Yeni, farklı ve heyecanlı. Maceraya hazır mısınız? O halde, buyurun.
#1-fantastic
...
Amie, küçük bir kasabada yaşayan 17 yaşında sıradan bir lise son sınıf öğrencisidir. Ta ki, o güne kadar.
Son zamanlarda garip davranışlar sergileyen arkadaşları...
Not:Görseller temsilidir. Fikir oluşturması için seçilmişlerdir.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Son ders ziliyle birlikte kendimizi dışarı attık. Derin nefesler alarak ders sırasında çöken uykunun izlerini silmeye çalışıyordum. Dağılan kalabalığın içinde ilerlerken kızların yanımda olmadığını fark ederek arkamı döndüm. Birkaç adım geride baş başa vermiş hararetle bir şeyler konuşuyorlardı. Gün boyu görmezden geldiğim aralarındaki imalı bakışmaların sonucu vücut bulmuş gibi önümdeydi.
"Gelmiyor musunuz?" diye seslenmem üzerine üçü de irkildi.
Huzursuzluğu yeşil gözlerine yansıyan Eva, "Geliyoruz." dedi.
"Sorun ne?" Gizemli halleri artık fazlasıyla canımı sıkmaya başlamıştı.
"Bir sorun yok." dedi Rose. İnanmayan bakışlarımı üzerlerinde gezdirdim. "Benim bir yere uğramam lazım. Ben de kızlara onu söylüyordum, sen de onlarla gidersin." diye devam etti.
Tek kaşımı kaldırarak bir süre Rose'un yüzüne baktıktan sonra üstelemekten vazgeçtim. "Hayır, bugün yürümek istiyorum."
Üçünün aynı anda, "Hayır!" demesi şaşırmama neden oldu.
"Sorun ne? Daha önce yapmadığım bir şeymiş gibi davranıyorsunuz." Davranışları giderek daha mı garipleşiyordu yoksa ben mi paranoyaklaşıyordum, emin değildim.
"O kadar yolu yürüyecek misin gerçekten. Bizimle gel işte." dedi Mina.
"Yürümeyi seviyorum." Bulduğum her fırsatta yürümeye çıktığımı biliyorlardı. Havalar soğuk olduğu için arabayla okula gelip gittiğimden uzun zamandır yürümemiştim. Her an sinirini boşaltacakmış gibi dursa da bulutlar, hava sıcaktı.
Daha fazla itiraz etmelerine fırsat vermeden arkamı döndüm ve okulun çıkışına yöneldim. Birkaç adım atmıştım ki Mina gelip sarıldı. Beklemediğim bu davranışı karşısında şaşırdım ve aynı anda vücudumda bir ürperti hissettim.
"Farkında mısınız, son günlerde amma da tuhafsınız." dedim, işaret parmağımı tek tek üzerlerine doğrultarak. "Birtakım işler karıştırıyorsunuz ve benden gizlemeye çalışıyorsunuz. Fark etmediğimi mi sandınız?"
Böyle bir şey söyleyeceğimi beklemediklerinden üçü de hazırlıksız yakalandı. Mina, parmaklarıyla oynamaya başladı. Eva, iki kez ağzını açıp kapadı. Rose da ben orada yokmuşum gibi benden başka her yere bakıyordu. Ne yapacaklarını bilmez halde karşımda bu şekilde rahatsızca kıpırdanmaları yüzünden kötü hissettim ama bunu hak etmişlerdi. Arkamı döndüm ve başka bir şey söylemeden yürümeye başladım.
Darren ve arkadaşları yine okulun çıkışında toplanmışlardı. Bizimle aynı dönemde okuyan, tek vasıfları insanları rahatsız etmek olan bu beş kişilik kas yığını grubunun başıydı Darren. Uzun boylu, yapılı ve yakışıklı bir çocuktu. Ama kibarlıktan nasibini almamış, sevimlilikte ifritlerle yarışır bir karakteri vardı ve sinirlerimi bozuyordu. Liseye başladığımızdan beri bize sataşmadığı, alay etmek ve rezillik çıkarmak için fırsat kollamadığı tek bir anı bile yoktu. Tabii, kuyruk acısı olduğu için elinden geleni ardına koymuyordu. Geçen yıl Rose, Darren'i okulun önünde küçük düşürmüştü ve bu durum onu iyiden iyiye pislik birine dönüştürmüştü. Arkadaşlarının yarısının da Rose'a âşık olması durumu daha da beter hale getiriyordu.
