Banana Crescencio (ViPe Series #2)

Chapter Eight

Victoria

"Mom, hungry."

Patapos pa lang ang misa when I heard Ashlyn murmur in my ears after she sit in my lap.

I thought she will gonna stay on her Grandad's side.

"Wait for a minute— seconds, Baby." Nagbago ang sasabihin ko when everyone clapped their hands, sign na tapos na ang misa. "Lalabas na tayo."

Not minding the girl that is comfortably sitting beside me, wearing a red dress with make-up on.

Ni hindi nga kapani-kapaniwala na ang nag iisang estudyante ko na may pangalang Banana ay narito sa loob ng simbahan kasama ang Mommy niya.

And of course, magkakilala pa pala ang parents ko and parents niya. Halata naman 'yon sa way ng pag uusap nila.

"Let's go? Labas na tayo." Banana's Mom smile at me and nodded.

Ngumiti na rin ako bago binuhat si Ashlyn para sumunod sa kanila. Hindi pa man kami nakakasunod pero humarang na ang isa pang bata na kasama namin.

Kung hindi lang siguro siya nakakainis ay maiintindihan ko pa. Kung ano-ano kasi ang pinagsasabi kanina.

"Ako na ang magbuhat kay Ashlyn." I crease my eyebrows. Kaya ko naman.

"Ako na. I can do it on my own, Kid. Mind your own business." That just normally comes out of my mouth. I am not sound like a mad person naman.

I am just stating the truth.

"Para 'di ka na mahirapan. Halika Ash—"

"No." I instantly refuse. Ang kulit.

"Mommy, Mama I'm hungry. Can we eat first?" Sabay pa ata kami ni Banana na nilingon ang anak kong nakayakap sa leeg ko. She's pouting and being lovely again.

"Why not? Let's go. Baka naghihintay na rin sila Grandad mo." We left Banana without saying anything.

Nakaharang kasi siya sa dinadaanan namin. Marami pa rin ang taong mga palabas na kasabayan namin.

But before we reached the door ay may isang malaking lalaki ang dumaan sa gilid namin which is natamaan ang balikat ko ng pagkalakas-lakas na kamuntikan na rin naming ikatumba—

"Are you okay?" Two pairs of blue eyes met my eyes. Nag aalala itong inilalayan ako at kinuha si Ashlyn sa akin ng gano'n kabilis. "Muntik na kayong matumba. Be careful, Miss Victoria."

"Thank you, Mama."

Before I reacted to that move, I feel her hands on my waist and gently pull me into her.

"Shit."

"Hindi ka pa nakakalabas ng simbahan e gumagawa ka na ng kasalanan, Professor Victoria Dela Merced." I snickered.

Glaring at her in my mind because of how it rolled my name into her tongue. Sheez.

"Let me go."

"Shh." I silently rolled my eyes and decided not to talk anymore.

Nagpatangay na lang ako at hindi na nakipagdiskusyon dahil mas nasiksik lang ako sa kaniya dahil sa dami ng taong nakasabayan namin. Nagkaroon pa ng tulakan sa kabilang parte ng dinadaanan namin. Habang si Banana ay hawak ako sa bewang at buhat pa niya si Ashlyn sa isang kamay.

Hindi ba siya mangangalay doon?

But when I saw my car, I hastily move away from her. Lalo na ng makita ko sila Dad with Banana's Mother.

Nakahinga ako ng maayos. Para kasing naubusan ako ng hangin kaninang hindi pa kami nakakalabas.

Nakakahiya man dahil baka kung ano ang isipin nila Mom sa nakita ay dumeretso pa rin ako sa p'westo nila.