se jemi sportive..
Niko: Cfare po bejme ne?
Karla: Po kercejme?
Niko: E cfare do te thote kjo per ne?
Karla: Qe po bejme ate qe dime me mire? (pyeti pak e hutuar dhe une buzeqesha)
Niko: Po bejme ate qe e dashurojme sic dashurojme njeri tjetrin, qe kur i vjen siklet kercimtarit se cfare ka veshur ku kercen?
(ajo buzeqeshi dhe me puth lehte ne buze, dhe une ja kthej po pak me fort)
Karla: Ke te drejt. (tha e sigurt ne vetvete)
Karla: Me pelqen kjo kenga. (tha teksa kercenim kengen e veneres e lindit m'flen ne shpirt)
Niko: Nuk eshte e keqe.
Trupi i saj rreshkiste tek une e perseri ishte e mbajtshme ne menyre perfekte. Nuk e ndiqja ritmin e saj e as ajo timin ama kombinoheshim ne nje menyre qe ne qeshnim sepse nuk u besonim kembeve te dy. Ndiheshim kaq ndryshe dhe kaq nje. Beli i saj perthyhej ne nje menyre eksituese dhe menyra si afrohej e largohej nga une me terbonte cdo hormon timin. FIlloi te kendonte teksa kercente dhe floket i valeviteshin si flamur ne liri. Filluam benim te njejta levizje dhe e rrembeva per beli teksa e rrotulloja si nje profesionist i vertete dhe ajo qe me pasonte si nje profesioniste e vertet. Dhame nje goxha shfaqje atje ne hapesiren e mjaftueshme per te kercyer, te cilen une me Karlen e shfrytezuam per kenaqesin tone, e per te treguar dashurine qe duhet te kete njeriu me ate qe ka ndjekur si enderr. U shoqeruam me nje mori duartrokitjesh e pse sic tha Karla ne thjesht sportiv ishim veshur. Por une nuk e mendoja ate gje se nuk me interesonte, kur une kisha dy dashurite me te medhaja te jetes sime prane vetes, te dyja brenda shpirtit e trupit tim.
Karla: Ty zemren ta kam dhon.
Niko: Te dua si i cmendur Karla.
(i thash kur e rrembeva ne fund te kenges, duke u degjuar nga te gjithe e duke i dhene nje puthje te zjarrt, ashtu si trupat tane ne ate moment, gje qe solli nje shperthim duartrokitjesh e fershellimesh. Ne u kthyem nga ata e u perkulem ashtu sic pas shfaqjes per mirenjohje. Teksa u nisem drejt tavolines sone na vjen nje cift tek te 60 ne mos gaboj por teper te mbajtur)
-Pershendetje bij, ju lumshin kembet e krahet na kenaqet me shume se keta qe rrine vetem e nuk cohen te kercejne. Vetem te hane dine.
Karla: Faleminderit, por ne nuk mund te rrinim vetem ulur dhe te na ikte gjithe kjo muzik dem.
Niko: Faleminderit shume nena, e kemi profesion kercimin.
-Dukeshit (u pergjigj burri i thinjur prane bashkeshortes se tij) dhe ne ashtu kemi qene si ju, na nxorret mallin. (une e kapa per beli Karlen dhe po buzeqeshnim drejt tyre)
Karla: Kushedi sa bukur duhet te jete te plakesh me njeriun qe do e me pasionin per kercimin apo jo?
-Ndjenja me e bukur qe ekziston.
Niko: Eja uluni me ju lutem eshte nder. (ata pohuan me koke dhe u ulen pak me ne) Pra ju jeni njohur nga kercimi?
- Po po, kercimi eshte pasioni qe na bashkoi. Apo jo grua? (ajo e sheh e permalluar dhe i shtrengon doren, une me pas shoh Karlen qe i sheh me kaq admirim te dy ata.)
-Po ju nga kercimi jeni njohu? (pyet e moshuara)
Niko: Po, na bashkoi nje konkurs dhe une doja nje kercimtare vajze e dia vajza te tjera per grupin tim te cunave. Do marrim pjese ne nje spektakel.
- Edhe ne kemi marre pjese edhe cmimin e pare kemi fituar. (thot gruaja)
-Po dhe konkursi ka qene ne gjermani the best dance show.
Niko: Vertet Sepse tek ai konkurs do jemi pjesemarres dhe ne. (ata buzeqeshen duke na pare te dyve)
-Eh sa shpejt iken vitet, ne po bejme gati 50 vite. (thot i moshuari dhe buzeqesh teper melankolik dhe mendova veten te moshuar dhe me femije me Karlen dhe fluturat mu shtuan dhe me shume)
-Vajzen e ke si xhevahir. (thot gruaja e vjeter kur sheh nga Karla qe vetem buzeqesh dhe une i shtrengoj doren dhe e thur me timen)
Niko: Eshte vajza me e bukur qe me kane syte. SIc ka pamjen o nena ka e shpirtin, jam me fat qe rash ne dashuri me dike qe ka nje deshire e nje shpirt pasioni si une, paska qene dicka qe e kam kerkuar gjithe jeten dhe e gjeta.
- Me mire vone se sa kurre. (pergjigjen ata. Nje moment vjen ngadale dhe duke u mbeshtetur ne tavoline nje djale i vogel, mbase 2 vjec, biond e me sy blu dhe Karla ve duart ne kraharor dhe e merr ne krahe)
Karla: O zemer e vogel ti. Ku po skon? (i flet bebja bebit)
- Nana....(thot djali dhe zgjat doren drejt gruas se moshuar)
-Nipi jone i bukuri i nenes (thot gruaja dhe Karla ja jep, ai qesh dhe mbeshtet koken tek nena e tij dhe une me Karlen qeshem. Nje moment ajo me hedh krahun dhe me sheh me syte qe i shkelqenin. i njihja mire ata sy dhe forcen qe kishin per te ndryshuar gjithcka)
Karla: A do e kemi e femijen tone keshtu?
(tha duke me hutuar nga gezimi pyetja qe nxorri goja e saj e ngrenshme)
Niko: (e puth ne hund pa care trapin se po na shihte njeri apo jo) Sigurisht vogelushe, ashtu do e kemi vajzen apo djalin tone.
Madje e me te bukur..
( i peshperita ne vesh duke shkaktuar mornica tek ajo dhe shpirti im qe hidhej pupthi nga dashuria e fluturat e saj pushtuan komplet trupin tim, duke me krijuar dridhje ndjenjash te reja qe me sundonin cdo dite)