တစ်ဦးတည်းသော [ZG+UNI]

-11- [Zawgyi Font]

"မင္းကလဲ..အက်င့္မေကာင္းလိုက္တာ..sharing လုပ္မယ္ဆို..ငါ့ကို အရင္ေပးတာမဟုတ္ဘူး.."

ငယ္ငယ္တုန္းကအေၾကာင္းေတြ စားၿမဳံ႕ျပန္ရင္း ပန္းၿခံထဲကအေၾကာင္းပါ ေျပာျပျဖစ္ေတာ့ သူရလြင္ကသူ႕ကို အရင္မေပး၍မေက်နပ္။

"ျဖစ္ရေလ..တကူးတကႀကီး မင္းကိုေပးေနစရာလား? ၿပီးေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ သူမ်ားကို မေပးခ်င္‌ေသးပါဘူး... နည္းနည္း..စိုးရိမ္တာေလးေတြရွိလို႔.."

သူ လက္ထဲက ေဆးလိပ္တိုကို ျပာခြက္ထဲ ထိုးေခ်ပစ္လိုက္ ၿပီး အခိုးေတြမႈတ္ထုတ္ရင္းကေန ေနာက္တစ္လိပ္ ထပ္ယူသည္။

"..ဖင္မီးခိုးထြက္ေအာင္ ေသာက္မေနနဲ႕... မႊန္တယ္... ဘာေတြ စိုးရိမ္ေနလို႔လဲ?ဝ ရင္ထားခဲ့ေပါ့ ဒါေပမယ့္ ေကာင္ေလးပုံစံအရ ပ်င္းဖို႔ ေစာလြန္းပါေသးတယ္.. "

"မပ်င္းေသးပါဘူး.. "

သူသက္ျပင္းခ်ရင္း စီးကရက္တစ္လိပ္ထပ္ထုတ္လိုက္သည္။

"ဒီအတိုင္းပဲ.. ေကာင္ေလးက ငယ္လြန္း‌ေသးတယ္ေလ.. ငါျဖတ္တဲ့အခ်ိန္ မျပတ္နိုင္ဘဲ တအားတြယ္ကပ္ေနမလား ဆိုၿပီး.. နည္းနည္း ... "

တစ္ႏွစ္ၿပီးသြားတဲ့အခါ ခိုင္ၿမဲေအာင္ သူ႕ကို တြယ္ကပ္ေနမလား စိုးရိမ္တာထက္ ခိုင္ၿမဲ သူနဲ႕ေဝးရမွာကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနမလား ေတြးပူေနျခင္းျဖစ္သည္။

ေကာင္ေလးက သံေယာဇဥ္ႀကီးၿပီး အေလးအနက္ ထားတတ္မွန္း ပိုသိလာေလေလ ေဘးနားထားဖို႔ ေတြေဝလာေလေလ ျဖစ္သည္။

"..အမ္းထားၿပီးသားမလား? "

"အင္း.."

"အဲ့ဒါဆို ဘာပူေနလဲ? ကပ္ေနခ်င္လည္း ခဏေပါ့.. ႏွစ္ခါသုံးခါ ျငင္းလိုက္ရင္ ဘယ္လာေတာ့မလဲ.. ေရွ႕ကလူေတြလည္း အဲ့လိုပဲဟာ.."

"ေရွ႕ကလူေတြက ပိုၿပီး ဆင္ျခင္နိုင္တဲ့အ႐ြယ္ ရွိတယ္ေလ.. ဒီေကာင္ေလးက ငယ္ေသးတယ္.."

"ကိုယ္တိုင္ပဲေ႐ြးခဲ့ၿပီးေတာ့.."

အမွန္တရားတစ္ခုကိုေထာက္ျပရင္း သူရ က လက္ထဲက ဘီယာခြက္ကို ေသာက္မလို ျပန္ခ်မလိုလုပ္ေန၏ ။

"တကယ္ေတာ့ သူကလူစားထိုးၿပီး ေရာက္လာတာ .. အဲ့တုန္းက ငါလည္း နည္းနည္း ဆာေနၿပီဆိုေတာ့ သူ႕ပဲေ႐ြးလိုက္တာ.. "