AMİE - Gecenin Gölgesi

Bölüm 19. Kavga

Keyifli okumalar.

Medyada: Димаш(Dimash) - STRANGER

———

"Her şey için teşekkür ederim."

Dış kapının önünde duruyorduk. Tam karşısındaydım ve yüzünü görebilmek için başımı kaldırmam gerekiyordu. Boyu benden neredeyse on beş santim uzundu. Yanında küçük bir kız çocuğu gibi göründüğümün farkındaydım.

"Bir dahaki sefer bastığın yere dikkat et, her zaman seni kurtaramayabilirim." dedi ve gülümsedi. Kendini beğenmişliğinden uzun süre vazgeçemiyordu anlaşılan. Piknikteki olaya mı beni öptüğü geceye mi gönderme yaptığını anlamadım. O konuyu konuşmak için uygun bir zaman değildi ama konuşmazsam da rahat edemeyeceğimi biliyordum.

"Asıl sen Amie'den uzak dursan iyi olacak Bralyn, yoksa seni kimse kurtaramaz."

Hızla arkamı döndüm. "Rose!"

Rose yumruklarını sıkmış, Mina ve Eva'nın önünde koridorda duruyordu. Rose'un açıkça düşmanlığını göstermesi için mutlaka bir sebep olmalıydı. Birkaç hafta öncesine kadar benim Bralyn'den hoşlanıyor olmama mutlu olacağı sinyallerini vermişti, üstelik son günlerde sıkıntımı gidermeye kendini adamış gibiydi her ne kadar kendisi Bralyn'den hoşlanmıyor olsa da ama bu şekilde düşmanca da davranmıyordu. Şimdi neden böyle davrandığını anlayamıyordum.

Bralyn'in hiçbir şey söylemeden sakinliğini koruması da durumun ne kadar garip olduğunu gösteriyordu adeta. Tek kelime etmeden arkasını döndü ve gitti. Bir süre Bralyn'in arkasından bakakaldım, sonra da sinirle Rose' a döndüm. Ne cüretle!

"Derdin ne senin? Neden böyle bir şey söyledin?"

"Bu tezekten hoşlanmıyorum." dedi ve kayıtsızca omuzlarını silkti. İnanamıyordum.

"Sırf bu yüzden mi ona bu şekilde davrandın?"

"Amie, Bralyn'de beni rahatsız eden bir şeyler var. Ayrıca sen de hoşlanmıyordun ne değişti?"

Ağzım açık Rose'a bakakaldım. Söylediği doğru olsa da canımı yakmıştı. Ağzımdan laf almaya mı çalışıyordu yoksa ciddi miydi, anlayamadım.

"Neyinden rahatsız oldun?" dedim, sorduğu soruyu geçiştirirken.

"Bilmiyorum, tarifleyemediğim bir huzursuzluk yayıyor etrafına. Ayrıca şüpheli tavırları var. Ona güvenmiyorum."

"Nasıl söyleyebiliyorsun bunu, üstelik Arey'le bu kadar yakınken?"

"Aynı şey değil." dedi. İki yüzlülüğüne şaşırmıştım. "Seni öpüp ardına bile bakmadan çekip gittiği halde nasıl hala savunabiliyorsun, anlamıyorum. Uzak dursan iyi olur, uzak durmalısın. Lütfen Amie."

Samimi bir endişeyle yüzüme bakıyordu ama bu isteğinin mantıklı bir açıklamasını yapamıyordu da. Başımın ağrısı git gide artarken içimde tarifleyemediğim bir acı da baş göstermişti. Şu ana kadar farkında olmadığım, vücudumun her sinyalini bastırdığım şey artık gün yüzüne çıkmaya hazırlanıyordu.

"Ne öpmesi, neyden bahsediyorsunuz?" dedi Eva. Onlara söylememiştik, söylemeyecektik!

"Bizde yemek yediğimiz gece Bralyn ve Amie öpüşmüşler." diye açıkladı Rose.

Mina şaşırırken Eva kıpkırmızı oldu. Duyduklarına inanamaz bir ifadeyle bakıyordu. Ne vardı bunda bu kadar? Dünyanın sonunu getirecek bir şey mi yapmıştım?

"İnanamıyorum." dedi Eva başını sağa sola sallayarak. "Artık onlardan uzak duracaksınız, tamam mı?"

"Evet, Amie kesinlikle uzak duracak." dedi Rose. Sınırlarını aştığının farkında bile değildi.