Yeni, farklı ve heyecanlı. Maceraya hazır mısınız? O halde, buyurun.
#1-fantastic
...
Amie, küçük bir kasabada yaşayan 17 yaşında sıradan bir lise son sınıf öğrencisidir. Ta ki, o güne kadar.
Son zamanlarda garip davranışlar sergileyen arkadaşları...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Çantamı bir süre karıştırdıktan sonra nihayet anahtarı buldum. Kapıya vuran gölgeyi fark edip olduğum yerde sıçradım. Yüreğim ağzımda arkama bakarken korkudan ölmeme neden olan gölgenin bahçedeki ağaçlardan birine ait olduğunu anladım. Elimden iki kez düşürdüğüm anahtarı söylenerek yerden aldım ve anahtar deliğini birkaç başarısız deneme sonucu tutturup kilidi çevirmeye başladım. Anahtar elimde titriyordu. Bir türlü açılmayan kapıya boş boş bakarken yanlış yöne çevirdiğimi hatırlayıp aksi yönde aynı işlemi birkaç kez yineledim. Düşüncelerim beynimde samba yaparken vücudumu taşımaktan yorulan bacaklarıma destek olması için kapıya yaslandım. Bugün eve giremeyecektim anlaşılan. Huan'ın kapıyı açmasıyla neredeyse yere kapaklanıyordum.
"Kapıya işkence etmenin nedenini öğrenebilir miyim?" Huan soru dolu bakışlarla bir süre yüzümü inceledikten sonra, "Aklın nerede senin?" diye sordu.
Sendeleyerek salona geçtim ve çantamı koltuğun üzerine bıraktım. Huan da peşimden geldi.
"Sean'ın yüzünün hali ne?" Cevap vermediğim sorularını sıralamaya devam ediyordu ama ben birkaç dakika önceki yaşadığım şeyin etkisini üzerimden hala atamamıştım. "Seninki de pek farklı görünmüyor ya neyse, en azından morlukların yok."
Huan hala başımda bekliyordu. Bense kafamda başka şeylere cevap bulmaya çalışıyordum. Yol boyunca yaşlı kadının kim olduğunu daha doğrusu gördüğüm şeylerin gerçek olup olmadığını düşünüp durmuştum. Huan, masum bir kedi edasıyla yaklaştı ve saçımın bir tutamını yavaşça kulağımın arkasına sıkıştırdı. "Ne haltlar karıştırıyorsunuz, söyleyin bakalım."
Kıstığı çekik gözleri yok olmak üzereydi. Bir cevap almadan beni bırakmayacağını biliyordum. Anlaşılan Sean bir şey söylememişti.
"Sean okulda birileriyle kavga etmiş."
"Hm," dedi ve bir adım geri çekildi. "Eminim haklı bir nedeni vardır."
Huan'a şaşkınlıkla bakakaldım. Babamla bu kadar zıt olup da nasıl evli olduklarını hala anlamıyordum ama Huan da en az babam kadar sakin kalmayı başarıyordu. Babamdan daha eğlenceli olduğu ise su götürmez bir gerçekti. Bu yüzden onunla daha rahat konuşabiliyordum.
"Kızmadın mı?"
"Kızmamın bir anlamı var mı? Giriştiği şeyin cezasını bir süre aynaya bakarak çekecek zaten. Ayrıca çocuklarımın kalplerini en iyi ben bilirim. Onları sıcacık çorbalarla büyüttüm." Gülümsemesi yüzüne yayılırken göz kırptı.
Çocuklarım kelimesini duyduğumda kalbimin ısındığını hissettim. Kollarımı açarak Huan'a sarılırken o da aynı şekilde kucakladı ve sırtımı sıvazladı. Yanağına öpücük kondurup üst kata yöneldim. Kendimi daha iyi hissediyordum.
