DOKUZ AY SONRA

6.1K 204 53
                                    

Karnım resmen burnumdaydı. Ne hareket edebiliyordum, ne sancılarım duruyordu. Şişkinlikte vardı. Sızlanarak ayaklarımı ovan Nil'e baktım. "Hamilelik ne zor ya, off."

"Daha dur, doğurmadın. Bir doğur da o zaman gör."

Doğu benden daha mızmızdı. "Ne var yani cinsiyetini öğrenseydik? tutturdun bir sürpriz olsun diye."

"Of Doğu, sus valla bir de seninle uğraşamam. Zaten sancım var. Bu çocuk ne hareketli ya, bir durmadı yerinde. Sürekli dönüyor karnımda."

"İyi midir?" Doğu karnıma dokundu. "Ya kordon boğazına dolandıysa?"

"Ne bileyim ben ya? iyidir heralde, boğulsa kıpırdamazdı."

"Siz iyice çatlak oldunuz," dedi Ela. "Dokuz aylık oldu bebek, tabi hareket edecek."

"Lavaboya gideceğim, beni kaldırsana Doğu." Kalktı ve ellerimden tuttu, zorla ayaklandım. "Tamam."

"Ben de geleyim."

"Yok artık ya, dur sen. Ben giderim."

"Ayağın kaymasın, dikkat et.

"Hamile olmasam bu kadar düşünmezsin beni."

"Saçmalama hayatım, şu hormonların düzelse artık valla ağlamandan bıktım."

"Bıktın demek ha?"

"O anlamda deme_"

"Sus tamam, sus. Anladım ben." Lavaboya gittim, dönüşte Doğu kapıda bekliyordu. "Ne arıyorsun burada?"

"Beraber dönelim dedim." Koluma girdi.

"Nereye dönüyoruz sanki ya, salona gideceğiz alt tarafı."

"Yeniden yerime oturdum, bu kez Ela ayaklarımı, Nihal bileklerimi ovuyordu. Sancılarım tam hafifledi derken yeniden başlıyordu. İki adım atsam nefes nefese kalıyordum. sürekli terliyordum. "Biraz yürüyeyim, oturunca daha çok sancılanıyorum."

Doğu beni tuttu, koluna girdim ve volta atmaya başladık. "Bebek doğunca tatile mi gitsek?"

"Önce bir kırkı çıksın," dedi Doğu. "Sonra hep beraber gideriz, olur mu?"

"Olur." Bacak aramda bir ısı hissettim, sanki bir şey akıyordu. "Doğu, bacaklarımda ne var?"

Eğildi ve gözleri açıldı. "Su akıyor, Nil bu ne?"

"Nil koşarak yanıma geldi. "Talya, suyun gelmiş. Sakın panikleme. Serkan arabayı getir hemen."

Doğuruyor muyum?" diye bağırdım. "Ama daha on gün vardı, niye erken doğuruyorum?"

Serkan koşarak dışarı çıktı. "günü gününe tutacak diye bir şey yok Talya," dedi Ela. "Panikleme, kurtulacaksın işte sancılarından."

Apar topar hastaneye gittik. Hayatımda bu kadar çok fiziksel bir acı yaşadığımı hatırlamıyorum. Doğum çok zordu, Doğu başımda duruyor benden çok terliyordu. Ben mi doğuruyorum o mu belli değil vallahi.

Nihayet acı bittiğinde kafam yastığa düştü, bir bebek ağlaması duydum. Doktor gülümseyerek onu bana verdi. "Çok tatlı bir kızınız oldu."

Çok güzeldi, gözlerini daha açamıyordu. Minicikti. Doğu büyülenmiş gibi ona bakıyordu. "Tutmak ister misin?" dedim ağlayarak.

Onun da gözlerinden yaşlar akıyordu. "Ya düşürürsem?"

"Saçmalama Doğu, kızın o senin."

Bebeği aldı, nasıl tutacağını bile bilmiyordu. "Ne kadar güzelsin sen. Adı ne olacak?"

ÜVEY ABİMİN TAKINTISINơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ