The Queen of Trouble (Season III)

Chapter 31 (Be free)

Chapter 31
Be free

Zahara Rain's P.O.V
Pagod at wala sa sariling umuwi ako sa condo. Binuksan ko ang pinto at napaawang ang mga labi ko ng makita ang isang taong hindi ko inaasahang nandito. Napatingin siya sa'kin at napaawang ang bibig sa gulat na makita ako.

Ngunit nawala ang gulat ko at napalitan ng galit ng maalala ko ang video'ng pinanood sa'kin ni Maxine. Galit akong naglakad palapit sa kaniya at saka pinatama ang kamao ko sa mukha niya.

"How dare you talk like you did nothing?! How dare you say those three words to me while you were already doing those disgusting things behind my back?! How dare you act like nothing happened?! How dare you made me believe na ako lang?! How dare you, Allistair?! How dare you?!" nanggagalaiti sa galit na sigaw ko habang pinagsusuntok ang dibdib niya habang umiiyak. Hinuli niya ang mga kamay ko at naguguluhang tumingin sa'kin.

"What are you talking about, wife?" nagtatakang tanong niya.

"Stop acting, Allistair! Stop acting like you knew nothing!" galit na galit na sabi ko habang patuloy ang pagragasa ng mga luha ko pababa sa pisngi ko.

"How many times do you have to make me believe with your lies huh?!" patuloy na pagsigaw ko.

"I didn't lie to you, wife. What do you mea-"

"I hate you! I fucking hate you! Nakakadiri ka! Nakakadiri kayo!" galit na galit na sigaw ko. Marahas kong pinunasan ang mga luha ko at galit na tumingin sa kaniya. Kita ko ang sakit na bumalatay sa mata niya dahil sa sinabi ko, o baka umaarte na naman siya.

"I was busy..." mahinang sabi ko at napakagat ng pang-ibabang labi para pigilan ang paghikbi. "I was busy because I am taking care of something for our future... For you..." for our childs...

"I left because I had a reason..." and that is not be a burden for your plans, to hide my pregnancy. "Do yo-you think that is e-easy for me?" nauutal ng tanong ko at napahilamos ng mukha gamit ang kamay ko. Patuloy pa rin ang pagbuhos ng mga luha ko pababa sa pisngi ko.

"Walang araw na hindi kita inisip. Walang araw na hindi ko binanggit ang pangalan mo, hinihiling na sana nasa tabi kita..." lalo na noong ipinanganak ko sila Kenelm at Zianara. "Walang araw, Allistair..." nanatili lang siyang nakikinig sa mga hinanakit ko, nanatiling naguguluhan kung bakit sinasabi ko ang mga ito.

"I came back... The day when Hannah died... But I refused to see you..." dahil buntis ako at... "Dahil baka hindi ko na napigilan ang sarili ko at tuluyan na akong hindi bumitaw sa'yo."

"Pero malalaman ko lang na you were already fucking another woman while I was away?" hindi ko na natakpan ang pait sa boses ko ng sinabi ko 'yon. Nanlaki ang mga mata niya sa gulat, marahil ay dahil alam niya ng alam ko na ang mga kagaguhang ginawa niya habang nakatalikod ako.

"What?" hindi makapaniwalang tanong niya.

Ngumiti ako ng mapait at humugot ng hininga bago sinabi ang mga katagang mas lalong nagpagulat sa kaniya.

"I love you but I am not that stupid to beg you to chose me. I think we have done enough, Allistair. Our adventures ends here." pinilit kong hindi mautal ng sabihin ko 'yon sa kaniya. Napaawang ang mga labi niya.

Tinalikuran ko na siya at maglalakad na sana palabas ng matigilan ako dahil bigla nalang niya akong niyakap. Ramdam ko ang panginginig ng katawan niya.